႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 5:1-43
႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 5:1-43 MSBZ
ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ပင္လယ္တစ္ဖက္ကမ္းရွိ ဂါရစနယ္သို႔ေရာက္ၾက၏။ ေယရႈသည္ ေလွေပၚမွဆင္းေတာ္မူသည့္ခဏခ်င္းတြင္ ညစ္ညဴးေသာနတ္ပူးေနသည့္ လူတစ္ဦးသည္ သခ်ႋဳင္းမွထြက္လာ၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုဆီးႀကိဳေလ၏။ ထိုသူသည္ သခ်ႋဳင္း၌ေနတတ္ၿပီး မည္သူမွ် သူ႔ကို သံႀကိဳးႏွင့္ပင္ခ်ည္ေႏွာင္ထား၍ မရႏိုင္ေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူ႔ကို ေျခခ်င္းႏွင့္သံႀကိဳးတို႔ျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ည္ေႏွာင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း သူသည္ သံႀကိဳးမ်ားကိုဆြဲျဖတ္ကာ ေျခခ်င္းမ်ားကို အပိုင္းပိုင္းက်ိဳးပဲ့ေစေသာေၾကာင့္ မည္သူမွ် သူ႔ကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ၾကေခ်။ သူသည္ သခ်ႋဳင္း၌လည္းေကာင္း၊ ေတာင္ေပၚ၌လည္းေကာင္း ေန႔ညမျပတ္ေအာ္ဟစ္လ်က္ ေက်ာက္တုံးမ်ားျဖင့္ မိမိကိုယ္ကိုအနာတရျဖစ္ေစ၏။ သူသည္ ေယရႈကိုအေဝးမွျမင္လွ်င္ ေျပးလာ၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုရွိခိုးကာ “အျမင့္ဆုံးေသာဘုရားသခင္၏သားေတာ္ေယရႈ၊ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္မည္သို႔ဆိုင္သနည္း။ အကြၽႏ္ုပ္ကိုမညႇဥ္းဆဲပါရန္ ဘုရားသခင္ကိုအမွီျပဳ၍ ကိုယ္ေတာ္အား အကြၽႏ္ုပ္အေလးအနက္ေတာင္းပန္ပါ၏”ဟု က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ထိုသို႔ေလွ်ာက္ထားျခင္းမွာ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုသူအား“ညစ္ညဴးေသာနတ္၊ ဤလူထဲမွ ထြက္သြားေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ တစ္ဖန္ ကိုယ္ေတာ္က“သင့္နာမည္ မည္သို႔ေခၚသနည္း”ဟု ေမးေတာ္မူရာ ထိုသူက “အကြၽႏ္ုပ္၏နာမည္မွာ ေလေဂါင္ျဖစ္ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ မ်ားစြာရွိၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ မိမိတို႔ကို ထိုအရပ္ေဒသမွႏွင္ထုတ္ေတာ္မမူရန္ ကိုယ္ေတာ္အား အႏူးအၫြတ္ေတာင္းပန္ေလ၏။ ထိုအရပ္အနီးအနားရွိ ေတာင္ကုန္းေပၚ၌ ဝက္အုပ္ႀကီးတစ္အုပ္က်က္စားလ်က္ရွိ၏။ နတ္ဆိုးတို႔က “ဝက္မ်ားထဲသို႔ ဝင္ရပါမည့္အေၾကာင္း ၎တို႔ထဲသို႔ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို ေစလႊတ္ေတာ္မူပါ”ဟု ေတာင္းပန္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္လည္း ခြင့္ျပဳေတာ္မူသျဖင့္ ညစ္ညဴးေသာနတ္တို႔သည္ထြက္သြား၍ ဝက္မ်ားထဲသို႔ဝင္ၾကရာ ႏွစ္ေထာင္ခန႔္ရွိေသာဝက္အုပ္သည္ ေတာင္ကမ္းပါးအတိုင္း ပင္လယ္ထဲသို႔ တစ္ဟုန္ထိုးေျပးဆင္းကာ ပင္လယ္ထဲ၌ ေရနစ္ေသဆုံးၾကကုန္၏။ ဝက္ထိန္းေက်ာင္းေသာသူတို႔သည္ ထြက္ေျပး၍ ၿမိဳ႕ႏွင့္ေတာ႐ြာမ်ားတြင္ ေျပာၾကားၾကသျဖင့္ လူတို႔သည္ မည္သည့္အရာျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္ကိုၾကည့္ရႈရန္ ထြက္လာၾက၏။ ေယရႈထံသို႔ေရာက္လာၾကေသာအခါ ေလေဂါင္စြဲခဲ့သည့္ နတ္ဆိုးပူးသူသည္ အဝတ္ဝတ္ထားကာ ပကတိစိတ္ရွိလ်က္ထိုင္ေနသည္ကိုေတြ႕ျမင္လွ်င္ ေၾကာက္႐ြံ႕ၾက၏။ မ်က္ျမင္ေတြ႕ရွိသူမ်ားကလည္း နတ္ဆိုးပူးသူ၌ မည္ကဲ့သို႔ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဝက္တို႔အေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း သူတို႔အားေျပာျပၾက၏။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ မိမိတို႔၏အရပ္ေဒသမွ ထြက္သြားေတာ္မူရန္ ကိုယ္ေတာ္အားေတာင္းပန္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေလွေပၚသို႔တက္ေတာ္မူစဥ္ နတ္ဆိုးပူးခဲ့သူက ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အတူလိုက္ပါခြင့္ျပဳပါမည့္အေၾကာင္း ကိုယ္ေတာ္ကိုေတာင္းပန္ေလ၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ခြင့္ျပဳေတာ္မမူဘဲ“သင့္အိမ္၊ သင့္မိသားစုထံသို႔သြား၍ သင့္အေပၚ ထာဝရဘုရားျပဳေတာ္မူသမွ်ေသာအရာႏွင့္ သင့္ကိုသနားေတာ္မူေၾကာင္းကို သူတို႔အားေျပာျပေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ သူသည္ထြက္သြား၍ မိမိအေပၚေယရႈျပဳေတာ္မူသမွ်တို႔ကို ေဒကာေပါလိနယ္၌ေျပာၾကားသျဖင့္ လူအေပါင္းတို႔သည္အံ့ၾသၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈသည္ ေလွျဖင့္ တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ ျပန္၍ကူးေတာ္မူရာ မ်ားစြာေသာလူထုပရိသတ္သည္ အထံေတာ္သို႔စုေဝးလာၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ပင္လယ္ကမ္းနားတြင္ရွိေနေတာ္မူစဥ္ ယာဣ႐ုအမည္ရွိေသာ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းတာဝန္ခံတစ္ဦးသည္ ေရာက္လာ၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုျမင္လွ်င္ ေျခေတာ္ရင္း၌ပ်ပ္ဝပ္ကာ “အကြၽႏ္ုပ္၏သမီးငယ္သည္ ေသလုနီးပါးျဖစ္ေနပါ၏။ သူသည္ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းလ်က္ အသက္ခ်မ္းသာရာရမည့္အေၾကာင္း ႂကြလာ၍ သူ႔အေပၚ လက္ေတာ္ကိုတင္ေတာ္မူပါ”ဟု အႏူးအၫြတ္ေတာင္းပန္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူႏွင့္အတူလိုက္သြားေတာ္မူ၏။ မ်ားစြာေသာလူထုပရိသတ္တို႔သည္လည္း ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္ၾကၿပီး ကိုယ္ေတာ္ကိုတိုးေဝွ႔မိၾက၏။ ထိုအခါ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ပတ္လုံး ေသြးသြန္ေရာဂါစြဲကပ္၍ မ်ားစြာေသာေဆးဆရာတို႔ထံ၌ အလြန္ေဝဒနာခံစားရလ်က္ မိမိ၌ရွိသမွ်တို႔ကို အကုန္သုံးစြဲခဲ့ေသာ္လည္း မည္သည့္အက်ိဳးမွ်မရွိသည္သာမက ေရာဂါပို၍ဆိုး႐ြားလာေသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးသည္ ေယရႈအေၾကာင္းကိုၾကား၍ “ကိုယ္ေတာ္၏ဝတ္႐ုံေတာ္ကို တို႔ထိရလွ်င္ပင္ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းလိမ့္မည္”ဟု ဆိုလ်က္ လူထုပရိသတ္ၾကားမွ ကိုယ္ေတာ္၏ေနာက္ေတာ္သို႔လာၿပီး ဝတ္႐ုံေတာ္ကိုတို႔ထိေလ၏။ ထိုခဏခ်င္းတြင္ သူခံစားရေသာေသြးသြန္ျခင္းသည္ ရပ္သြားသျဖင့္ သူသည္ ေရာဂါေဝဒနာေပ်ာက္ကင္းသြားေၾကာင္း မိမိကိုယ္ခႏၶာ၌ ခံစားသိရွိရ၏။ ေယရႈသည္ မိမိထံမွတန္ခိုးထြက္သည္ကို ခ်က္ခ်င္းသိေတာ္မူ၍ လူထုပရိသတ္ဘက္သို႔လွည့္ၾကည့္ကာ“ငါ့ဝတ္႐ုံကို မည္သူတို႔ထိသနည္း”ဟု