ေတာလည္ရာက်မ္း 16:1-35
ေတာလည္ရာက်မ္း 16:1-35 MSBZ
ေလဝိ၏ျမစ္၊ ေကာဟတ္၏ေျမး၊ ဣဇဟာ၏သား ေကာရသည္ ႐ုဗင္၏ေျမး၊ ဧလ်ာဘ၏သား ဒါသန္ႏွင့္အဘိရံ၊ ေပလက္၏သား ဩန တို႔ကိုေခၚ၍ လူအစုအေဝးထဲမွ ေ႐ြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ထားသည့္ နာမည္ေက်ာ္ေစာေသာ အစၥေရးအမ်ိဳးသား လူထုေခါင္းေဆာင္ အေယာက္ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္တို႔ႏွင့္အတူ ေမာေရွအား ဆန႔္က်င္ၾက၏။ ထိုသူတို႔သည္ စု႐ုံး၍ ေမာေရွႏွင့္အာ႐ုန္အား “သင္တို႔ တရားလြန္ေနၿပီ။ လူထုအေပါင္းတို႔သည္ တစ္ေယာက္မက်န္ သန႔္ရွင္းၾက၏။ ထာဝရဘုရားသည္လည္း သူတို႔ႏွင့္အတူရွိေတာ္မူ၏။ ထာဝရဘုရား၏လူအစုအေဝးအေပၚ သင္တို႔ကိုယ္သင္တို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ခ်ီးေျမႇာက္ရသနည္း”ဟု ဆိုေလ၏။ ေမာေရွသည္ ထိုစကားကိုၾကားေသာအခါ ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ေနေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေမာေရွက ေကာရႏွင့္သူ၏အေပါင္းပါအားလုံးတို႔အား “မည္သူသည္ ထာဝရဘုရား၏လူျဖစ္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ မည္သူသည္ သန႔္ရွင္းေသာသူျဖစ္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ မည္သူသည္ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ခ်ဥ္းကပ္ခြင့္ရမည္ကိုလည္းေကာင္း မနက္ျဖန္နံနက္ ထာဝရဘုရားေဖာ္ျပေတာ္မူလိမ့္မည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ မိမိေ႐ြးခ်ယ္ေတာ္မူေသာသူကို မိမိထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ခြင့္ေပးေတာ္မူလိမ့္မည္။ ေကာရႏွင့္အေပါင္းပါအားလုံးတို႔၊ ဤသို႔ျပဳၾကေလာ့။ သင္တို႔သည္ မီးက်ီးခံဗန္းမ်ားကိုယူ၍ မနက္ျဖန္ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ ထိုမီးက်ီးခံဗန္းမ်ားထဲသို႔ မီးထည့္ၿပီးလွ်င္ မီးေပၚ၌ နံ႔သာေပါင္းကိုတင္ေလာ့။ ထာဝရဘုရားေ႐ြးခ်ယ္ေတာ္မူေသာသူသည္ သန႔္ရွင္းေသာသူျဖစ္လိမ့္မည္။ အို ေလဝိသားေျမးတို႔၊ သင္တို႔ တရားလြန္ေနၿပီ”ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။ တစ္ဖန္ ေမာေရွက ေကာရအား “ေလဝိသားေျမးတို႔၊ နားေထာင္ၾကေလာ့။ အစၥေရးအမ်ိဳး၏ဘုရားသခင္သည္ သင္တို႔အား မိမိအထံေတာ္သို႔ခ်ဥ္းကပ္ရန္၊ ထာဝရဘုရား၏ကိန္းဝပ္ေတာ္မူရာတဲေတာ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာအမႈကို ေဆာင္႐ြက္ရန္၊ လူထုတို႔၏ေရွ႕၌ရပ္လ်က္ သူတို႔အမႈကိုေဆာင္႐ြက္ရန္ အစၥေရးလူထုထဲမွ ခြဲျခားထားသည္မွာ ေသးငယ္ေသာအမႈေလာ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ သင္ႏွင့္တကြ ေလဝိသားေျမးမ်ားျဖစ္သည့္ သင္၏အမ်ိဳးသားခ်င္းအေပါင္းတို႔ကိုလည္း ခ်ဥ္းကပ္ခြင့္ေပးေတာ္မူ၏။ သို႔ရာတြင္ သင္တို႔သည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အ႐ိုက္အရာကိုပါ ရွာႀကံၾကသည္တကား။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္ႏွင့္သင့္အေပါင္းပါအားလုံးတို႔သည္ စုေဝး၍ ထာဝရဘုရားကိုဆန႔္က်င္ေသာသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ အာ႐ုန္သည္ မည္သို႔ေသာသူျဖစ္၍ သင္တို႔သည္ သူ႔ကို အျပစ္တင္ၾကသနည္း”ဟု ဆိုေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေမာေရွသည္ ဧလ်ာဘ၏သား ဒါသန္ႏွင့္အဘိရံကို ဆင့္ေခၚ၏။ သို႔ေသာ္ သူတို႔က “ငါတို႔မလာ။ ငါတို႔ကို ဤေတာကႏၲာရထဲ၌ ေသေစရန္ ႏို႔ႏွင့္ပ်ားရည္စီးေသာျပည္မွ ထုတ္ေဆာင္ခဲ့သည္မွာ မလုံေလာက္ဘဲ ငါတို႔အေပၚ မင္းအျဖစ္ အုပ္စိုးလိုေသးသေလာ။ သင္သည္ ငါတို႔ကို ႏို႔ႏွင့္ပ်ားရည္စီးေသာျပည္သို႔ မပို႔ေဆာင္၊ အေမြအျဖစ္ လယ္ယာႏွင့္စပ်စ္ၿခံကိုလည္း ငါတို႔အားမေပး။ ဤသူတို႔၏မ်က္စိကိုလည္း ေဖာက္လိုသေလာ။ ငါတို႔မလာ”ဟု ဆိုၾက၏။ ထိုအခါ ေမာေရွသည္ အလြန္အမ်က္ထြက္၍ ထာဝရဘုရားအား “ထိုသူတို႔၏ေဘာဇဥ္ပူေဇာ္သကၠာကို လွည့္ၾကည့္ေတာ္မမူပါႏွင့္။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ သူတို႔ထံမွ ျမည္းတစ္ေကာင္ကိုမွ် မယူခဲ့ဖူးပါ။ သူတို႔ထဲမွတစ္စုံတစ္ေယာက္ကိုမွ် အႏၲရာယ္မျပဳခဲ့ဖူးပါ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေမာေရွက ေကာရအား “မနက္ျဖန္ သင္ႏွင့္ သင္၏အေပါင္းပါအားလုံး ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္သို႔လာၾကေလာ့။ သင္တို႔ႏွင့္အတူ အာ႐ုန္လည္း ရွိလိမ့္မည္။ သင္တို႔သည္ မိမိတို႔၏မီးက်ီးခံဗန္းကို ယူ၍ နံ႔သာေပါင္းကိုထည့္ရမည္။ သင္ႏွင့္အာ႐ုန္မွစ၍ သင္၏အေပါင္းပါအေယာက္ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္တို႔သည္ မိမိတို႔၏မီးက်ီးခံဗန္းကို ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္သို႔ ယူေဆာင္လာရမည္”ဟု ဆို၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ အသီးသီး မိမိတို႔၏မီးက်ီးခံဗန္းကိုယူ၍ မီးကိုထည့္ၿပီးလွ်င္ မီးေပၚ၌ နံ႔သာေပါင္းကိုတင္၏။ ထို႔ေနာက္ ေမာေရွ၊ အာ႐ုန္တို႔ႏွင့္အတူ ေတြ႕ဆုံစည္းေဝးရာတဲေတာ္အဝင္ဝ၌ ရပ္ေနၾက၏။ ေကာရသည္ လူထုအေပါင္းတို႔ကို ေတြ႕ဆုံစည္းေဝးရာတဲေတာ္အဝင္ဝ၌ စု႐ုံးေစ၏။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရား၏ဘုန္းအသေရေတာ္သည္ လူထုအေပါင္းတို႔ေရွ႕၌ထင္ရွား၍ ထာဝရဘုရားက ေမာေရွႏွင့္အာ႐ုန္အား “ဤလူထုအေပါင္းတို႔ႏွင့္ ခြဲေနေလာ့။ သူတို႔ကို ယခုခ်က္ခ်င္း ငါဖ်က္ဆီးမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ေမာေရွႏွင့္အာ႐ုန္သည္ ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ “လူသားအားလုံး၏အသက္ဝိညာဥ္ကို ပိုင္ေတာ္မူေသာ အို ဘုရားသခင္၊ လူတစ္ေယာက္၏ျပစ္မွားမႈေၾကာင့္ လူထုအေပါင္းကို အမ်က္ထြက္ေတာ္မူမည္ေလာ”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။ ထာဝရဘုရားကလည္း ေမာေရွအား “ေကာရ၊ ဒါသန္၊ အဘိရံတို႔၏တဲႏွင့္ ေဝးေဝးေနၾကရန္ လူထုတို႔အား ဆင့္ဆိုေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ေမာေရွသည္လည္း ဒါသန္ႏွင့္အဘိရံတို႔ထံသို႔ ထသြားသျဖင့္ အစၥေရးသက္ႀကီးဝါႀကီးတို႔သည္ သူ႔ေနာက္သို႔လိုက္သြားၾက၏။ ေမာေရွက လူထုတို႔အား “ဤဆိုးယုတ္ေသာသူတို႔၏တဲမ်ားမွ ဖယ္ခြာၾကေလာ့။ သူတို႔ပိုင္ေသာအရာတစ္စုံတစ္ခုကိုမွ် မထိၾကႏွင့္။ ထိမိလွ်င္ သူတို႔အျပစ္မ်ားေၾကာင့္ သင္တို႔ပါ ဖ်က္ဆီးသုတ္သင္ျခင္းခံရလိမ့္မည္”ဟု ဆိုလွ်င္ လူတို႔သည္ ေကာရ၊ ဒါသန္၊ အဘိရံတို႔၏တဲႏွင့္ ေဝးေဝးေနၾကေလ၏။ ဒါသန္ႏွင့္အဘိရံသည္လည္း မိမိတို႔၏သားမယားမ်ားႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ားပါထြက္လာ၍ တဲအဝင္ဝ၌ ရပ္ေနၾက၏။ ေမာေရွက သူတို႔အား “ဤအမႈအားလုံးကို ငါ့စိတ္သေဘာအတိုင္း ငါျပဳသည္မဟုတ္၊ ထာဝရဘုရားသည္ ငါ့ကို ေစလႊတ္ေတာ္မူ၍ ငါျပဳျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဤနည္းျဖင့္ သင္တို႔ သိၾကရမည္။ ဤလူတို႔သည္ လူတိုင္းေသသကဲ့သို႔ပင္ ေသရၾကလွ်င္၊ လူတိုင္းေတြ႕ႀကဳံရသကဲ့သို႔ပင္ ေတြ႕ႀကဳံရၾကလွ်င္ ထာဝရဘုရားသည္ ငါ့ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူသည္မဟုတ္။ ထာဝရဘုရားသည္ မျဖစ္ဖူးေသးေသာအမႈကိုျပဳေတာ္မူသျဖင့္ ေျမႀကီးသည္ မိမိခံတြင္းကိုဖြင့္လ်က္ သူတို႔ႏွင့္ သူတို႔ပိုင္ဆိုင္ေသာအရာရွိသမွ်တို႔ကိုမ်ိဳ၍ အရွင္လတ္လတ္ မရဏာႏိုင္ငံသို႔ ဆင္းသြားရလွ်င္ သူတို႔သည္ ထာဝရဘုရားကိုမထီေလးစားျပဳျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သင္တို႔သိျမင္ၾကရလိမ့္မည္”ဟု ဆိုေလ၏။ ထိုစကားအားလုံးကို ေမာေရွေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ထိုသူတို႔နင္းထားေသာေျမသည္ အက္ကြဲေလ၏။ ေျမႀကီးသည္ မိမိခံတြင္းကို ဖြင့္၍ သူတို႔ႏွင့္သူတို႔၏အိမ္သူအိမ္သားမ်ား၊ ေကာရႏွင့္ဆိုင္ေသာသူရွိသမွ်၊ သူတို႔၏ဥစၥာရွိသမွ်တို႔ကို မ်ိဳေလ၏။ ထိုသူတို႔သည္ သူတို႔ပိုင္ဆိုင္ေသာအရာရွိသမွ်တို႔ႏွင့္အတူ မရဏာႏိုင္ငံသို႔ အရွင္လတ္လတ္ဆင္းသြားၾကရ၏။ ေျမႀကီးသည္ ျပန္ပိတ္သြားေလ၏။ သူတို႔သည္ လူအစုအေဝးထဲမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလ၏။ ထိုသူတို႔၏ေအာ္သံကို သူတို႔ပတ္ပတ္လည္၌ရွိေသာ အစၥေရးလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္ ၾကား၍ “ငါတို႔ကိုလည္း ေျမမ်ိဳလိမ့္မည္”ဟု ဆိုလ်က္ ထြက္ေျပးၾက၏။ ထာဝရဘုရားထံေတာ္မွလည္း မီးထြက္လာ၍ နံ႔သာေပါင္းပူေဇာ္ေနေသာ လူအေယာက္ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္တို႔ကို ေလာင္ကြၽမ္းေလ၏။