႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 13:1-8

ေယရႈ​သည္ ဗိမာန္​ေတာ္​မွ​ထြက္ခြာ​သြား​ေတာ္မူ​စဥ္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​ထဲမွ တစ္​ပါး​က “ဆရာ၊ ၾကည့္​ပါ။ အလြန္​ႀကီးမား​ေသာ​ေက်ာက္တုံး​မ်ား​ႏွင့္ အလြန္​ထည္ဝါ​ေသာ​အေဆာက္အအုံ​မ်ား​ပါ​တကား”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“ဤ​ႀကီးမား​ေသာ​အေဆာက္အအုံ​မ်ား​ကို သင္​ျမင္​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ။ ဤ​ေနရာ​၌ ေက်ာက္တုံး​တစ္တုံး​သည္ ၿဖိဳခ်​မ​ခံရ​ဘဲ အျခား​ေက်ာက္တုံး​တစ္တုံး​ေပၚ၌ က်န္ရစ္​ခဲ့​သည္​ဟူ၍ လုံးဝ​ရွိ​လိမ့္မည္​မ​ဟုတ္”​ဟု ထို​သူ​အား မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သံလြင္​ေတာင္​ေပၚ၌ ဗိမာန္​ေတာ္​ဘက္​သို႔​မ်က္ႏွာမူ​လ်က္ ထိုင္​ေန​ေတာ္မူ​စဥ္ ေပတ႐ု၊ ယာကုပ္၊ ေယာဟန္​ႏွင့္ အေျႏၵ​တို႔​က “ထို​အရာ​မ်ား​သည္ မည္သည့္​အခ်ိန္​၌ ျဖစ္ပ်က္​မည္​ကို​လည္းေကာင္း၊ ထို​အရာ​အားလုံး​ျပည့္စုံ​ေတာ့မည့္​အခ်ိန္​တြင္ မည္သည့္​အတိတ္​နိမိတ္​ျဖစ္ေပၚ​မည္​ကို​လည္းေကာင္း အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​အား မိန႔္​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ကိုယ္ေတာ္​ကို တိတ္တဆိတ္​ေမးေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“မည္သူမွ် သင္​တို႔​ကို​မ​လွည့္ျဖား​ေစရန္ သတိျပဳ​ၾက​ေလာ့။ မ်ားစြာ​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ငါ​၏​နာမ​ကို​ခံယူသုံးစြဲ​၍ ေရာက္လာ​ကာ ‘ငါ​သည္ ထို​သူ​ပင္​ျဖစ္​၏’​ဟု ဆို​ၾက​ၿပီး လူ​အေျမာက္အျမား​တို႔​ကို လွည့္ျဖား​ၾက​လိမ့္မည္။ သင္​တို႔​သည္ စစ္ပြဲ​မ်ား​အေၾကာင္း​ႏွင့္ စစ္မက္​သတင္း​တို႔​ကို ၾကား​ရ​ေသာအခါ စိုးရိမ္​ထိတ္လန႔္​ျခင္း​မ​ရွိ​ၾက​ႏွင့္။ ထို​အရာ​မ်ား​သည္ ျဖစ္ပ်က္​ရ​မည္။ သို႔ေသာ္ အဆုံး​သည္​မ​ေရာက္​ေသး။ လူမ်ိဳး​တစ္မ်ိဳး​ႏွင့္​တစ္မ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံ​တစ္​ႏိုင္ငံ​ႏွင့္​တစ္​ႏိုင္ငံ​တို႔​သည္ ရန္ဘက္ျပဳ​ၾက​၍ အရပ္ရပ္​တို႔​၌ ငလ်င္​လႈပ္​ျခင္း​ႏွင့္ ငတ္မြတ္​ေခါင္းပါး​ျခင္းမ်ား​ျဖစ္​ၾက​လိမ့္မည္။ ဤ​အရာ​တို႔​သည္ သားဖြား​ျခင္း​ေဝဒနာ​၏​အစ​ျဖစ္​၏။