႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 2:18-22

ေယာဟန္​၏​တပည့္​မ်ား​ႏွင့္ ဖာရိရွဲ​တို႔​သည္ အစာေရွာင္​လ်က္​ေန​ၾက​၏။ လူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ထံသို႔​လာ​၍ “ေယာဟန္​၏​တပည့္​မ်ား​ႏွင့္ ဖာရိရွဲ​တို႔​၏​တပည့္​မ်ား​သည္ အစာေရွာင္​ေန​ၾက​ေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္​၏​တပည့္​မ်ား​သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ အစာ​မ​ေရွာင္​ၾက​သနည္း”​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“သတို႔သား​၏​ေဆြမ်ိဳး​မိတ္သဂၤဟ​မ်ားသည္ သတို႔သား​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ေန​စဥ္ အစာေရွာင္​ႏိုင္​ၾက​မည္​ေလာ။ သူ​တို႔​သည္ သတို႔သား​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ေန​သေ႐ြ႕ အစာ​မ​ေရွာင္​ႏိုင္​ၾက​ေပ။ သို႔ေသာ္ သတို႔သား​ကို သူ​တို႔​ထံမွ​ေခၚေဆာင္​သြား​မည့္ ေန႔ရက္​မ်ား​ေရာက္လာ​လိမ့္မည္။ ထို​ေန႔ရက္​ေရာက္လာ​သည့္​အခါ​၌ သူ​တို႔​သည္ အစာေရွာင္​ၾက​လိမ့္မည္။ မည္သူမွ် အဝတ္​အေဟာင္း​ကို ပိတ္စ​အသစ္​ျဖင့္ ဖာ​ေလ့​မ​ရွိ။ ထိုသို႔ျပဳလွ်င္ အသစ္​ဖာ​ထား​ေသာ​ပိတ္စ​သည္ အဝတ္​အေဟာင္း​ကို​႐ုန္း​သျဖင့္ စုတ္ၿပဲ​သည့္​ေနရာ​သည္ ပို၍​ဆိုး​လာ​လိမ့္မည္။ ထိုနည္းတူ မည္သူမွ် စပ်စ္​ဝိုင္​အသစ္​ကို သားေရဘူး​အေဟာင္း​၌​ထည့္​ေလ့​မ​ရွိ။ ထိုသို႔ျပဳလွ်င္ စပ်စ္​ဝိုင္​သည္ သားေရဘူး​ကို​ေပါက္ၿပဲ​ေစ​သျဖင့္ စပ်စ္​ဝိုင္​ေရာ​သားေရဘူး​ပါ ပ်က္စီး​သြား​လိမ့္မည္။ စပ်စ္​ဝိုင္​အသစ္​ကို သားေရဘူး​အသစ္​၌​သာ ထည့္​ၾက​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။