ေမးေတာ္မူ၏။ တပည့္ေတာ္တို႔ကလည္း “ကိုယ္ေတာ္ကိုတိုးေဝွ႔ေနၾကသည့္ လူထုပရိသတ္ကိုျမင္ေတာ္မူပါလ်က္ႏွင့္ ‘ငါ့ကို မည္သူတို႔ထိသနည္း’ဟူ၍ ေမးေတာ္မူရပါသေလာ”ဟု ကိုယ္ေတာ္အားေလွ်ာက္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုသို႔ျပဳေသာသူကိုေတြ႕ျမင္ရန္ ပတ္ပတ္လည္သို႔ၾကည့္ရႈေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ထိုအမ်ိဳးသမီးသည္ မိမိ၌မည္သို႔ျဖစ္ခဲ့သည္ကိုသိသျဖင့္ ေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္လ်က္ ေရွ႕ေတာ္သို႔လာ၍ ပ်ပ္ဝပ္ကာ ဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း အကုန္အစင္ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“သမီး၊ သင္၏ယုံၾကည္ျခင္းသည္ သင့္ကိုက်န္းမာေစၿပီ။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာသြား၍ သင္၏ေရာဂါေဝဒနာႏွင့္ကင္းလြတ္ေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုသို႔ ကိုယ္ေတာ္မိန႔္ေတာ္မူစဥ္ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းတာဝန္ခံ၏အိမ္မွ လူတို႔သည္ ေရာက္လာ၍ “သင္၏သမီးေသဆုံးသြားပါၿပီ။ ဆရာ့ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ဆက္၍ေႏွာင့္ယွက္ေနဦးမည္နည္း”ဟု ေျပာၾက၏။ သို႔ေသာ္ ေယရႈသည္ ထိုစကားကိုဂ႐ုမျပဳဘဲ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းတာဝန္ခံအား“မစိုးရိမ္ႏွင့္။ ယုံၾကည္ျခင္းသာရွိေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေပတ႐ု၊ ယာကုပ္ႏွင့္ ယာကုပ္၏ညီေယာဟန္တို႔မွတစ္ပါး မည္သူ႔ကိုမွ် မိမိႏွင့္အတူလိုက္ခြင့္ျပဳေတာ္မမူ။ ဝတ္ျပဳစည္းေဝးေက်ာင္းတာဝန္ခံ၏အိမ္သို႔ သူတို႔ေရာက္ၾကေသာအခါ လူတို႔သည္ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျဖစ္လ်က္ က်ယ္ေလာင္စြာငိုေႂကြးျမည္တမ္းေနၾကသည္ကို ကိုယ္ေတာ္ျမင္ေတာ္မူလွ်င္ အထဲသို႔ဝင္၍“အဘယ္ေၾကာင့္႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျဖစ္လ်က္ ငိုေႂကြးေနၾကသနည္း။ သူငယ္မသည္ ေသသည္မဟုတ္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနျခင္းသာျဖစ္၏”ဟု သူတို႔အားမိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာၾက၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုသူအေပါင္းတို႔ကို အျပင္သို႔ထြက္ေစၿပီးလွ်င္ သူငယ္မ၏မိခင္ႏွင့္ဖခင္တို႔အျပင္ မိမိႏွင့္အတူပါလာေသာသူတို႔ကိုသာေခၚ၍ သူငယ္မရွိရာသို႔ဝင္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ သူငယ္မ၏လက္ကိုကိုင္လ်က္“တလိသကုမိ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ၎၏အဓိပၸာယ္မွာ“မိန္းကေလး၊ သင့္အားငါဆိုမည္။ ထေလာ့”ဟူ၍ ျဖစ္၏။ ထိုခဏခ်င္းတြင္ မိန္းကေလးသည္ထ၍ လမ္းေလွ်ာက္ေလ၏။ သူသည္ အသက္တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္အ႐ြယ္ရွိ၏။ ထိုအခါ လူတို႔သည္ အလြန္အံ့ၾသ၍မိန္းေမာေတြေဝၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း မည္သူမွ် ဤအေၾကာင္းကိုမသိေစရန္ သူတို႔အား တင္းက်ပ္စြာမိန႔္မွာေတာ္မူၿပီးလွ်င္ သူ႔အားစားစရာေပးရန္ မိန႔္ေတာ္မူ၏။
Bible App
Bible App for Kids
