ဆာလံက်မ္း 42:7-11

ကိုယ္ေတာ္​၏​ေရတံခြန္​တို႔​ျမည္ဟည္းသံ​ျဖင့္ နက္ရႈိင္း​ရာ​အရပ္​သည္ နက္ရႈိင္း​ရာ​အရပ္​ကို​ဟစ္ေခၚ​ပါ​၏​။ ကိုယ္ေတာ္​၏​လႈိင္းလုံး​မ်ား​ႏွင့္ လႈိင္းတံပိုး​အေပါင္း​တို႔​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​အေပၚ​လႊမ္းမိုး​သြား​ၾက​ပါ​၏​။ ထာဝရဘုရား​သည္ ေန႔အခ်ိန္​၌ မိမိ​၏​ေမတၱာက႐ုဏာ​ေတာ္​ကို ျပ​ေတာ္မူ​သည္​ျဖစ္၍ ညအခ်ိန္​၌ ငါ့​အသက္​၏​အရွင္​၊ ဘုရားသခင္​ထံ ငါ​ဆုေတာင္း​၏​။ ကိုယ္ေတာ္​အား ခ်ီးမြမ္း​ေသာ​သီခ်င္း​ကို ငါ​သီဆို​၏​။ ငါ​၏​ေက်ာက္​ျဖစ္​ေတာ္မူ​ေသာ​ဘုရားသခင္​အား “​အကြၽႏ္ုပ္​ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ေမ့ေလ်ာ့​ေတာ္မူ​သနည္း​။ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ရန္သူ​တို႔​၏​ဖိႏွိပ္မႈ​ထဲ၌ ဝမ္းနည္း​ပူေဆြး​လ်က္​သြားလာ​ရ​ပါ​သနည္း​”​ဟု ငါ​ေလွ်ာက္​၏​။ ငါ​၏​ရန္သူ​တို႔​က “​သင္​၏​ဘုရားသခင္​သည္ အဘယ္မွာ​ရွိ​သနည္း​”​ဟု ငါ့​ကို​တစ္ေန႔လုံး ေျပာဆို​လ်က္ ငါ​၏​အ႐ိုး​ကြဲ​လုမတတ္ ငါ့​ကို​ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္​ၾက​၏​။ အို ငါ​၏​စိတ္ဝိညာဥ္​၊ သင္​သည္ အဘယ္ေၾကာင့္​ညႇိဳးငယ္​သနည္း​။ ငါ့​အထဲ​၌ အဘယ္ေၾကာင့္​မၿငိမ္မသက္​ျဖစ္​သနည္း​။ ဘုရားသခင္​ကို ေမွ်ာ္လင့္ကိုးစား​ေလာ့​။ ငါ​သည္ ငါ့​ကို​ကယ္တင္​ေတာ္မူ​ေသာ​အရွင္​၊ ငါ​၏​ဘုရားသခင္​ကို ထပ္၍​ခ်ီးမြမ္း​မည္​။