YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 14:26-72

႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 14:26-72 MSBZ

ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​သည္ ခ်ီးမြမ္း​သီခ်င္း​သီဆို​ၿပီးမွ သံလြင္​ေတာင္​သို႔​ထြက္သြား​ၾက​၏။ ထိုအခါ ေယရႈ​က“ ‘ငါ​သည္ သိုးထိန္း​ကို​ခုတ္​သတ္​သျဖင့္ သိုး​တို႔​သည္ ကြဲလြင့္​သြား​ၾက​ရ​လိမ့္မည္’ဟု က်မ္းစာ​၌​ေရး​ထား​သည္​ျဖစ္၍ သင္​တို႔​အားလုံး​သည္ စိတ္ပ်က္ၾက​လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ငါ​သည္​ထေျမာက္​ၿပီးေနာက္ ဂါလိလဲ​နယ္​သို႔ သင္​တို႔​ထက္​အလ်င္​ဦးစြာ​သြား​ႏွင့္​မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ု​က “အားလုံး​စိတ္ပ်က္​ၾက​လွ်င္​လည္း အကြၽႏ္ုပ္​သည္ စိတ္ပ်က္​မည္​မ​ဟုတ္​ပါ”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“သင့္​အား ငါ​အမွန္​ဆို​သည္​ကား ယေန႔၊ ဤ​ည​တြင္​ပင္ ၾကက္​ႏွစ္​ႀကိမ္​မ​တြန္​မီ သင္​သည္ ငါ့​ကို သုံး​ႀကိမ္​တိုင္တိုင္​ျငင္းပယ္​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ သို႔ေသာ္ ေပတ႐ု​က “အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​အတြက္​ေသ​ရ​လွ်င္​ပင္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​လုံးဝ​မ​ျငင္းပယ္​ပါ”​ဟု အခိုင္အမာ​ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ တပည့္​ေတာ္​အားလုံး​တို႔​သည္​လည္း ထိုနည္းတူ​ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​သည္ ေဂသေရွမန္​အမည္​ရွိ​ေသာ​အရပ္​သို႔ ေရာက္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​က“ငါ​ဆုေတာင္း​စဥ္​တြင္ ဤ​ေနရာ​၌ ထိုင္​ေန​ၾက​ေလာ့”​ဟု တပည့္​ေတာ္​တို႔​အား မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီးလွ်င္ ေပတ႐ု၊ ယာကုပ္​ႏွင့္ ေယာဟန္​တို႔​ကို မိမိ​ႏွင့္အတူ​ေခၚသြား​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဝမ္းနည္း​ပူေဆြး​ျခင္း​ႏွင့္ စိတ္ပူပန္​ျခင္း​ရွိ​သျဖင့္ “ငါ​၏​စိတ္​ဝိညာဥ္​သည္ ေသ​လုမတတ္ အလြန္​ဝမ္းနည္း​ျခင္း​ရွိ​၏။ ဤ​ေနရာ​၌​ေန​၍ သတိ​ႏွင့္​ေစာင့္​ေန​ၾက​ေလာ့”​ဟု သူ​တို႔​အား မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ေရွ႕သို႔​အနည္းငယ္​ႂကြ​ေတာ္မူ​ၿပီး ေျမ​ေပၚ၌​ပ်ပ္ဝပ္​လ်က္ ျဖစ္ႏိုင္​လွ်င္ ဤ​အခ်ိန္​နာရီ​ကို မိမိ​ထံမွ​လြန္​သြား​ေစ​မည့္​အေၾကာင္း ဆုေတာင္း​ကာ “အို အဖ​ခမည္းေတာ္၊ ကိုယ္ေတာ္​အတြက္ အရာ​ခပ္သိမ္း​သည္ ျဖစ္ႏိုင္​ပါ​၏။ ဤ​ခြက္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​ထံမွ ဖယ္ရွား​ေပး​ေတာ္မူ​ပါ။ သို႔ေသာ္ အကြၽႏ္ုပ္​၏​အလို​အတိုင္း​မ​ဟုတ္​ဘဲ ကိုယ္ေတာ္​၏​အလို​ေတာ္​အတိုင္း​ျဖစ္​ေစ​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ေတာင္းေလွ်ာက္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ျပန္လာ​၍ သူ​တို႔​အိပ္ေပ်ာ္​ေန​ၾက​သည္​ကို​ေတြ႕​ေတာ္မူ​လွ်င္ ေပတ႐ု​အား“ရွိမုန္၊ သင္​သည္ အိပ္ေပ်ာ္​ေန​သေလာ။ တစ္​နာရီ​မွ် သတိ​ႏွင့္​မ​ေစာင့္​ႏိုင္​သေလာ။ ျဖားေယာင္း​ေသြးေဆာင္​ရာ​ထဲသို႔ မ​က်ေရာက္​ေစရန္ သတိ​ႏွင့္​ေစာင့္​ေန​လ်က္ ဆုေတာင္း​ၾက​ေလာ့။ စိတ္​ဝိညာဥ္​သည္ ထက္သန္​ေသာ္လည္း ကိုယ္ကာယ​မူကား အားနည္း​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ တစ္ဖန္ ထြက္သြား​၍ အထက္​က​ေတာင္းေလွ်ာက္​ခဲ့​သည့္​အတိုင္း ဆုေတာင္း​ၿပီးမွ ေနာက္တစ္ဖန္ ျပန္လာ​၍ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္ မ်က္စိ​ေလးလံ​သျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္​ေန​ၾက​သည္​ကို​ေတြ႕​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​သည္​လည္း ကိုယ္ေတာ္​အား မည္သို႔​ေလွ်ာက္​ရ​မည္​ကို​မ​သိ​ၾက။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ တတိယ​အႀကိမ္​ျပန္လာ​၍“ယခု​တိုင္ေအာင္​အိပ္ေပ်ာ္​လ်က္ အနားယူ​ေန​ၾက​သေလာ။ ေတာ္ေလာက္​ေပ​၏။ အခ်ိန္​ေရာက္လာ​ၿပီ။ ၾကည့္ရႈ​ေလာ့။ လူ႔သား​သည္ အျပစ္သား​တို႔​၏​လက္​သို႔ အပ္ႏွံ​ျခင္း​ခံရ​ေတာ့မည္။ ထ​ၾက။ သြား​ၾက​စို႔။ ငါ့​ကို​အပ္ႏွံ​မည့္​သူ​ေရာက္လာ​ၿပီ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုသို႔ ကိုယ္ေတာ္​မိန႔္​ေတာ္မူ​စဥ္​၌​ပင္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ပါး​ေသာ​တပည့္​ေတာ္​တို႔​ထဲမွ တစ္​ပါး​ျဖစ္​ေသာ​ယုဒ​သည္ ေရာက္လာ​၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား၊ က်မ္းျပဳ​ဆရာ​မ်ား​ႏွင့္ သက္ႀကီးဝါႀကီး​မ်ား​က​ေစလႊတ္​လိုက္​ေသာ လူ​အစုအေဝး​တို႔​သည္​လည္း တုတ္​၊ ဓား​မ်ား​ကိုင္ေဆာင္​လ်က္ သူ​ႏွင့္အတူ​ပါ​လာ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​ကို​အပ္ႏွံ​ေသာ​သူ​က “ငါ​နမ္း​ေသာ​သူ​သည္ ေယရႈ​ျဖစ္​၏။ သူ႔​ကို​ဖမ္းဆီး​၍ လုံၿခဳံ​စြာ​ေခၚေဆာင္​သြား​ၾက​ေလာ့”​ဟု ဆို​လ်က္ အခ်က္ျပ​အမွတ္အသား​ကို သူ​တို႔​အား​ေပး​ထား​၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ​သည္ ေရာက္လာ​သည္​ႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္​ထံသို႔ ခ်က္ခ်င္း​ခ်ဥ္းကပ္​၍ “ရဗၺိ”​ဟု ဆို​လ်က္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​နမ္း​ေလ​၏။ ထိုအခါ လူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ဖမ္းဆီး​ခ်ဳပ္ကိုင္​ထား​ၾက​၏။ ထိုစဥ္ အနီး​၌​ရပ္​ေန​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ တစ္​ဦး​သည္ ဓား​ကို​ဆြဲ​ထုတ္​လ်က္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​၏​အေစအပါး​တစ္​ဦး​ကို​ခုတ္​သျဖင့္ ထို​သူ​၏​နား႐ြက္​ျပတ္​သြား​ေလ​၏။ ေယရႈ​က ထို​သူ​တို႔​အား“သင္​တို႔​သည္ ဓားျပ​ကို​ဖမ္း​သကဲ့သို႔ တုတ္၊ ဓား​မ်ား​ကိုင္ေဆာင္​လ်က္ ငါ့​ကို​ဖမ္းဆီး​ရန္​လာ​ၾက​သေလာ။ ငါ​သည္ ေန႔တိုင္း သင္​တို႔​ႏွင့္အတူ​ရွိ​လ်က္ ဗိမာန္​ေတာ္​၌​သြန္သင္​ေန​ခဲ့​ေသာ္လည္း သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​မ​ဖမ္းဆီး​ၾက။ သို႔ေသာ္ ဤသို႔ျဖစ္ျခင္းမွာ က်မ္းစာ​ျပည့္စုံ​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​မည့္​အေၾကာင္း​တည္း”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ တပည့္​ေတာ္​အားလုံး​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ထားခဲ့​၍ ထြက္ေျပး​ၾက​၏။ လူငယ္​တစ္​ဦး​သည္ မိမိ​ကိုယ္​ေပၚတြင္ ပိတ္ေခ်ာ​ထည္​ကို​သာ​ၿခဳံ​လ်က္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေနာက္​သို႔​လိုက္​သြား​ရာ လူ​တို႔​သည္ သူ႔​ကို​ဖမ္းဆီး​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ သူ​သည္ ပိတ္ေခ်ာ​ထည္​ကို​ထား​ခဲ့​၍ အဝတ္မပါ​ဘဲ​ထြက္ေျပး​သြား​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​သည္ ေယရႈ​ကို ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​ထံသို႔ ေခၚေဆာင္​သြား​ၾက​ရာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား၊ သက္ႀကီးဝါႀကီး​မ်ား​ႏွင့္​က်မ္းျပဳ​ဆရာ​မ်ား​အားလုံး​သည္ စုေဝး​လာ​ၾက​၏။ ေပတ႐ု​သည္​လည္း ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​၏​ၿခံဝင္း​အတြင္း​ထဲ​အထိ ကိုယ္ေတာ့္​ေနာက္​သို႔ မလွမ္းမကမ္း​မွ​လိုက္​သြား​ကာ အေစာင့္​တပ္သား​မ်ား​ႏွင့္အတူ​ထိုင္​လ်က္ မီး​လႈံ​ေန​၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ႏွင့္ တရား​လႊတ္ေတာ္​အဖြဲ႕ဝင္​အားလုံး​သည္ ေယရႈ​ကို​ေသဒဏ္​ခ်မွတ္​ႏိုင္​ရန္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ဆန႔္က်င္​ထြက္ဆို​မည့္​သက္ေသ​ကို ရွာ​ၾက​ေသာ္လည္း မ​ေတြ႕​ၾက။ အေၾကာင္းမူကား လူ​မ်ားစြာ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၏​တစ္ဖက္​၌ မမွန္​ေသာ​သက္ေသ​ထြက္ဆို​ၾက​ေသာ္လည္း သူတို႔​၏​သက္ေသခံ​ခ်က္​မ်ား​သည္ ကိုက္ညီ​မႈ​မ​ရွိ​ၾက​ေပ။ ထိုအခါ လူ​အခ်ိဳ႕​တို႔​သည္​ထ​၍ ကိုယ္ေတာ္​၏​တစ္ဖက္​၌ မမွန္​ေသာ​သက္ေသ​ထြက္ဆို​လ်က္ “ဤ​သူ​က ‘ငါ​သည္ လူ႔​လက္​ျဖင့္​တည္ေဆာက္​ေသာ ဤ​ဗိမာန္​ေတာ္​ကို​ၿဖိဳဖ်က္​၍ လူ႔​လက္​ျဖင့္​မ​တည္ေဆာက္​ေသာ အျခား​ဗိမာန္​ေတာ္​ကို သုံး​ရက္​အတြင္း​တည္ေဆာက္​မည္’​ဟု ေျပာဆို​သည္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ၾကား​ရ​ပါ​သည္”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ သူ​တို႔​၏​သက္ေသခံ​ခ်က္​သည္​လည္း အလားတူပင္​ကိုက္ညီ​မႈ​မ​ရွိ​ေပ။ ထိုအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​သည္ သူ​တို႔​ေရွ႕၌​ထ​၍ “သင္​သည္ တစ္ခြန္းမွ်​မ​ေျဖ​ဘဲ​ေန​သေလာ။ ဤ​သူ​တို႔​သည္ သင့္​တစ္ဖက္၌ သက္ေသခံ​ၾက​သည္​မွာ မည္သို႔​နည္း”​ဟု ေယရႈ​အား​ေမး​ေလ​၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ တစ္ခြန္းမွ်​မ​ေျဖၾကား​ဘဲ တိတ္ဆိတ္​စြာ​ေန​ေတာ္မူ​၏။ တစ္ဖန္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​က “သင္​သည္ မဂၤလာရွိ​ေသာ​အရွင္​၏​သား​ေတာ္​တည္းဟူေသာ ခရစ္ေတာ္​ျဖစ္​သေလာ”​ဟု ေမး​ေလ​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“ငါ​ျဖစ္​၏။ လူ႔သား​သည္ တန္ခိုး​ေတာ္​၏​လက္ယာ​ဘက္​၌​ထိုင္​လ်က္ ေကာင္းကင္​မိုးတိမ္​မ်ား​ျဖင့္​ႂကြလာ​သည္​ကို သင္​တို႔​ျမင္​ရ​ၾက​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​သည္ မိမိ​၏​အဝတ္​ကို​ဆုတ္ၿဖဲ​လ်က္ “ေနာက္ထပ္ မည္သည့္​သက္ေသ​မ်ား​လို​ေသး​သနည္း။ ဘုရားသခင္​အား​ေစာ္ကား​ေျပာဆို​ေသာ​စကား​ကို သင္​တို႔​ၾကား​ရ​ၾက​ၿပီ။ သင္​တို႔​မည္သို႔​ထင္ျမင္​ၾက​သနည္း”​ဟု ဆို​ေသာ္ သူ​တို႔​အားလုံး​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို ေသဒဏ္​ခံထိုက္​သည္​ဟု စီရင္​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ အခ်ိဳ႕​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​တံေတြး​ႏွင့္​ေထြး​လ်က္ မ်က္ႏွာ​ေတာ္​ကို​ဖုံးအုပ္​ၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ထိုးႏွက္​ကာ “ေဟာ​ၾကည့္​ပါ”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ အေစာင့္​တပ္သား​မ်ား​သည္​လည္း ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေခၚ​သြား​၍ ႐ိုက္ပုတ္​ၾက​၏။ ေပတ႐ု​သည္ ၿခံဝင္း​ေအာက္​ဘက္​၌​ရွိ​စဥ္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မင္း​၏​အေစခံ​မိန္းမ​တစ္​ဦး​သည္​လာ​၍ မီးလႈံ​ေန​ေသာ​ေပတ႐ု​ကို​ေတြ႕​လွ်င္ သူ႔​ကို​စူးစိုက္​ၾကည့္​လ်က္ “သင္​သည္​လည္း နာဇရက္​ၿမိဳ႕သား​ေယရႈ​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ခဲ့​သည္”​ဟု ဆို​၏။ သို႔ေသာ္ ေပတ႐ု​သည္ “သင္​ေျပာ​ေန​သည့္​အရာ​ကို ငါ​မ​သိ၊ နား​လည္း​မ​လည္”​ဟု ျငင္းဆို​လ်က္ ၿခံ​အဝင္​ဝ​ဘက္သို႔​ထြက္သြား​ရာ ၾကက္​တြန္​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ ထို​အေစခံ​မိန္းမ​သည္ ေပတ႐ု​ကို ေနာက္တစ္ဖန္​ေတြ႕​သျဖင့္ အနီး​၌​ရပ္​ေန​ေသာ​သူ​တို႔​အား “ဤ​သူ​သည္ သူ​တို႔​ထဲက​တစ္​ဦး​ျဖစ္​သည္”​ဟု ဆို​၏။ သို႔ေသာ္ ေပတ႐ု​သည္ တစ္ဖန္​ျငင္းဆို​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ ခဏ​ၾကာ​လွ်င္ အနီး​၌​ရပ္​ေန​ေသာ​သူ​တို႔​က “သင္​သည္ အမွန္ပင္ သူ​တို႔​အထဲမွ​တစ္​ဦး​ျဖစ္​၏။ အေၾကာင္းမူကား သင္​သည္​လည္း ဂါလိလဲ​နယ္သား​ျဖစ္​၏”​ဟု ထပ္၍ ေပတ႐ု​အား​ဆို​ၾက​၏။ ေပတ႐ု​က​လည္း “သင္​တို႔​ေျပာ​ေန​သည့္​လူ​ကို ငါ​မ​သိ”​ဟု တိုင္တည္​၍​က်ိန္ဆို​ေလ​၏။ ထို​ခဏခ်င္း​တြင္ ဒုတိယ​အႀကိမ္ ၾကက္​တြန္​ေလ​၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ု​သည္“ၾကက္​ႏွစ္​ႀကိမ္​မ​တြန္​မီ သင္​သည္ ငါ့​ကို သုံး​ႀကိမ္​တိုင္တိုင္​ျငင္းပယ္​လိမ့္မည္”​ဟု ေယရႈ​မိန႔္​ေတာ္မူ​ခဲ့​ေသာ​စကား​ကို သတိရ​သျဖင့္ ခ်ဳံးပြဲခ်​ငိုေႂကြး​ေလ​၏။

​႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 14:26-72 ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အခမဲ့ ဖတ္ရွုျခင္းအစီအစဥ္ႏွင့္ ဝိညာဥ္ေရးရာအခ်က္အလက္မ်ား။