YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 12:13-40

႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 12:13-40 MSBZ

ထို႔ေနာက္ သူ​တို႔​သည္ ႏႈတ္​ေတာ္​ထြက္​စကား​အားျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​အျပစ္ရွာ​ႏိုင္​ရန္ ဖာရိရွဲ​ႏွင့္​ေဟ႐ုဒ္​၏​လူ​အခ်ိဳ႕​တို႔​ကို အထံ​ေတာ္​သို႔​ေစလႊတ္​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္​လာ​၍ ကိုယ္ေတာ္​အား “ဆရာ၊ ဆရာ​သည္ ေျဖာင့္မွန္​ေသာ​သူ​ျဖစ္​ၿပီး မည္သူ႔​ကို​မွ်​အား​မ​နာ​ေၾကာင္း အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သိ​ၾက​ပါ​၏။ အဘယ္ေၾကာင့္​ဆိုေသာ္ ဆရာ​သည္ လူ႔​မ်က္ႏွာ​ကို​မ​ေထာက္​ဘဲ ဘုရားသခင္​၏​တရား​လမ္း​ကို သမၼာတရား​ႏွင့္အညီ​သြန္သင္​ပါ​၏။ ဆီဇာ​ဧကရာဇ္​ကို အခြန္​ဆက္သ​ျခင္း​သည္ တရား​ေတာ္​ႏွင့္​ညီ​သေလာ​၊ သို႔မဟုတ္ မ​ညီ​သေလာ။ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ဆက္သ​သင့္​သေလာ​၊ သို႔မဟုတ္ မ​ဆက္သ​သင့္​သေလာ”​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​၏​သူေတာ္ေကာင္း​ေယာင္ေဆာင္​မႈ​ကို သိ​ေတာ္မူ​၍“အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ့​ကို​စမ္းသပ္​ၾက​သနည္း။ ငါ​ၾကည့္​ရန္​အတြက္ ေဒနာရိ​တစ္​ျပား​ကို ငါ့​ထံ​ယူ​ခဲ့​ၾက​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​ယူလာ​ၾက​ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္​က“ဤသည္ကား မည္သူ​၏​ပုံ၊ မည္သူ​၏​ကမၸည္းစာ​ျဖစ္​သနည္း”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​လွ်င္ သူ​တို႔​က “ဆီဇာ​ဧကရာဇ္​၏​ပုံ​ႏွင့္​ကမၸည္းစာ​ျဖစ္​ပါ​သည္”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“ဆီဇာ​ဧကရာဇ္​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​အရာ​မ်ား​ကို ဆီဇာ​ဧကရာဇ္​အား​ဆက္သ​၍ ဘုရားသခင္​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​အရာ​မ်ား​ကို ဘုရားသခင္​အား​ဆက္သ​ၾက​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ရာ သူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​အံ့ၾသ​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ ရွင္ျပန္​ထေျမာက္​ျခင္း​မ​ရွိ​ဟု​ေျပာ​ၾက​ေသာ ဇဒၵဳကဲ​တို႔​သည္ အထံ​ေတာ္​သို႔​လာ​၍ “ဆရာ၊ တစ္စုံတစ္ဦး​၏​အစ္ကို​သည္ သားသမီး​မ​ထြန္းကား​ဘဲ​ေသဆုံး​၍ မယား​ကို​ထား​ခဲ့​လွ်င္ ညီ​ျဖစ္​သူ​သည္ မိမိ​အစ္ကို​၏​မ်ိဳးဆက္​ကို​ေပါက္ပြား​ေစရန္ ထို​မိန္းမ​ကို​ယူ​ရ​မည္​ဟု ေမာေရွ​က အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​အတြက္ စီရင္​ေရး​ထား​ခဲ့​ပါ​သည္။ ညီအစ္ကို​ခုနစ္​ဦး​ရွိ​ခဲ့​ရာ အစ္ကို​အႀကီးဆုံး​သည္ မိန္းမ​ယူ​ၿပီး မ်ိဳးဆက္​မ​ထားခဲ့​ဘဲ ေသဆုံး​သြား​ပါ​သည္။ ထိုအခါ ဒုတိယ​ညီ​သည္ ထို​မိန္းမ​ကို​ယူ​၍ မ်ိဳးဆက္​မ​ထား​ခဲ့​ဘဲ ေသဆုံး​သြား​ျပန္​သည္။ တတိယ​ညီ​သည္​လည္း ထိုနည္းတူ​ျဖစ္​ၿပီး ခုနစ္​ဦး​စလုံး​သည္​မ်ိဳးဆက္​မ​ထားခဲ့​ဘဲ ေသဆုံး​ၾက​သည္။ ေနာက္ဆုံး​တြင္ ထို​မိန္းမ​သည္​လည္း ေသဆုံး​သြား​ပါ​သည္။ ရွင္ျပန္​ထေျမာက္​ရာ​ကာလ​၌ သူ​တို႔​ထေျမာက္​ၾက​ေသာအခါ ထို​မိန္းမ​သည္ မည္သူ​၏​မယား​ျဖစ္​ပါ​မည္နည္း။ အေၾကာင္းမူကား ခုနစ္​ဦး​စလုံး ထို​မိန္းမ​ကို မယား​အျဖစ္ ေပါင္းဖက္​ခဲ့​ၾက​ပါ​သည္”​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“သင္​တို႔​သည္ က်မ္းစာ​ကို​လည္းေကာင္း၊ ဘုရားသခင္​၏​တန္ခိုး​ေတာ္​ကို​လည္းေကာင္း မ​သိ​ေသာေၾကာင့္ ဤသို႔​အယူလြဲ​ေန​ၾက​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ။ အေၾကာင္းမူကား လူ​တို႔​သည္ ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​ထဲမွ ထေျမာက္​ၾက​ေသာအခါ ထိမ္းျမား​စုံဖက္​ျခင္း​ကို​မ​ျပဳ၊ ေပးစား​ေဆာင္ႏွင္း​ျခင္း​လည္း​မ​ရွိ​ဘဲ ေကာင္းကင္​ဘုံ​၌​ရွိ​ေသာ ေကာင္းကင္တမန္​မ်ား​ကဲ့သို႔​ျဖစ္​ၾက​၏။ ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​၏​ထေျမာက္​ျခင္း​ႏွင့္​ပတ္သက္၍ ေမာေရွ​၏​က်မ္း​၌ ခ်ဳံပုတ္​အေၾကာင္း​ေရး​ထား​ေသာ​အခန္း​တြင္ ဘုရားသခင္​က ‘ငါ​သည္ အာျဗဟံ​၏​ဘုရား၊ ဣဇက္​၏​ဘုရား၊ ယာကုပ္​၏​ဘုရား​ျဖစ္​၏’​ဟု ေမာေရွ​အား မိန႔္​ေတာ္မူ​ခဲ့​သည္​ကို သင္​တို႔​မ​ဖတ္​ဖူး​ၾက​သေလာ။ ဘုရားသခင္​သည္ ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​၏​ဘုရား​မ​ဟုတ္​ဘဲ အသက္ရွင္​ေသာ​သူ​တို႔​၏​ဘုရား​ျဖစ္​၏။ သင္​တို႔​သည္ လြန္စြာ​အယူလြဲ​ၾက​ၿပီ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ က်မ္းျပဳ​ဆရာ​တစ္​ဦး​သည္ ခ်ဥ္းကပ္​လာ​၍ သူ​တို႔​ျငင္းခုံ​ေျပာဆို​ေန​ၾက​သည္​ကို​ၾကား​ၿပီး ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​အား ေလ်ာက္ပတ္​စြာ​ေျဖၾကား​ေတာ္မူ​သည္​ကို​ျမင္​လွ်င္ “ပညတ္ခ်က္​အားလုံး​တြင္ မည္သည့္​ပညတ္​ခ်က္​သည္ ပထမ​ျဖစ္​သနည္း”​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ေယရႈ​က“ပထမ​ပညတ္ခ်က္​မွာ‘အို အစၥေရး​အမ်ိဳး၊ နားေထာင္​ေလာ့။ ငါ​တို႔​၏​ဘုရားသခင္​ထာဝရ​ဘုရား​သည္ တစ္ဆူတည္း​ေသာ​ထာဝရ​ဘုရား​ျဖစ္​ေတာ္မူ​၏။ သင္​၏​ဘုရားသခင္ ထာဝရ​ဘုရား​ကို သင္​၏​စိတ္ႏွလုံး​အႂကြင္းမဲ့၊ သင္​၏​စိတ္​ဝိညာဥ္​တစ္ခုလုံး၊ သင္​၏​အသိဉာဏ္​ရွိသမွ်​ႏွင့္ သင္​၏​အစြမ္းသတၱိ​ရွိသမွ်​တို႔​ျဖင့္ ခ်စ္​ရ​မည္’​ဟူ၍ ျဖစ္​၏။ ဒုတိယ​ပညတ္ခ်က္​မွာ ‘ကိုယ့္​ဝန္းက်င္​၌​ရွိ​ေသာ​သူ​ကို ကိုယ္​ႏွင့္အမွ်​ခ်စ္​ရ​မည္’ဟူ၍ ျဖစ္​၏။ ဤ​ပညတ္ခ်က္​ႏွစ္ပါး​ထက္​ႀကီးျမတ္​ေသာ အျခား​ပညတ္​မ​ရွိ”​ဟု ေျဖၾကား​ေတာ္မူ​၏။ ထို​က်မ္းျပဳ​ဆရာ​က​လည္း “မွန္​ပါ​၏​ဆရာ။ ဘုရားသခင္​သည္ တစ္ဆူတည္း​ရွိ​၍ ထို​ဘုရားသခင္​မွတစ္ပါး အျခား​ဘုရား​မ​ရွိ​ဟု ဆရာ​ေျပာ​သည္​မွာ ဟုတ္မွန္​ပါ​၏။ ဘုရားသခင္​ကို စိတ္ႏွလုံး​အႂကြင္းမဲ့၊ ဉာဏ္စြမ္း​ရွိသမွ်၊ အစြမ္းသတၱိ​ရွိသမွ်​တို႔​ျဖင့္​ခ်စ္​၍ ဝန္းက်င္​၌​ရွိ​ေသာ​သူ​ကို ကိုယ္​ႏွင့္အမွ်​ခ်စ္​ျခင္း​သည္​လည္း မီးရႈိ႕​ရာ​ယဇ္​ႏွင့္ ယဇ္​ပူေဇာ္​ျခင္း​အေပါင္း​တို႔​ထက္ သာ၍​ျမတ္​ပါ​၏”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ထို​သူ​သည္ ပညာ​ရွိ​စြာ​ေျဖၾကား​သည္​ကို ေယရႈ​ျမင္​ေတာ္မူ​လွ်င္“သင္​သည္ ဘုရားသခင္​၏​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​ႏွင့္​မ​ေဝး”​ဟု သူ႔​အား မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို​အခ်ိန္​မွစ၍ မည္သူမွ် ကိုယ္ေတာ္​အား ေမးခြန္း​မ်ား​မ​ေမး​ဝံ့​ေတာ့ေခ်။ တစ္ဖန္ ေယရႈ​သည္ ဗိမာန္​ေတာ္​၌ သြန္သင္​ေတာ္မူ​စဥ္“ခရစ္ေတာ္​သည္ ဒါဝိဒ္​၏​သား​ျဖစ္​သည္​ဟု က်မ္းျပဳ​ဆရာ​တို႔​က မည္သို႔​ေျပာဆို​ႏိုင္​ၾက​သနည္း။ ဒါဝိဒ္​ကိုယ္တိုင္ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ဝိညာဥ္​ေတာ္​အားျဖင့္ ‘ထာဝရ​ဘုရား​သည္ ငါ​၏​သခင္​အား သင္​၏​ရန္သူ​တို႔​ကို သင္​၏​ေျခဖဝါး​ေအာက္၌ငါ​ခ်​ထား​သည့္​တိုင္ေအာင္ ငါ​၏​လက္ယာ​ဘက္​၌ ထိုင္​ေန​ေလာ့​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏’ဟူ၍ ဆိုထား​၏။ ဒါဝိဒ္​ကိုယ္တိုင္ ခရစ္ေတာ္​ကို ‘သခင္’​ဟု ေခၚ​လွ်င္ ခရစ္ေတာ္​သည္ မည္ကဲ့သို႔ သူ​၏​သား​ျဖစ္ႏိုင္​မည္နည္း”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ မ်ားစြာ​ေသာ​လူထု​ပရိသတ္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၏​စကား​ေတာ္​ကို ဝမ္းေျမာက္​စြာ​နားေထာင္​ေန​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဆက္၍​ေဟာေျပာ​သြန္သင္​ေတာ္မူ​ရာ​၌“က်မ္းျပဳ​ဆရာ​တို႔​ကို သတိထား​ၾက​ေလာ့။ သူ​တို႔​သည္ ဝတ္လုံ​ကို​ဝတ္​၍ သြားလာ​ျခင္း​ကို​လည္းေကာင္း၊ ေဈး​အရပ္​၌ ႏႈတ္ဆက္​ခံရ​ျခင္း​ကို​လည္းေကာင္း၊ ဝတ္ျပဳ​စည္းေဝး​ေက်ာင္းမ်ား​၌ အထူး​ထိုင္ခုံ​မ်ား​ကို​လည္းေကာင္း၊ စားေသာက္ပြဲ​မ်ား​၌ အထူး​ေနရာ​မ်ား​ကို​လည္းေကာင္း ႏွစ္သက္​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ မုဆိုးမ​တို႔​၏​အိမ္​ကို​မတရား​သိမ္းယူ​ၿပီး ဟန္ျပ​၍ ရွည္လ်ား​စြာ​ဆုေတာင္း​တတ္​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ ပို၍​ႀကီးေလး​ေသာ​ျပစ္ဒဏ္​စီရင္​ျခင္း​ကို ခံ​ရ​ၾက​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။