ဆာလံက်မ္း 102:1-13
ဆာလံက်မ္း 102:1-13 MSBZ
အို ထာဝရဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္၏ဆုေတာင္းခ်က္ကို နားေညာင္းေတာ္မူပါ။ အကြၽႏ္ုပ္၏ေအာ္ဟစ္သံသည္ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ ေရာက္ပါေစေသာ။ ေဘးဥပဒ္ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္ႀကဳံေတြ႕ရေသာအခ်ိန္တြင္ အကြၽႏ္ုပ္ထံမွ မ်က္ႏွာလႊဲေတာ္မမူပါႏွင့္။ အကြၽႏ္ုပ္ကို ဂ႐ုစိုက္နားေထာင္ေတာ္မူပါ။ အကြၽႏ္ုပ္ေခၚေသာအခါ အကြၽႏ္ုပ္ကို အလ်င္အျမန္ထူးေတာ္မူပါ။ အေၾကာင္းမူကား အကြၽႏ္ုပ္၏ေန႔ရက္မ်ားသည္ မီးခိုးကဲ့သို႔ကုန္လြန္သြားၾကၿပီး အကြၽႏ္ုပ္၏အ႐ိုးမ်ားသည္ မီးက်ီးခဲမ်ားကဲ့သို႔ ေတာက္ေလာင္ၾကပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္၏စိတ္ႏွလုံးသည္ ျမက္ပင္ကဲ့သို႔ အထိအခိုက္ခံရ၍ ေျခာက္ေသြ႕လ်က္ရွိသျဖင့္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အစာစားရန္ပင္ ေမ့ေလ်ာ့ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္၏ညည္းတြားျခင္းအသံေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အ႐ိုးေပၚအေရတင္ျဖစ္ေနပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေတာကႏၲာရထဲမွ ငွက္ႀကီးဝန္ပိုကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ၿပိဳပ်က္ရာအရပ္မ်ားမွ ဇီးကြက္ကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ျဖစ္ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ပါ။ အိမ္ေခါင္မိုးေပၚ တစ္ေကာင္တည္းေနေသာ ငွက္ကဲ့သို႔ျဖစ္ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္၏ရန္သူတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုတစ္ေန႔လုံး ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၾကပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္ကိုေစာ္ကားေသာသူတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုပုံေဆာင္၍ က်ိန္ဆိုၾကပါ၏။ အကယ္စင္စစ္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ျပာကိုအစာအျဖစ္စားရပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္၏ေသာက္စရာကိုလည္း မ်က္ရည္ႏွင့္ေရာစပ္ရပါ၏။ ဤသည္ကား ကိုယ္ေတာ္၏ေဒါသ၊ ကိုယ္ေတာ္၏အမ်က္ေတာ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ၏။ အေၾကာင္းမူကား ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုခ်ီးေျမႇာက္ၿပီးမွ ပစ္ခ်ေတာ္မူ၏။ အကြၽႏ္ုပ္၏ေန႔ရက္မ်ားသည္ ညေနေစာင္းအရိပ္ကဲ့သို႔ျဖစ္၍ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ျမက္ပင္ကဲ့သို႔ေျခာက္ေသြ႕သြားပါ၏။ သို႔ေသာ္ အို ထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ အစဥ္အၿမဲစိုးစံေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္၏ဂုဏ္သတင္းသည္ မ်ိဳးဆက္အစဥ္အဆက္တည္ပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထ၍ ဇိအုန္ကို သနားစုံမက္ေတာ္မူလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား ဇိအုန္ကိုသနားရမည့္အခ်ိန္ျဖစ္၏။ သတ္မွတ္ထားေသာအခ်ိန္သည္လည္း ေရာက္လာၿပီျဖစ္၏။