ေနဟမိမွတ္စာ 2:9-20

ငါ​သည္ ယူဖေရးတီး​ျမစ္​အေနာက္ဘက္ကမ္း​ရွိ ဘုရင္ခံ​တို႔​ထံသို႔​ေရာက္​ေသာအခါ ရွင္ဘုရင္​၏​အမိန႔္စာ​ကို သူ​တို႔​အား ေပး​၏​။ ရွင္ဘုရင္​သည္ ငါ​ႏွင့္အတူ စစ္သူႀကီး​မ်ား​၊ ျမင္းစီးသူရဲ​မ်ား​ကို​လည္း ေစလႊတ္​ေပး​ခဲ့​၏​။ အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တို႔​၏​ေကာင္းက်ိဳး​ကို ျပဳစု​ေပး​မည့္​သူ​တစ္ဦး ေရာက္လာ​ေၾကာင္း​ကို ေဟာရနိ​လူမ်ိဳး သမာၻလတ္​ႏွင့္ အမၼဳန္​လူမ်ိဳး အမႈထမ္း​ေတာဘိ​တို႔ ၾကားသိ​လွ်င္ အႀကီးအက်ယ္​စိတ္အေႏွာင့္အယွက္​ျဖစ္​ေလ​၏​။ ငါ​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔​ေရာက္​၍ ထို​ၿမိဳ႕​၌ သုံး​ရက္​ေန​ၿပီးမွ ငါ​၏​ဘုရားသခင္ ငါ့​အား​ဖြင့္ျပ​ေပး​ေသာ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​ႏွင့္​ဆိုင္​သည့္ လုပ္ေဆာင္​ရ​မည့္​အရာ​ကို မည္သူ႔​ကို​မွ်​မ​ေျပာ​၊ ငါ​ႏွင့္​ပါလာ​ေသာ​လူ​အခ်ိဳ႕​တို႔​ႏွင့္ ညအခ်ိန္​တြင္​ထ​၍ ငါ​စီးလာ​ေသာ​ျမင္း​မွတစ္ပါး အျခား​တိရစာၦန္​တစ္​ေကာင္​မွ်​မ​ပါ​ဘဲ ထို​ညအခ်ိန္​တြင္ပင္ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းလြင္ျပင္​တံခါး​မွ​ထြက္​၍ ေႁမြနဂါး​ေရတြင္း​ႏွင့္​မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေနာက္ေခ်းပုံ​တံခါး​သို႔​သြား​ၿပီး ၿပိဳပ်က္​သြား​ေသာ​ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕႐ိုး​ႏွင့္ မီး​ေလာင္ကြၽမ္း​သြား​ေသာ​တံခါး​မ်ား​ကို ၾကည့္ရႈ​စစ္ေဆး​၏​။ ထို႔ေနာက္ စမ္းေရတြင္း​တံခါး​ႏွင့္ ဘုရင့္​ေရကန္​ဘက္​သို႔ သြား​ရာ ငါ​စီးလာ​ေသာ​ျမင္း​သြား​ဖို႔​ရာ လမ္း​မ​ရွိ​။ ထို႔ေၾကာင့္ ထို​ည​၌​ပင္ ေခ်ာင္း​နား​သို႔​သြား​၍ ၿမိဳ႕႐ိုး​ကို ၾကည့္ရႈ​စစ္ေဆး​ၿပီးလွ်င္ ျပန္လွည့္​လာ​ၿပီး ခ်ိဳင့္ဝွမ္းလြင္ျပင္​တံခါး​မွ ျပန္​ဝင္လာ​ခဲ့​၏​။ ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​မ်ား​၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မ်ား​၊ မႉးမတ္​မ်ား​၊ မင္းအရာရွိ​မ်ား​ႏွင့္ အျခား​အလုပ္သမား​မ်ား​ကို ဘာမွ် ငါ​မ​ေျပာျပ​ေသး​သျဖင့္ မည္သည့္​ေနရာ​သို႔ ငါ​သြား​၍ မည္သည့္​အရာ​ျပဳ​သည္​ကို မင္းအရာရွိ​တို႔​သည္ မ​သိ​ၾက​ေပ​။ ထို႔ေနာက္မွ ငါ​က “​ငါ​တို႔​ခံရ​ေသာ​ဒုကၡ​ကို သင္​တို႔​ေတြ႕​ၿပီ​ေလာ​။ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​လည္း ပ်က္စီး​ၿပီ​။ ၿမိဳ႕​တံခါး​မ်ား​လည္း မီး​ေလာင္ကြၽမ္း​ၿပီ​။ လာ​ၾက​။ ေနာက္ထပ္ ကဲ့ရဲ႕ရႈတ္ခ်​မ​ခံရ​ေအာင္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕႐ိုး​ကို ျပန္လည္​တည္ေဆာက္​ၾက​စို႔​”​ဟု သူ​တို႔​အား ဆို​၏​။ ထို႔ျပင္ ဘုရားသခင္​သည္ ငါ​ႏွင့္အတူ​ရွိ​၍ ေက်းဇူး​ျပဳ​ေတာ္မူ​ေၾကာင္း​ႏွင့္ ငါ့​အား ရွင္ဘုရင္ ေျပာ​ခဲ့​ေသာ​စကား​မ်ား​ကို သူ​တို႔​အား​ေျပာျပ​ေသာအခါ သူ​တို႔​က “​ငါ​တို႔ ထ​၍​တည္ေဆာက္​ၾက​စို႔​”​ဟု ဆို​လ်က္ ထို​ေကာင္း​ေသာ​အမႈ​ကို အားတက္သေရာ စတင္​လုပ္ေဆာင္​ၾက​၏​။ ထို​အေၾကာင္း​ကို ေဟာရနိ​လူမ်ိဳး​သမာၻလတ္​၊ အမၼဳန္​လူမ်ိဳး အမႈထမ္း​ေတာဘိ​ႏွင့္ အာရပ္​လူမ်ိဳး​ေဂရွင္​တို႔ ၾကား​ေသာအခါ သူ​တို႔​သည္ ငါ​တို႔​ကို ျပက္ရယ္ျပဳ​ေလွာင္ေျပာင္​ကာ “​သင္​တို႔ မည္သည့္​အမႈ​ကို​ျပဳ​ၾက​သနည္း​။ ရွင္ဘုရင္​ကို ပုန္ကန္​ၾက​ၿပီ​ေလာ​”​ဟု ဆို​ၾက​၏​။ ငါ​က​လည္း သူ​တို႔​အား “​ေကာင္းကင္ဘုံရွင္​ဘုရားသခင္​သည္ ငါ​တို႔​အား ေအာင္ျမင္​ခြင့္​ကို ေပး​ေတာ္မူ​မည္​။ ကိုယ္ေတာ္​၏​အေစအပါး​မ်ား​ျဖစ္​ေသာ​ငါ​တို႔​သည္ ထ​၍ ျပန္လည္​တည္ေဆာက္​ျခင္း​အမႈ​ကို ျပဳ​မည္​။ သင္​တို႔​မူကား ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​တြင္ သင္​တို႔​အဖို႔ မည္သည့္​ေဝစု​၊ မည္သည့္​အခြင့္အေရး​၊ မည္သည့္​အမွတ္ရစရာ​မွ် မ​ရွိ​”​ဟု ဆို​ေလ​၏​။