ေတာလည္ရာက်မ္း 20:1-29
ေတာလည္ရာက်မ္း 20:1-29 MSBZ
အစၥေရးအမ်ိဳးသားလူထုအေပါင္းတို႔သည္ ပထမလ၌ ဇိနေတာကႏၲာရသို႔ေရာက္လာ၍ သူတို႔သည္ ကာေဒရွအရပ္၌ ေနၾက၏။ ထိုအရပ္၌ မိရိအံေသ၍ သူ႔ကို ထိုအရပ္မွာပင္ သၿဂႋဳဟ္ၾက၏။ ေရမရွိသျဖင့္ လူထုတို႔သည္စု႐ုံး၍ ေမာေရွႏွင့္အာ႐ုန္တို႔ကို ဆန႔္က်င္ၾက၏။ လူတို႔က ေမာေရွအား “ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ ငါတို႔၏ညီအစ္ကိုမ်ားေသစဥ္က ငါတို႔လည္း ေသခဲ့ပါေစလား။ သင္သည္ ထာဝရဘုရား၏လူအစုအေဝးျဖစ္ေသာငါတို႔ႏွင့္တကြ ငါတို႔၏တိရစာၦန္မ်ားကိုလည္း ဤေနရာ၊ ဤေတာကႏၲာရထဲ၌ေသေစရန္ အဘယ္ေၾကာင့္ေခၚေဆာင္ခဲ့သနည္း။ သင္သည္ ငါတို႔ကို အီဂ်စ္ျပည္မွ ဤဆိုး႐ြားေသာအရပ္သို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ေခၚေဆာင္လာသနည္း။ ဤအရပ္သည္ မ်ိဳးေစ့ႀကဲရာအရပ္မဟုတ္။ သဖန္းပင္၊ စပ်စ္ပင္၊ သလဲပင္ စိုက္ရာအရပ္မဟုတ္။ ေသာက္စရာေရလည္းမရွိ”ဟု ရန္ေတြ႕ၾက၏။ ေမာေရွႏွင့္အာ႐ုန္သည္လည္း လူအစုအေဝးထံမွ ေတြ႕ဆုံစည္းေဝးရာတဲေတာ္အဝင္ဝသို႔ သြား၍ ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ေနၾကစဥ္ ထာဝရဘုရား၏ဘုန္းအသေရသည္ သူတို႔ေရွ႕၌ ထင္ရွားေလ၏။ ထာဝရဘုရားက ေမာေရွအား “ေတာင္ေဝွးကို ယူေလာ့။ သင္ႏွင့္သင္၏အစ္ကိုအာ႐ုန္သည္ အစၥေရးလူထုကိုစု႐ုံး၍ သူတို႔ေရွ႕၌ ေက်ာက္တုံးကို အမိန႔္ေပးေလာ့။ ထိုေက်ာက္တုံးမွ ေရထြက္လာမည္။ ဤသို႔ျဖင့္ သင္သည္ ထိုေက်ာက္တုံးမွေရထြက္လာေစၿပီး အစၥေရးလူထုႏွင့္သူတို႔၏တိရစာၦန္တို႔ေသာက္စရာေရကို ေပးရမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ေမာေရွသည္ ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူသည့္အတိုင္း ထာဝရဘုရား၏ေရွ႕ေတာ္မွ ေတာင္ေဝွးကိုယူေလ၏။ ေမာေရွႏွင့္အာ႐ုန္သည္ လူအစုအေဝးတို႔ကို ေက်ာက္တုံးေရွ႕၌ စု႐ုံးေစၿပီးလွ်င္ သူတို႔အား “ပုန္ကန္သူတို႔၊ နားေထာင္ေလာ့။ ငါတို႔သည္ သင္တို႔အတြက္ ဤေက်ာက္တုံးမွ ေရထြက္ေစရမည္ေလာ”ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္ ေမာေရွသည္ မိမိ၏လက္ကိုေျမႇာက္၍ ေတာင္ေဝွးျဖင့္ ထိုေက်ာက္ကို ႏွစ္ႀကိမ္႐ိုက္ေလ၏။ ထိုအခါ ေရမ်ားစြာထြက္လာသျဖင့္ လူထုႀကီးႏွင့္သူတို႔၏တိရစာၦန္မ်ား ေရေသာက္ရၾက၏။ သို႔ေသာ္ ထာဝရဘုရားက ေမာေရွႏွင့္အာ႐ုန္အား “သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုမယုံၾကည္၊ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔၏ေရွ႕၌ ငါသန႔္ရွင္းေၾကာင္း အသိအမွတ္မျပဳၾကေသာေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ ဤလူအစုအေဝးတို႔အား ငါေပးေသာျပည္သို႔ သူတို႔ကို ပို႔ေဆာင္ရလိမ့္မည္မဟုတ္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထာဝရဘုရားအား အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔ ရန္ေတြ႕ေသာေနရာကို ေမရိဘစမ္းေရဟုေခၚ၏။ ထာဝရဘုရားသည္ မိမိသန႔္ရွင္းျခင္းကို သူတို႔အား ထိုေနရာတြင္ ျပေတာ္မူ၏။ ေမာေရွသည္ ကာေဒရွအရပ္မွေစတမန္ကို ဧဒုံဘုရင္ထံ ေစလႊတ္၍ “အရွင္၏ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းအစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ ေလွ်ာက္ဆိုပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ေတြ႕ႀကဳံရေသာအခက္အခဲအားလုံးကို အရွင္မင္းႀကီးသိပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ဘိုးေဘးတို႔သည္ အီဂ်စ္ျပည္သို႔ေရာက္သြားၿပီး အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ အီဂ်စ္ျပည္၌ ကာလၾကာျမင့္စြာေနထိုင္ၾကပါ၏။ အီဂ်စ္လူမ်ိဳးတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ဘိုးေဘးတို႔အား ဆိုးညစ္ေသာအမႈျပဳၾကပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ထာဝရဘုရားထံ ေအာ္ဟစ္ေသာအခါ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏အသံကို ၾကားေတာ္မူ၍ ေကာင္းကင္တမန္ကို ေစလႊတ္ၿပီး အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို အီဂ်စ္ျပည္မွ ထုတ္ေဆာင္ခဲ့ပါ၏။ ယခု အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ အရွင္မင္းႀကီး၏နယ္ေျမအစြန္အဖ်ားၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ ကာေဒရွၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ေနပါၿပီ။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို အရွင္မင္းႀကီး၏ျပည္ထဲမွ ျဖတ္သြားခြင့္ျပဳေတာ္မူပါ။ လယ္ယာႏွင့္စပ်စ္ၿခံတို႔ထဲမွ ျဖတ္မသြားပါ။ ေရတြင္းထဲမွေရကိုလည္း မေသာက္ပါ။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ အရွင္မင္းႀကီး၏နယ္ေျမကိုေက်ာ္လြန္သည္အထိ ရွင္ဘုရင္လမ္းမအတိုင္း လက္ယာဘက္၊ လက္ဝဲဘက္သို႔မလႊဲဘဲ သြားပါမည္”ဟု ေလွ်ာက္ေစ၏။ သို႔ေသာ္ ဧဒုံဘုရင္က “ငါ့နယ္ေျမထဲမွ သင္တို႔ျဖတ္မသြားရ။ ျဖတ္သြားလွ်င္ ငါသည္ ထြက္လာ၍ သင္တို႔ကို ဓားျဖင့္တိုက္ခိုက္မည္”ဟု ဆို၏။ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔ကလည္း “အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ရွင္ဘုရင္လမ္းမအတိုင္းသာ သြားပါမည္။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏တိရစာၦန္တို႔သည္ အရွင္၏ေရကိုေသာက္မိလွ်င္ အဖိုးအခကိုေပးပါမည္။ ေျချဖင့္ျဖတ္သြား႐ုံသာျဖတ္သြားပါမည္”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္၏။ သို႔ေသာ္ ဧဒုံဘုရင္က “သင္တို႔ျဖတ္မသြားရ”ဟု ဆိုလ်က္ သူတို႔ကိုတိုက္ခိုက္ရန္ အားႀကီးေသာစစ္သူရဲမ်ားစြာတို႔ျဖင့္ ထြက္လာ၏။ ဧဒုံဘုရင္သည္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔ကို မိမိ၏နယ္ေျမထဲမွျဖတ္သြားခြင့္မျပဳေသာေၾကာင့္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔သည္ သူ႔ထံမွေရွာင္လႊဲသြားၾက၏။ အစၥေရးအမ်ိဳးသားလူထုအေပါင္းတို႔သည္ ကာေဒရွအရပ္မွ ခရီးျပဳၾကရာ ေဟာရေတာင္သို႔ေရာက္လာၾက၏။ ဧဒုံျပည္နယ္စပ္ရွိေဟာရေတာင္၌ ထာဝရဘုရားက ေမာေရွႏွင့္အာ႐ုန္အား “အာ႐ုန္သည္ မိမိလူမ်ိဳးတို႔စုစည္းရာသို႔ သြားရေတာ့မည္။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔သည္ ေမရိဘစမ္းေရနားတြင္ ငါ့အမိန႔္ကိုဖီဆန္ၾကေသာေၾကာင့္ အစၥေရးအမ်ိဳးသားတို႔အား ငါေပးေသာျပည္သို႔ အာ႐ုန္သည္မဝင္ရ။ အာ႐ုန္ႏွင့္သူ၏သားဧလာဇာကိုေခၚ၍ ေဟာရေတာင္ေပၚသို႔ တက္သြားၾကေလာ့။ အာ႐ုန္၏အဝတ္ကိုခြၽတ္၍ သူ၏သားဧလာဇာအားဝတ္ဆင္ေပးေလာ့။ အာ႐ုန္သည္ ထိုေတာင္ေပၚ၌ေသ၍ မိမိလူမ်ိဳးတို႔စုစည္းရာသို႔ ေရာက္ရမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ေမာေရွသည္ ထာဝရဘုရားမိန႔္ေတာ္မူသည့္အတိုင္း နာခံလ်က္ လူထုအေပါင္းတို႔၏မ်က္ေမွာက္မွာပင္ ေဟာရေတာင္ေပၚသို႔သူတို႔တက္သြားၾက၏။ ေမာေရွသည္ အာ႐ုန္၏အဝတ္ကိုခြၽတ္၍ သူ႔သားဧလာဇာအားဝတ္ဆင္ေပးေလ၏။ အာ႐ုန္သည္ ထိုေတာင္ထိပ္တြင္ ေသဆုံးေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေမာေရွႏွင့္ဧလာဇာတို႔သည္ ေတာင္ေပၚမွဆင္းလာၾက၏။ လူထုအေပါင္းတို႔သည္ အာ႐ုန္ေသေၾကာင္းကို သိျမင္ေသာ္ အစၥေရးအမ်ိဳးအႏြယ္အေပါင္းတို႔သည္ အာ႐ုန္အတြက္ ရက္ေပါင္းသုံးဆယ္ငိုေႂကြးၾက၏။
Bible App
Bible App for Kids
