႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 5:35-40

ထိုသို႔ ကိုယ္ေတာ္​မိန႔္​ေတာ္မူ​စဥ္ ဝတ္ျပဳ​စည္းေဝး​ေက်ာင္း​တာဝန္ခံ​၏​အိမ္​မွ လူ​တို႔​သည္ ေရာက္လာ​၍ “သင္​၏​သမီး​ေသဆုံး​သြား​ပါ​ၿပီ။ ဆရာ့​ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ဆက္၍​ေႏွာင့္ယွက္​ေန​ဦး​မည္နည္း”​ဟု ေျပာ​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ေယရႈ​သည္ ထို​စကား​ကို​ဂ႐ုမျပဳ​ဘဲ ဝတ္ျပဳ​စည္းေဝး​ေက်ာင္း​တာဝန္ခံ​အား“မ​စိုးရိမ္​ႏွင့္။ ယုံၾကည္​ျခင္း​သာ​ရွိ​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ေပတ႐ု၊ ယာကုပ္​ႏွင့္ ယာကုပ္​၏​ညီ​ေယာဟန္​တို႔​မွတစ္ပါး မည္သူ႔​ကို​မွ် မိမိ​ႏွင့္အတူ​လိုက္​ခြင့္ျပဳ​ေတာ္​မ​မူ။ ဝတ္ျပဳ​စည္းေဝး​ေက်ာင္း​တာဝန္ခံ​၏​အိမ္​သို႔ သူ​တို႔​ေရာက္​ၾက​ေသာအခါ လူ​တို႔​သည္ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ​ျဖစ္​လ်က္ က်ယ္ေလာင္​စြာ​ငိုေႂကြး​ျမည္တမ္း​ေန​ၾက​သည္​ကို ကိုယ္ေတာ္​ျမင္​ေတာ္မူ​လွ်င္ အထဲသို႔​ဝင္​၍“အဘယ္ေၾကာင့္​႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ​ျဖစ္​လ်က္ ငိုေႂကြး​ေန​ၾက​သနည္း။ သူငယ္မ​သည္ ေသ​သည္​မ​ဟုတ္။ အိပ္ေပ်ာ္​ေန​ျခင္း​သာ​ျဖစ္​၏”​ဟု သူ​တို႔​အား​မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ သူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေလွာင္ေျပာင္​ရယ္ေမာ​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ထို​သူ​အေပါင္း​တို႔​ကို အျပင္​သို႔​ထြက္​ေစ​ၿပီးလွ်င္ သူငယ္မ​၏​မိခင္​ႏွင့္​ဖခင္​တို႔​အျပင္ မိမိ​ႏွင့္အတူ​ပါ​လာ​ေသာ​သူ​တို႔​ကို​သာ​ေခၚ​၍ သူငယ္မ​ရွိ​ရာ​သို႔​ဝင္​ေတာ္မူ​၏။