ေရာမဩဝါဒစာ 4:1-15
ေရာမဩဝါဒစာ 4:1-15 MSBZ
ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ ေသြးသားဇာတိအားျဖင့္ ငါတို႔အဖအာျဗဟံ ခံစားရရွိသည့္အရာႏွင့္ပတ္သက္၍ မည္သို႔ဆိုရမည္နည္း။ အာျဗဟံသည္ အက်င့္အားျဖင့္ ေျဖာင့္မတ္သည္ဟုအသိအမွတ္ျပဳျခင္းခံရသည္မွန္လွ်င္ သူ၌ဝါႂကြားစရာအေၾကာင္းရွိ၏။ သို႔ရာတြင္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္၌ ထိုသို႔မဟုတ္ေပ။ က်မ္းစာက မည္သို႔ဆိုထားသနည္း။ “အာျဗဟံသည္ ဘုရားသခင္ကိုယုံၾကည္သျဖင့္ ထိုယုံၾကည္ျခင္းကို သူ၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ေတာ္မူ၏”ဟု ဆိုထား၏။ အလုပ္လုပ္ေဆာင္ေသာသူအတြက္ လုပ္အားခသည္ ေက်းဇူးျပဳျခင္းအျဖစ္မဟုတ္ဘဲ သူရသင့္ရထိုက္ေသာအရာအျဖစ္ မွတ္ယူရ၏။ သို႔ရာတြင္ လုပ္ေဆာင္မႈမရွိေသာ္လည္း ဘုရားတရားမဲ့ေသာသူအား ေျဖာင့္မတ္သည္ဟုအသိအမွတ္ျပဳေတာ္မူေသာအရွင္ကို ယုံၾကည္ေသာသူအတြက္မူကား ထိုယုံၾကည္ျခင္းကို သူ၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ေတာ္မူ၏။ ထို႔အတူ ဒါဝိဒ္သည္လည္း ဘုရားသခင္က အက်င့္ကိုမေထာက္ဘဲ ေျဖာင့္မတ္သည္ဟုသတ္မွတ္ေတာ္မူေသာသူ၏မဂၤလာကို ေျပာဆိုရာတြင္ “တရားမဲ့ေသာအမႈမ်ားကို ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရေသာသူ၊ အျပစ္မ်ားကို ဖုံးအုပ္ျခင္းခံရေသာသူတို႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏။ ထာဝရဘုရားအျပစ္မယူေသာသူသည္ မဂၤလာရွိ၏”ဟု ဆို၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤမဂၤလာသည္ အေရဖ်ားလွီးထားေသာသူအတြက္သာ ျဖစ္သေလာ၊ သို႔မဟုတ္ အေရဖ်ားမလွီးေသာသူအတြက္လည္း ျဖစ္သေလာ။ “အာျဗဟံအတြက္ သူ၏ယုံၾကည္ျခင္းကို ေျဖာင့္မတ္ျခင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ေတာ္မူ၏”ဟု ငါတို႔ဆိုၾကေသာအခါ မည္သည့္အေျခအေန၌ ထိုသို႔သတ္မွတ္ေတာ္မူသနည္း။ အေရဖ်ားလွီးထားသည့္အေျခအေန၌ေလာ၊ သို႔မဟုတ္ အေရဖ်ားမလွီးထားသည့္အေျခအေန၌ေလာ။ အေရဖ်ားလွီးထားသည့္အေျခအေန၌မဟုတ္ဘဲ အေရဖ်ားမလွီးထားသည့္အေျခအေန၌ ထိုသို႔သတ္မွတ္ေတာ္မူ၏။ ဤသို႔ျဖင့္ အာျဗဟံသည္ အေရဖ်ားမလွီးမီ ယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ရရွိေသာ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၏တံဆိပ္အျဖစ္ အေရဖ်ားလွီးျခင္း၏အမွတ္လကၡဏာကိုခံယူ၏။ ဤသည္ကား အာျဗဟံအား အေရဖ်ားမလွီးဘဲယုံၾကည္ေသာသူအေပါင္းတို႔၏အဖျဖစ္ေစရန္ႏွင့္ ထိုသူတို႔သည္လည္း ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကိုရရွိၾကေစရန္အတြက္ျဖစ္၏။ ထို႔ျပင္ အာျဗဟံအား အေရဖ်ားလွီးထားေသာသူတို႔၏အဖျဖစ္ေစရန္ႏွင့္ အေရဖ်ားလွီးထားေသာသူသာမကဘဲ အေရဖ်ားမလွီးမီကပင္ ငါတို႔အဖအာျဗဟံ၌ရွိေသာ ယုံၾကည္ျခင္းေျခရာကို လိုက္ေလွ်ာက္ေသာသူတို႔၏အဖလည္း ျဖစ္ေစရန္အတြက္ျဖစ္၏။ ကမာၻေလာကကိုအေမြဆက္ခံသူျဖစ္မည္ဟု အာျဗဟံ၊ သို႔မဟုတ္ သူ၏အမ်ိဳးအႏြယ္အား ေပးေတာ္မူေသာကတိေတာ္သည္ ပညတ္တရားကိုေထာက္၍ ေပးေတာ္မူသည္မဟုတ္ဘဲ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာေျဖာင့္မတ္ျခင္းကိုေထာက္၍ ေပးေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းမူကား ပညတ္တရားႏွင့္ဆိုင္ေသာသူတို႔သည္ အေမြခံမ်ားျဖစ္ၾကလွ်င္ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္သြား၍ ကတိေတာ္သည္လည္း ပ်က္ျပယ္သြားေလၿပီ။ ပညတ္တရားသည္ အမ်က္ေတာ္ကိုျဖစ္ေပၚေစ၏။ သို႔ေသာ္ ပညတ္တရားမရွိေသာေနရာ၌ ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္မႈလည္းမရွိ။