႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 14:1-52
႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 14:1-52 MSBZ
ပသခါပြဲေတာ္ႏွင့္ တေဆးမဲ့မုန႔္ပြဲေတာ္မ်ားက်ေရာက္ရန္ ႏွစ္ရက္သာလိုေတာ့၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္ က်မ္းျပဳဆရာမ်ားသည္ ေယရႈကို ပရိယာယ္အားျဖင့္ မည္ကဲ့သို႔ဖမ္းဆီးသတ္ျဖတ္ရမည္ကို ရွာႀကံေနၾက၏။ သို႔ေသာ္ သူတို႔က “လူတို႔႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္မည္ကို စိုးရိမ္ရသည္ျဖစ္၍ ပြဲေတာ္အတြင္း မဖမ္းၾကႏွင့္”ဟု ေျပာဆိုၾက၏။ ေယရႈသည္ ေဗသနိ႐ြာတြင္ အနာႀကီးေရာဂါသည္ရွိမုန္၏အိမ္ထဲ၌ထိုင္၍ စားေသာက္ေနေတာ္မူစဥ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးသည္ အလြန္တန္ဖိုးႀကီးေသာ နာဒုဆီေမႊးအစစ္ထည့္ထားသည့္ ေက်ာက္ျဖဴဘူးကိုယူေဆာင္လာ၍ ထိုေက်ာက္ျဖဴဘူးကိုခြဲၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္၏ေခါင္းေပၚ၌ ဆီေမႊးကို သြန္းေလာင္းေလ၏။ ထိုအခါ လူအခ်ိဳ႕တို႔သည္ စိတ္ဆိုးလ်က္ “အဘယ္ေၾကာင့္ ဤဆီေမႊးကို ျဖဳန္းတီးရသနည္း။ ဤဆီေမႊးကို ေဒနာရိသုံးရာေက်ာ္ႏွင့္ေရာင္း၍ ဆင္းရဲသားတို႔ကို ေပးကမ္းႏိုင္သည္”ဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုကာ ထိုအမ်ိဳးသမီးကိုအျပစ္တင္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ေယရႈက“သူျပဳလိုရာျပဳပါေစ။ သူ႔ကို အဘယ္ေၾကာင့္ေႏွာင့္ယွက္ၾကသနည္း။ သူသည္ ငါ၌ေကာင္းေသာအမႈကိုျပဳေလၿပီ။ အေၾကာင္းမူကား ဆင္းရဲသားတို႔သည္ သင္တို႔၌ အစဥ္ရွိၾကသည္ျဖစ္၍ သင္တို႔အလိုရွိသည့္အခါ သူတို႔ကိုေက်းဇူးျပဳႏိုင္၏။ ငါမူကား သင္တို႔၌ အစဥ္ရွိသည္မဟုတ္။ သူသည္ တတ္ႏိုင္သမွ်ကိုျပဳခဲ့ၿပီ။ သၿဂႋဳဟ္ျခင္းအမႈအတြက္ ငါ၏ကိုယ္ခႏၶာကို ႀကိဳတင္၍ဆီေမႊးလိမ္းၿပီ။ သင္တို႔အား ငါအမွန္ဆိုမည္။ ကမာၻတစ္ဝန္းလုံးတြင္ ေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းကို ေဟာေျပာသည့္ေနရာတိုင္း၌ ဤအမ်ိဳးသမီးျပဳခဲ့ေသာအမႈအရာကိုလည္း သူ၏အမွတ္တရအျဖစ္ ေျပာၾကားၾကလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာတပည့္ေတာ္တို႔ထဲမွတစ္ပါးျဖစ္ေသာ ယုဒဣရွကာ႐ုတ္သည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ားလက္သို႔ ကိုယ္ေတာ္ကိုအပ္ႏွံရန္ သူတို႔ထံသို႔သြားေလ၏။ သူတို႔သည္ၾကားလွ်င္ ဝမ္းေျမာက္၍ သူ႔ကိုေငြေပးမည္ဟု ကတိေပးၾက၏။ သူသည္လည္း သင့္ေလ်ာ္ေသာအခ်ိန္၌ ကိုယ္ေတာ္ကိုအပ္ႏွံႏိုင္ရန္ နည္းလမ္းကိုရွာႀကံလ်က္ေန၏။ တေဆးမဲ့မုန႔္ပြဲေတာ္၏ပထမေန႔တည္းဟူေသာ ပသခါပြဲေတာ္အတြက္ သိုးသငယ္ကိုပူေဇာ္ရေသာေန႔တြင္ တပည့္ေတာ္တို႔က “ပသခါပြဲေတာ္ညစာကိုသုံးေဆာင္ရန္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔အား မည္သည့္ေနရာသို႔သြား၍ ျပင္ဆင္ေစလိုပါသနည္း”ဟု ကိုယ္ေတာ္အား