ဗ်ာဒိတ္က်မ္း 12:3-8

တစ္ဖန္ ေကာင္းကင္​၌ အျခား​ေသာ​နိမိတ္​လကၡဏာ​ကို​ေတြ႕ျမင္​ရ​၏။ ေခါင္း​ခုနစ္​လုံး​ႏွင့္ ဦးခ်ိဳ​ဆယ္​ေခ်ာင္း​ရွိ​၍ သူ​၏​ေခါင္း​မ်ား​ေပၚတြင္ သရဖူ​ခုနစ္​ခု​ကို​ေဆာင္း​ထား​သည့္ နီရဲ​ေသာ​နဂါး​ႀကီး​တစ္​ေကာင္​ရွိ​၏။ သူ​၏​အၿမီး​သည္ ေကာင္းကင္​ၾကယ္​သုံးပုံတစ္ပုံ​ကို​ဆြဲ​၍ ေျမႀကီး​ေပၚသို႔​ပစ္ခ်​လိုက္​၏။ ထို​နဂါး​သည္ သားဖြား​ေတာ့မည့္​အမ်ိဳးသမီး​ေရွ႕​၌​ရပ္​လ်က္ သားဖြား​ေသာအခါ သူ​၏​သား​ကို​ဝါးမ်ိဳ​ရန္​ေစာင့္​ေန​၏။ ထို​အမ်ိဳးသမီး​သည္ လူမ်ိဳး​အေပါင္း​တို႔​ကို သံ​လွံတံ​ျဖင့္​အုပ္ထိန္း​ရ​မည့္ သား​ေယာက္်ား​ကို​ဖြားျမင္​၏။ ထို​သား​သည္ ဘုရားသခင္​အထံ​ေတာ္​သို႔​လည္းေကာင္း၊ ပလႅင္​ေတာ္​သို႔​လည္းေကာင္း ခ်ီေဆာင္​ျခင္း​ကို​ခံရ​၏။ ထို​အမ်ိဳးသမီး​သည္​လည္း ေတာ​ကႏၲာရ​ထဲသို႔ ထြက္ေျပး​ေလ​၏။ ထို​အရပ္​၌ ရက္​ေပါင္း​တစ္ေထာင့္​ႏွစ္ရာ​ေျခာက္ဆယ္​တိုင္တိုင္ သူ႔​ကို​ၾကည့္ရႈ​ေစာင့္ေရွာက္​ရန္ ဘုရားသခင္​ျပင္ဆင္​ထား​ေတာ္မူ​ေသာ ေနရာ​တစ္​ေနရာ​ရွိ​၏။ ထို႔ေနာက္ ေကာင္းကင္​၌ စစ္​ျဖစ္​ေလ​၏။ မိေကၡလ​ႏွင့္​သူ​၏​ေကာင္းကင္​တမန္​တို႔​သည္ နဂါး​ႏွင့္​တိုက္ခိုက္​ၾက​၏။ နဂါး​ႏွင့္​သူ​၏​ေစတမန္​တို႔​သည္ ျပန္လည္​တိုက္ခိုက္​ၾက​ေသာ္လည္း အႏိုင္​မ​ရ​ၾက။ ေကာင္းကင္​၌​လည္း သူ​တို႔​အတြက္​ေနရာ​မ​ရွိ​ေတာ့​ေပ။