ဆာလံက်မ္း 17:6-12

အို ဘုရားသခင္​၊ ကိုယ္ေတာ္​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​ကို​ထူး​ေတာ္မူ​မည္​ျဖစ္၍ ကိုယ္ေတာ္​ကို​အကြၽႏ္ုပ္​ေခၚ​ပါ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​ကို​ဂ႐ုစိုက္​နားေထာင္​လ်က္ အကြၽႏ္ုပ္​၏​စကား​ကို​နားေညာင္း​ေတာ္မူ​ပါ​။ လက္ယာ​လက္​ေတာ္​၌​ခိုလႈံ​ေသာ​သူ​တို႔​ကို သူ​တို႔​တစ္ဖက္​၌​ထႂကြ​ေသာ​သူ​မ်ား​လက္​မွ ကယ္တင္​ေတာ္မူ​ေသာ​ဘုရား​၊ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေမတၱာက႐ုဏာ​မ်ား​ကို အံ့ဩဖြယ္​ျပသ​ေတာ္မူ​ပါ​။ အကြၽႏ္ုပ္​ကို​ႏိုင္ထက္စီးနင္း​ျပဳ​သည့္ ဆိုးယုတ္​ေသာ​သူ​တို႔​၏​ေရွ႕​မွ​လည္းေကာင္း​၊ အကြၽႏ္ုပ္​ကို​ဝိုင္းရံ​ထား​လ်က္ အကြၽႏ္ုပ္​ကို​သတ္​လို​ေသာ​ရန္သူ​တို႔​ေရွ႕​မွ​လည္းေကာင္း အကြၽႏ္ုပ္​ကို ကိုယ္ေတာ္​၏​မ်က္စိ​သူငယ္အိမ္​ကဲ့သို႔ ေစာင့္ေရွာက္​ေတာ္မူ​ပါ​။ ကိုယ္ေတာ္​၏​အေတာင္​ေတာ္​အရိပ္​ေအာက္​၌ အကြၽႏ္ုပ္​ကို​ဖုံးကြယ္​ထား​ေတာ္မူ​ပါ​။ သူ​တို႔​သည္ အၾကင္နာစိတ္​ကင္းမဲ့​၍ သူ​တို႔​ႏႈတ္​သည္ ေမာက္မာ​စြာ​ေျပာဆို​ပါ​၏​။ သူ​တို႔​သည္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကို​ေျခရာခံ​၍ ယခု အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကို​ဝိုင္းရံ​ထား​ၾက​ၿပီး အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကို​ေျမႀကီး​ေပၚ​လွဲခ်​ရန္ ေစာင့္ၾကည့္​ေန​ၾက​ပါ​၏​။ သူ​တို႔​သည္ ကိုက္ဖဲ့​လို​စိတ္​ျပင္းထန္​ေသာ ျခေသၤ့​ကဲ့သို႔​လည္းေကာင္း​၊ ကြယ္​ရာ​မွ​ေခ်ာင္းေျမာင္း​ေန​ေသာ ျခေသၤ့ပ်ိဳ​ကဲ့သို႔​လည္းေကာင္း ျဖစ္​ၾက​ပါ​၏​။