ဆာလံက်မ္း 78:17-31

သို႔ေသာ္ သူ​တို႔​သည္ အျမင့္ဆုံး​ေသာ​အရွင္​ကို ေျခာက္ေသြ႕​ေသာ​အရပ္​တြင္​ပုန္ကန္​ေသာ​အားျဖင့္ ေနာက္တစ္ဖန္​ထပ္၍ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ျပစ္မွား​ၾက​၏​။ မိမိ​တို႔​အလိုရွိ​ေသာ​အစားအစာ​ကို​လည္း ေတာင္းဆို​ျခင္း​အားျဖင့္ သူ​တို႔​၏​စိတ္ႏွလုံး​ထဲ၌ ဘုရားသခင္​ကို​စမ္းသပ္​ၾက​၏​။ သူ​တို႔​က “​ဘုရားသခင္​သည္ ေတာကႏၲာရ​တြင္ စားပြဲ​ကို​တည္ခင္း​ႏိုင္​ပါ​မည္ေလာ​။ ေက်ာက္ေဆာင္​ကို​႐ိုက္​ေသာအခါ ေရ​မ်ား​စီးထြက္​လာ​ပါ​၏​။ စမ္းေခ်ာင္း​မ်ား​စီးဆင္း​ပါ​၏​။ သို႔ေသာ္ မုန႔္​ကို​ကား ေပး​ႏိုင္​ပါ​မည္​ေလာ​။ မိမိ​လူမ်ိဳး​ေတာ္​အတြက္ အသား​ကို ျပင္ဆင္​ေပး​ႏိုင္​ပါ​မည္​ေလာ​”​ဟု ဘုရားသခင္​ကို ဆန႔္က်င္​ေျပာဆို​ၾက​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ ထာဝရဘုရား​သည္ ထို​စကား​ကို​ၾကား​၍ အမ်က္ထြက္​ေတာ္မူ​၏​။ မီး​သည္ ယာကုပ္​အမ်ိဳး​ေပၚ၌ ထေလာင္​၍ အမ်က္​ေတာ္​သည္​လည္း အစၥေရး​အမ်ိဳး​အေပၚ သက္ေရာက္​ေလ​၏​။ အေၾကာင္းမူကား သူ​တို႔​သည္ ဘုရားသခင္​ကို​မ​ယုံၾကည္​ၾက​။ ကိုယ္ေတာ္​၏​ကယ္တင္​ျခင္း​ကို​လည္း ယုံၾကည္ကိုးစား​ျခင္း​မ​ရွိ​ၾက​။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ အထက္​အရပ္​မွ​မိုးတိမ္​တို႔​ကို​အမိန႔္ေပး​၍ ေကာင္းကင္​တံခါး​တို႔​ကို​ဖြင့္​ကာ သူ​တို႔​စား​ရန္ မႏၷမုန႔္​ကို​သူ​တို႔​အေပၚ​႐ြာက်​ေစ​ၿပီး ေကာင္းကင္​မွ​ေကာက္ပဲသီးႏွံ​ကို သူ​တို႔​အား​ေပး​ေတာ္မူ​၏​။ လူ​သည္ ေကာင္းကင္တမန္​တို႔​၏​မုန႔္​ကို စား​ခဲ့​ရ​၏​။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​အား စားနပ္ရိကၡာ​ကို ျပည့္စုံႂကြယ္ဝ​စြာ​ပို႔ေပး​ေတာ္မူ​၏​။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ အေရွ႕​ေလ​ကို ေကာင္းကင္​မွ​ထြက္ခြာ​ေစ​ၿပီး မိမိ​၏​အစြမ္းသတၱိ​အားျဖင့္ ေတာင္​ေလ​ကို​တိုက္ခတ္​လာ​ေစ​ေတာ္မူ​၏​။ ဤသို႔ျဖင့္ အသား​ကို ေျမမႈန႔္​ႏွင့္အမွ်​၊ ေတာင္ပံ​ပါ​ေသာ​ငွက္​တို႔​ကို သမုဒၵရာ​၏​သဲပြင့္​ႏွင့္အမွ် သူ​တို႔​အေပၚ​႐ြာက်​ေစ​ေတာ္မူ​ၿပီး သူ​တို႔​၏​စခန္း​အတြင္း​ႏွင့္ သူ​တို႔​ေနထိုင္ရာအရပ္​ပတ္လည္​၌ က်​ေစ​ေတာ္မူ​၏​။ ထိုသို႔ သူ​တို႔​၏​အာသာဆႏၵ​အတိုင္း သူ​တို႔​အား ေပး​ေတာ္မူ​သျဖင့္ သူ​တို႔​သည္ ဝလင္​စြာ​စား​ရ​ၾက​၏​။ သို႔ေသာ္ သူ​တို႔​၏​အာသာဆႏၵ​မ​ေျပ​မီ သူ​တို႔​၏​အစားအစာ​သည္ သူ​တို႔​၏​ပါးစပ္​ထဲ၌​ရွိ​စဥ္​ပင္ ဘုရားသခင္​၏​အမ်က္​ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​အေပၚ​သက္ေရာက္​သျဖင့္ သူ​တို႔​ထဲမွ အႀကံ့ခိုင္​ဆုံး​ေသာ​သူ​တို႔​ကို ကြပ္မ်က္​၍ အစၥေရး​လူပ်ိဳ​တို႔​ကို လွဲခ်​ေတာ္မူ​၏​။