ေမးေလွ်ာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း တပည့္ေတာ္ႏွစ္ပါးကိုေစလႊတ္၍“ၿမိဳ႕ထဲသို႔သြားၾကေလာ့။ ထိုအခါ ေရအိုးထမ္းေသာသူတစ္ဦးကို သင္တို႔ေတြ႕ၾကလိမ့္မည္။ ထိုသူ၏ေနာက္သို႔လိုက္သြားၾကၿပီး သူဝင္သြားေသာအိမ္၏အိမ္ရွင္အား ‘ဆရာက ငါ၏တပည့္မ်ားႏွင့္အတူ ပသခါပြဲေတာ္ညစာကိုစားမည့္ ငါ့အခန္းသည္ အဘယ္မွာရွိသနည္းဟု ေမးလိုက္ပါ၏’ဟူ၍ ေျပာၾကေလာ့။ ထိုအခါ သူသည္ အဆင္သင့္ခင္းက်င္းထားေသာအေပၚထပ္ခန္းမကို သင္တို႔အား ျပလိမ့္မည္။ ထိုေနရာ၌ ငါတို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ တပည့္ေတာ္တို႔သည္လည္း ထြက္သြား၍ ၿမိဳ႕ထဲသို႔ဝင္ၾကရာ သူတို႔အား ကိုယ္ေတာ္မိန႔္ေတာ္မူသည့္အတိုင္းေတြ႕သျဖင့္ ပသခါပြဲေတာ္ကို ျပင္ဆင္ၾက၏။ ညေနခ်မ္းအခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာတပည့္ေတာ္တို႔ႏွင့္အတူ ႂကြလာေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ စားပြဲ၌ထိုင္လ်က္ စားေသာက္ေနၾကစဥ္ ေယရႈက“သင္တို႔အား ငါအမွန္ဆိုသည္ကား ငါႏွင့္အတူစားေနေသာ သင္တို႔အထဲမွတစ္ဦးသည္ ငါ့ကိုအပ္ႏွံလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ သူတို႔သည္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္လ်က္ “အကြၽႏ္ုပ္ေလာ”ဟု ကိုယ္ေတာ္အား တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ေမးေလွ်ာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာသူတို႔ထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ငါႏွင့္အတူတစ္ပန္းကန္ထဲတြင္ လက္ႏႈိက္ေသာသူျဖစ္၏။ လူ႔သားသည္ မိမိႏွင့္ပတ္သက္၍ေရးထားသည့္အတိုင္း သြားရမည္မွန္၏။ သို႔ေသာ္ လူ႔သားကိုအပ္ႏွံေသာသူသည္ အမဂၤလာရွိ၏။ ထိုသူသည္ မေမြးဖြားလာခဲ့လွ်င္ သူ႔အတြက္ သာ၍ေကာင္းေပလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔စားလ်က္ေနၾကစဥ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ မုန႔္ကိုယူ၍ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းၿပီးလွ်င္ မုန႔္ကိုဖဲ့၍ သူတို႔အားေပးလ်က္“ယူၾကေလာ့။ ဤမုန႔္ကား ငါ၏ကိုယ္ခႏၶာျဖစ္၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ခြက္ကိုလည္းယူ၍ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းၿပီးလွ်င္ သူတို႔အား ေပးေတာ္မူရာ သူတို႔အားလုံးသည္ ထိုခြက္ကိုေသာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“ဤသည္ကား လူမ်ားစြာအဖို႔သြန္းေလာင္းသည့္ ပဋိညာဥ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ငါ၏ေသြးျဖစ္၏။ သင္တို႔အား ငါအမွန္ဆိုသည္ကား ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္၌ အသစ္ျပန္ေသာက္မည့္ ထိုေန႔ရက္တိုင္ေအာင္ စပ်စ္သီးမွျဖစ္ေသာအရည္ကို ငါလုံးဝေသာက္ေတာ့မည္မဟုတ္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ခ်ီးမြမ္းသီခ်င္းသီဆိုၿပီးမွ သံလြင္ေတာင္သို႔ထြက္သြားၾက၏။ ထိုအခါ ေယရႈက“ ‘ငါသည္ သိုးထိန္းကိုခုတ္သတ္သျဖင့္ သိုးတို႔သည္ ကြဲလြင့္သြားၾကရလိမ့္မည္’ဟု က်မ္းစာ၌ေရးထားသည္ျဖစ္၍ သင္တို႔အားလုံးသည္ စိတ္ပ်က္ၾကလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ငါသည္ထေျမာက္ၿပီးေနာက္ ဂါလိလဲနယ္သို႔ သင္တို႔ထက္အလ်င္ဦးစြာသြားႏွင့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ုက “အားလုံးစိတ္ပ်က္ၾကလွ်င္လည္း အကြၽႏ္ုပ္သည္ စိတ္ပ်က္မည္မဟုတ္ပါ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“သင့္အား ငါအမွန္ဆိုသည္ကား ယေန႔၊ ဤညတြင္ပင္ ၾကက္ႏွစ္ႀကိမ္မတြန္မီ သင္သည္ ငါ့ကို သုံးႀကိမ္တိုင္တိုင္ျငင္းပယ္လိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ သို႔ေသာ္ ေပတ႐ုက “အကြၽႏ္ုပ္သည္ ကိုယ္ေတာ္အတြက္ေသရလွ်င္ပင္ ကိုယ္ေတာ္ကိုလုံးဝမျငင္းပယ္ပါ”ဟု အခိုင္အမာေလွ်ာက္ေလ၏။ တပည့္ေတာ္အားလုံးတို႔သည္လည္း ထိုနည္းတူေလွ်ာက္ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ေဂသေရွမန္အမည္ရွိေသာအရပ္သို႔ ေရာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္က“ငါဆုေတာင္းစဥ္တြင္ ဤေနရာ၌ ထိုင္ေနၾကေလာ့”ဟု တပည့္ေတာ္တို႔အား မိန႔္ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ေပတ႐ု၊ ယာကုပ္ႏွင့္ ေယာဟန္တို႔ကို မိမိႏွင့္အတူေခၚသြားေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဝမ္းနည္းပူေဆြးျခင္းႏွင့္ စိတ္ပူပန္ျခင္းရွိသျဖင့္ “ငါ၏စိတ္ဝိညာဥ္သည္ ေသလုမတတ္ အလြန္ဝမ္းနည္းျခင္းရွိ၏။ ဤေနရာ၌ေန၍ သတိႏွင့္ေစာင့္ေနၾကေလာ့”ဟု သူတို႔အား မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ေရွ႕သို႔အနည္းငယ္ႂကြေတာ္မူၿပီး ေျမေပၚ၌ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ဤအခ်ိန္နာရီကို မိမိထံမွလြန္သြားေစမည့္အေၾကာင္း ဆုေတာင္းကာ “အို အဖခမည္းေတာ္၊ ကိုယ္ေတာ္အတြက္ အရာခပ္သိမ္းသည္ ျဖစ္ႏိုင္ပါ၏။ ဤခြက္ကို အကြၽႏ္ုပ္ထံမွ ဖယ္ရွားေပးေတာ္မူပါ။ သို႔ေသာ္ အကြၽႏ္ုပ္၏အလိုအတိုင္းမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ေတာ္၏အလိုေတာ္အတိုင္းျဖစ္ေစေတာ္မူပါ”ဟု ေတာင္းေလွ်ာက္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ျပန္လာ၍ သူတို႔အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကသည္ကိုေတြ႕ေတာ္မူလွ်င္ ေပတ႐ုအား“ရွိမုန္၊ သင္သည္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသေလာ။ တစ္နာရီမွ် သတိႏွင့္မေစာင့္ႏိုင္သေလာ။ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္ရာထဲသို႔ မက်ေရာက္ေစရန္ သတိႏွင့္ေစာင့္ေနလ်က္ ဆုေတာင္းၾကေလာ့။ စိတ္ဝိညာဥ္သည္ ထက္သန္ေသာ္လည္း ကိုယ္ကာယမူကား