သုတၱံက်မ္း 25:1-28
သုတၱံက်မ္း 25:1-28 MSBZ
ဤစကားတို႔သည္လည္း ယုဒရွင္ဘုရင္ေဟဇကိ၏လူတို႔ ကူးေရးထားေသာ ေရွာလမုန္၏ သုတၱံစကားမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ဘုရားသခင္၏ဘုန္းအသေရကား အမႈကိစၥကိုဝွက္ထားျခင္းျဖစ္၏။ ရွင္ဘုရင္တို႔၏ဘုန္းအသေရကား အမႈကိစၥကိုစူးစမ္းျခင္းျဖစ္၏။ မိုးေကာင္းကင္၏အျမင့္ႏွင့္ေျမႀကီး၏အနက္ကို စူးစမ္း၍မရသကဲ့သို႔ ရွင္ဘုရင္တို႔၏စိတ္ႏွလုံးကို စူးစမ္း၍မရႏိုင္။ ေငြထဲမွ ေခ်ာ္ကိုဖယ္ထုတ္လွ်င္ ပန္းထိမ္သမားအတြက္ အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းထြက္လာမည္။ ရွင္ဘုရင္၏ေရွ႕ေမွာက္မွ ဆိုးယုတ္ေသာသူကိုဖယ္ထုတ္လွ်င္ သူ၏ရာဇပလႅင္သည္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၌ တည္ၿမဲလိမ့္မည္။ ရွင္ဘုရင္၏ေရွ႕ေမွာက္၌ သင့္ကိုယ္သင္ အမႊမ္းမတင္ႏွင့္။ ႀကီးျမတ္ေသာသူတို႔၏ေနရာ၌လည္း မရပ္ႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား ျမင့္ျမတ္ေသာသူ၏ေရွ႕တြင္ ႏွိမ့္ခ်ျခင္းခံရသည္ထက္ “ဤေနရာသို႔တက္လာပါ”ဟု ဖိတ္ေခၚျခင္းခံရသည္က ပို၍ေကာင္း၏။ သင့္မ်က္စိျဖင့္ေတြ႕ျမင္ေသာအရာကို အလ်င္စလိုသြား၍ မတိုင္တန္းႏွင့္။ ေနာက္ဆုံး၌ သင္၏အိမ္နီးခ်င္းသည္ သင့္ကိုအရွက္ရေစလွ်င္ သင္မည္သို႔ျပဳမည္နည္း။ သင္၏အမႈကိစၥကို သင္၏အိမ္နီးခ်င္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းေလာ့။ အျခားေသာသူ၏လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကိုလည္း မေဖာ္ျပႏွင့္။ ေဖာ္ျပလွ်င္ ၾကားေသာသူသည္ သင့္ကိုအရွက္ခြဲသျဖင့္ သင္၏မေကာင္းသတင္းသည္ မည္သည့္အခါမွ် ေပ်ာက္ကြယ္သြားမည္မဟုတ္။ သင့္ေလ်ာ္ေသာအခ်ိန္၌ ေျပာဆိုေသာစကားသည္ အေျပာက္အမြမ္းျခယ္မႈန္းထားေသာေငြထည္ေပၚမွ ေ႐ႊပန္းသီးမ်ားႏွင့္တူ၏။ ပညာရွိ၏အဆုံးအမသည္ နားေထာင္တတ္ေသာသူ၏နားအတြက္ ေ႐ႊနားကြင္း၊ သို႔မဟုတ္ ေ႐ႊစင္ျဖင့္ျပဳလုပ္ထားေသာအဆင္တန္ဆာျဖစ္၏။ သစၥာရွိေသာေစတမန္သည္ သူ႔ကိုေစလႊတ္ေသာသူအတြက္ ရိတ္သိမ္းရာကာလ၌က်ေသာ ေအးျမသည့္ႏွင္းပြင့္ကဲ့သို႔ျဖစ္၍ သူ႔သခင္တို႔၏စိတ္ဝိညာဥ္ကို လန္းဆန္းေစတတ္၏။ လက္ေဆာင္မေပးဘဲ ေပးသည္ဟု ဝါႂကြားေသာသူသည္ မိုးေရမပါေသာ မိုးတိမ္မ်ားႏွင့္ေလကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ စိတ္ရွည္ျခင္းအားျဖင့္ ဦးစီးဦးေဆာင္သူကို ေဖ်ာင္းဖ်ႏိုင္၏။ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာစကားသည္လည္း အ႐ိုးကိုက်ိဳးေစႏိုင္၏။ ပ်ားရည္ကိုေတြ႕လွ်င္ သင့္အတြက္ လုံေလာက္႐ုံမွ်သာစားေလာ့။ ထိုသို႔မစားဘဲ ဝအီေအာင္စားလွ်င္ ၎ကိုအန္ထုတ္ရလိမ့္မည္။ သင္၏အိမ္နီးခ်င္းအိမ္သို႔ တစ္ခါတစ္ရံသာ ေျခဦးလွည့္ေလာ့။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ သူသည္ သင့္ကိုၿငီးေငြ႕၍ မုန္းလိမ့္မည္။ မိမိ၏အိမ္နီးခ်င္းတစ္ဖက္၌ မုသားသက္ေသထြက္ဆိုေသာသူသည္ တင္းပုတ္၊ ဓား၊ ခြၽန္ထက္ေသာျမားႏွင့္တူ၏။ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေသာကာလ၌ သစၥာမဲ့ေသာသူကိုအားထားျခင္းသည္ က်ိဳးပဲ့ေသာသြား၊ တုန္ခ်ည့္ေနေသာေျခႏွင့္တူ၏။ စိတ္ဒုကၡေရာက္ေနေသာသူအား သီခ်င္းဆိုျပေသာသူသည္ ခ်မ္းေအးေသာေန႔တြင္ အဝတ္ကိုခြၽတ္ေသာသူႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ခြၽတ္ေဆးေပၚမွာ ရွာလကာရည္ကို ေလာင္းေသာသူႏွင့္လည္းေကာင္း တူ၏။ သင့္ရန္သူ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္လွ်င္ သူ႔ကိုစားစရာေပးေလာ့။ ေရငတ္လွ်င္ သူ႔ကိုေရတိုက္ေလာ့။ ထိုသို႔ျပဳလွ်င္ သင္သည္ သူ၏ေခါင္းေပၚ၌ မီးခဲမ်ားကိုပုံထားလိမ့္မည္။ ထာဝရဘုရားသည္လည္း သင့္ကို ဆုလာဘ္ေပးေတာ္မူလိမ့္မည္။ ေျမာက္ေလသည္ မိုးကိုျဖစ္ေပၚေစတတ္၏။ အတင္းေျပာေသာလွ်ာသည္လည္း ေဒါသမ်က္ႏွာထားကို ျဖစ္ေပၚေစတတ္၏။ ျငင္းခုံရန္ေတြ႕တတ္ေသာမယားႏွင့္ တစ္အိမ္တည္းအတူေနရျခင္းထက္ ေခါင္မိုးျပင္ေထာင့္၌ေနရျခင္းသည္ ပို၍ေကာင္း၏။ ေဝးလံေသာျပည္မွ ေရာက္လာေသာသတင္းေကာင္းသည္ ေမာပန္းေသာစိတ္ဝိညာဥ္အတြက္ ေအးျမေသာေရကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ ဆိုးယုတ္ေသာသူကို အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ေလ်ာသည့္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ ေနာက္က်ိေသာစမ္းေရတြင္း၊ သို႔မဟုတ္ ညစ္ညမ္းေသာေရတြင္းႏွင့္တူ၏။ ပ်ားရည္ကို မ်ားစြာစားသုံးျခင္းသည္မေကာင္းေပ။ ဂုဏ္သေရေပၚ ဂုဏ္သေရထပ္၍ရွာျခင္းသည္လည္း ထိုနည္းတူျဖစ္၏။ မိမိ၏စိတ္ကိုမခ်ဳပ္တည္းႏိုင္ေသာသူသည္ ၿပိဳပ်က္၍တံတိုင္းမရွိေသာၿမိဳ႕ႏွင့္တူ၏။