ဗ်ာဒိတ္က်မ္း 18:1-2

ထို႔ေနာက္ ႀကီးမား​ေသာ​အခြင့္​အာဏာ​ပါ​လ်က္ ေကာင္းကင္​မွ​ဆင္းသက္​လာ​သည့္ အျခား​ေသာ​ေကာင္းကင္​တမန္​တစ္​ပါး​ကို ငါ​ျမင္​ရ​၏။ ကမာၻ​ေျမႀကီး​သည္ သူ​၏​ဘုန္း​အသေရ​ေၾကာင့္ ထြန္းလင္း​ေတာက္ပ​ေလ​၏။ သူ​သည္ က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္​ေႂကြးေၾကာ္​လ်က္ “ေဘဘီလုံ​ၿမိဳ႕​ႀကီး​သည္ ၿပိဳလဲ​ၿပီ၊ ၿပိဳလဲ​ၿပီ။ ၎​သည္ နတ္ဆိုး​တို႔​ေနထိုင္​ရာ​အရပ္၊ ညစ္ညဴး​ေသာ​နတ္​အေပါင္း​တို႔​၏​ခိုေအာင္း​ရာ​အရပ္၊ ညစ္ညဴး​ေသာ​ငွက္​အမ်ိဳးမ်ိဳး​တို႔​၏​ခိုေအာင္း​ရာ​အရပ္​ႏွင့္ ညစ္ညဴး​၍​႐ြံရွာ​ဖြယ္​ေကာင္း​ေသာ​သတၱဝါ​အေပါင္း​တို႔​၏​ခိုေအာင္း​ရာ​အရပ္ ျဖစ္​ေလ​ၿပီ။