အားနည္း၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ တစ္ဖန္ ထြက္သြား၍ အထက္ကေတာင္းေလွ်ာက္ခဲ့သည့္အတိုင္း ဆုေတာင္းၿပီးမွ ေနာက္တစ္ဖန္ ျပန္လာ၍ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ မ်က္စိေလးလံသျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကသည္ကိုေတြ႕ေတာ္မူ၏။ သူတို႔သည္လည္း ကိုယ္ေတာ္အား မည္သို႔ေလွ်ာက္ရမည္ကိုမသိၾက။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ တတိယအႀကိမ္ျပန္လာ၍“ယခုတိုင္ေအာင္အိပ္ေပ်ာ္လ်က္ အနားယူေနၾကသေလာ။ ေတာ္ေလာက္ေပ၏။ အခ်ိန္ေရာက္လာၿပီ။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ လူ႔သားသည္ အျပစ္သားတို႔၏လက္သို႔ အပ္ႏွံျခင္းခံရေတာ့မည္။ ထၾက။ သြားၾကစို႔။ ငါ့ကိုအပ္ႏွံမည့္သူေရာက္လာၿပီ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုသို႔ ကိုယ္ေတာ္မိန႔္ေတာ္မူစဥ္၌ပင္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာတပည့္ေတာ္တို႔ထဲမွ တစ္ပါးျဖစ္ေသာယုဒသည္ ေရာက္လာ၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ား၊ က်မ္းျပဳဆရာမ်ားႏွင့္ သက္ႀကီးဝါႀကီးမ်ားကေစလႊတ္လိုက္ေသာ လူအစုအေဝးတို႔သည္လည္း တုတ္၊ ဓားမ်ားကိုင္ေဆာင္လ်က္ သူႏွင့္အတူပါလာ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကိုအပ္ႏွံေသာသူက “ငါနမ္းေသာသူသည္ ေယရႈျဖစ္၏။ သူ႔ကိုဖမ္းဆီး၍ လုံၿခဳံစြာေခၚေဆာင္သြားၾကေလာ့”ဟု ဆိုလ်က္ အခ်က္ျပအမွတ္အသားကို သူတို႔အားေပးထား၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ ေရာက္လာသည္ႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ ခ်က္ခ်င္းခ်ဥ္းကပ္၍ “ရဗၺိ”ဟု ဆိုလ်က္ ကိုယ္ေတာ္ကိုနမ္းေလ၏။ ထိုအခါ လူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ကိုင္ထားၾက၏။ ထိုစဥ္ အနီး၌ရပ္ေနေသာသူတို႔ထဲမွ တစ္ဦးသည္ ဓားကိုဆြဲထုတ္လ်က္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၏အေစအပါးတစ္ဦးကိုခုတ္သျဖင့္ ထိုသူ၏နား႐ြက္ျပတ္သြားေလ၏။ ေယရႈက ထိုသူတို႔အား“သင္တို႔သည္ ဓားျပကိုဖမ္းသကဲ့သို႔ တုတ္၊ ဓားမ်ားကိုင္ေဆာင္လ်က္ ငါ့ကိုဖမ္းဆီးရန္လာၾကသေလာ။ ငါသည္ ေန႔တိုင္း သင္တို႔ႏွင့္အတူရွိလ်က္ ဗိမာန္ေတာ္၌သြန္သင္ေနခဲ့ေသာ္လည္း သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုမဖမ္းဆီးၾက။ သို႔ေသာ္ ဤသို႔ျဖစ္ျခင္းမွာ က်မ္းစာျပည့္စုံျခင္းသို႔ေရာက္မည့္အေၾကာင္းတည္း”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ တပည့္ေတာ္အားလုံးသည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုထားခဲ့၍ ထြက္ေျပးၾက၏။ လူငယ္တစ္ဦးသည္ မိမိကိုယ္ေပၚတြင္ ပိတ္ေခ်ာထည္ကိုသာၿခဳံလ်က္ ကိုယ္ေတာ္၏ေနာက္သို႔လိုက္သြားရာ လူတို႔သည္ သူ႔ကိုဖမ္းဆီးၾက၏။ သို႔ေသာ္ သူသည္ ပိတ္ေခ်ာထည္ကိုထားခဲ့၍ အဝတ္မပါဘဲထြက္ေျပးသြားေလ၏။