ဆာလံက်မ္း 38:6-10

အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ေခါင္း​ကို​ငုံ႔​လ်က္​၊ လုံးလုံး​ငိုက္စိုက္ခ်​လ်က္​၊ တစ္ေန႔လုံး​ဝမ္းနည္း​ပူေဆြး​လ်က္ သြားလာ​ရ​ပါ​၏​။ အေၾကာင္းမူကား အကြၽႏ္ုပ္​၏​ခါး​တစ္ဝိုက္လုံး​သည္ ပူေလာင္​နာက်င္​၍ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ကိုယ္ခႏၶာ​၌ အနာတရကင္း​ေသာ​ေနရာ​မ​ရွိ​ပါ​။ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အားေလ်ာ့​လ်က္ လုံးလုံး​ေၾကမြ​ရ​ပါ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​စိတ္ႏွလုံး​ပူေဆြး​သျဖင့္ ေအာ္ဟစ္​ေန​ရ​ပါ​၏​။ အို ဘုရားရွင္​၊ အကြၽႏ္ုပ္​၏​အလိုဆႏၵ​ရွိသမွ်​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေရွ႕​၌ ထင္ရွား​ပါ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ညည္းတြား​ျခင္း​သည္​လည္း ကိုယ္ေတာ္​ထံမွ ကြယ္ဝွက္​၍​မ​ေန​ပါ​။ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ႏွလုံး​သည္ ျပင္းစြာ​ခုန္​၍ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ခြန္အား​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​ကို​စြန႔္ခြာ​သြား​ပါ​ၿပီ​။ အကြၽႏ္ုပ္​၏​မ်က္စိ​အလင္း​သည္​လည္း အကြၽႏ္ုပ္​ထံ၌​မ​ရွိ​ေတာ့​ပါ​။