ေနဟမိမွတ္စာ 2:1-9
ေနဟမိမွတ္စာ 2:1-9 MSBZ
အာတေဇရဇ္မင္း နန္းစံအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေျမာက္၊ နိသန္လတြင္ ေရွ႕ေတာ္၌ ရွိေသာ စပ်စ္ဝိုင္ကို ငါသည္ ယူ၍ ရွင္ဘုရင္ထံ ဆက္သ၏။ ထိုစဥ္ ငါသည္ ယခင္က မျဖစ္စဖူး မ်က္ႏွာညႇိဳးငယ္လ်က္ရွိ၏။ ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္က “သင္က်န္းမာပါလ်က္ႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာညႇိဳးငယ္ေနရသနည္း။ ဝမ္းနည္းစရာအေၾကာင္း ရွိေနသည္မဟုတ္ေလာ”ဟု ငါ့အား ေမးေတာ္မူလွ်င္ ငါသည္ အလြန္ေၾကာက္႐ြံ႕လ်က္ မင္းႀကီးအား “အရွင္မင္းႀကီး သက္ေတာ္ရွည္ပါေစ။ အကြၽႏ္ုပ္ဘိုးေဘးတို႔၏သခ်ႋဳင္းေျမရွိရာၿမိဳ႕သည္ ပ်က္စီး၍ ၿမိဳ႕တံခါးမ်ား မီးေလာင္ကြၽမ္းသြားေသာေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္ မ်က္ႏွာမညႇိဳးဘဲ ေနႏိုင္ပါမည္ေလာ”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္၏။ ထိုအခါ ရွင္ဘုရင္က “သင္မည္သို႔ျပဳလိုသနည္း”ဟု ငါ့အား ေမးေတာ္မူလွ်င္ ငါသည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွင္ဘုရားသခင္ထံ ဆုေတာင္း၏။ ထို႔ေနာက္ ရွင္ဘုရင္အား “အရွင္မင္းႀကီး အလိုေတာ္ရွိ၍ အရွင့္အေစအပါးအား မ်က္ႏွာသာေပးမည္ဆိုလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ဘိုးေဘး၏သခ်ႋဳင္းေျမရွိရာၿမိဳ႕ကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရန္ ယုဒျပည္သို႔ ျပန္ခြင့္ေပးေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္ဆို၏။ ထိုအခါ မိဖုရားႏွင့္အတူထိုင္ေနေသာရွင္ဘုရင္က “သင့္ခရီးစဥ္ မည္မွ်ၾကာမည္နည္း။ မည္သည့္အခ်ိန္၌ ျပန္လာမည္နည္း”ဟု ငါ့အား ေမးျမန္းလွ်င္ ငါသည္ ၾကာမည့္အခ်ိန္ကို ေျပာျပရာ မင္းႀကီးက သေဘာတူသျဖင့္ ငါ့ကို ျပန္ခြင့္ျပဳ၏။ ထို႔ျပင္ ရွင္ဘုရင္အား “အရွင္မင္းႀကီး အလိုေတာ္ရွိလွ်င္ ယုဒျပည္သို႔ျပန္သြားရာတြင္ ယူဖေရးတီးျမစ္အေနာက္ဘက္ကမ္းကိုျဖတ္သန္းခြင့္ျပဳရန္ ထိုေဒသ၏ဘုရင္ခံတို႔ထံ အမိန႔္စာကို ပါးလိုက္ေတာ္မူပါ။ ထို႔ျပင္ အိမ္ေတာ္နားရွိ ရဲတိုက္တံခါးမ်ား၊ ၿမိဳ႕တံတိုင္းႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္ေနဖို႔အိမ္တို႔ကို ေဆာက္လုပ္ရန္ သစ္မ်ားကိုေပးမည့္အေၾကာင္း အရွင္မင္းႀကီး၏သစ္ေတာဝန္အာသပ္ထံ အမိန႔္စာကို ပါးလိုက္ေတာ္မူပါ”ဟု ေတာင္းေလွ်ာက္ရာ ဘုရားသခင္သည္ ငါႏွင့္အတူရွိ၍ ေက်းဇူးျပဳေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ရွင္ဘုရင္သည္ ငါေတာင္းဆိုသည့္အတိုင္း ျပဳေပး၏။ ငါသည္ ယူဖေရးတီးျမစ္အေနာက္ဘက္ကမ္းရွိ ဘုရင္ခံတို႔ထံသို႔ေရာက္ေသာအခါ ရွင္ဘုရင္၏အမိန႔္စာကို သူတို႔အား ေပး၏။ ရွင္ဘုရင္သည္ ငါႏွင့္အတူ စစ္သူႀကီးမ်ား၊ ျမင္းစီးသူရဲမ်ားကိုလည္း ေစလႊတ္ေပးခဲ့၏။