႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 11:1-33
႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 11:1-33 MSBZ
သူတို႔သည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ႏွင့္နီးကပ္လာ၍ သံလြင္ေတာင္ေျခရွိ ဗက္ဖာေဂ႐ြာႏွင့္ေဗသနိ႐ြာသို႔ ေရာက္လာၾကေသာအခါ ေယရႈသည္ တပည့္ေတာ္ႏွစ္ပါးကိုေစလႊတ္၍ “သင္တို႔ေရွ႕က႐ြာထဲသို႔ သြားၾကေလာ့။ ႐ြာထဲသို႔ဝင္လွ်င္ဝင္ခ်င္းမည္သူမွ်မစီးဖူးေသာ ျမည္းကေလးတစ္ေကာင္ခ်ည္ထားသည္ကို သင္တို႔ေတြ႕ၾကလိမ့္မည္။ ၎ကိုႀကိဳးေျဖ၍ ေခၚေဆာင္လာၾကေလာ့။ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ‘အဘယ္ေၾကာင့္ ဤသို႔ျပဳၾကသနည္း’ဟု သင္တို႔ကိုေမးလွ်င္ ‘သခင္ဘုရားအလိုရွိသည္။ ဤေနရာသို႔ ခ်က္ခ်င္းျပန္ပို႔ေပးပါလိမ့္မည္’ဟု ေျပာၾကေလာ့”ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ထြက္သြား၍ လမ္းေဘးအိမ္တံခါးတြင္ခ်ည္ထားေသာ ျမည္းကေလးတစ္ေကာင္ကိုေတြ႕သျဖင့္ ၎ကိုႀကိဳးေျဖၾက၏။ ထိုအခါ ထိုေနရာ၌ရပ္ေနေသာသူအခ်ိဳ႕တို႔က “ျမည္းကေလးကိုႀကိဳးေျဖ၍ ဘာလုပ္ေနၾကသနည္း”ဟု ေမးၾက၏။ သူတို႔ကလည္း ေယရႈမိန႔္မွာေတာ္မူသည့္အတိုင္း ျပန္ေျပာၾကရာ ထိုသူတို႔သည္ခြင့္ျပဳၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ျမည္းကေလးကို ေယရႈထံသို႔ေခၚေဆာင္လာၿပီးလွ်င္ ၎အေပၚ၌ သူတို႔၏အဝတ္မ်ားကိုခင္းၾကရာ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုျမည္းကိုစီးေတာ္မူ၏။ မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္လည္း မိမိတို႔၏ဝတ္႐ုံမ်ားကို လမ္းေပၚ၌ခင္းၾက၏။ အခ်ိဳ႕တို႔မူကား ကြင္းျပင္မွသစ္ခက္သစ္႐ြက္မ်ားကိုခုတ္လာ၍ ခင္းၾက၏။ ေရွ႕မွသြားေသာသူတို႔ႏွင့္ ေနာက္မွလိုက္ေသာသူတို႔က “ေဟာရွဏၰ၊ ထာဝရဘုရား၏နာမေတာ္၌ ႂကြလာေတာ္မူေသာအရွင္သည္ မဂၤလာရွိေစသတည္း။ ေပၚထြန္းေတာ့မည့္ ငါတို႔အဖဒါဝိဒ္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ မဂၤလာရွိေစသတည္း။ အျမင့္ဆုံးေသာအရပ္၌ ေဟာရွဏၰျဖစ္ေစသတည္း”ဟု ေႂကြးေၾကာ္ၾက၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ထဲသို႔ဝင္၍ ဗိမာန္ေတာ္သို႔ႂကြေတာ္မူ၏။ အရာရာတို႔ကို လွည့္လည္ၾကည့္ရႈေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ညေနခ်မ္းအခ်ိန္ေရာက္ၿပီျဖစ္၍ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာတပည့္ေတာ္တို႔ႏွင့္အတူ ေဗသနိ႐ြာသို႔ႂကြေတာ္မူ၏။ ေနာက္တစ္ေန႔၌ ေဗသနိ႐ြာမွ သူတို႔ထြက္ခြာၾကေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဆာေလာင္ေတာ္မူ၏။ ထိုစဥ္ အ႐ြက္မ်ားေဝဆာေနေသာ သဖန္းပင္တစ္ပင္ကို အေဝးမွျမင္၍ ထိုအပင္၌ တစ္စုံတစ္ခုေတြ႕လိုေတြ႕ျငား အပင္ရွိရာသို႔ႂကြေတာ္မူ၏။ သို႔ေသာ္ ေရာက္ေတာ္မူေသာအခါ သဖန္းသီးေပၚခ်ိန္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ၎တြင္ အ႐ြက္မ်ားမွလြဲ၍ မည္သည့္အရာကိုမွ်ေတြ႕ေတာ္မမူေခ်။ ထိုအခါ ထိုအပင္အား“သင့္ထံမွအသီးကို ယခုမွစ၍ ကာလအစဥ္အဆက္ မည္သူမွ် မစားရပါေစႏွင့္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ တပည့္ေတာ္တို႔သည္လည္းၾကားၾက၏။ သူတို႔သည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္ၾကေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဗိမာန္ေတာ္ထဲသို႔ဝင္၍ ဗိမာန္ေတာ္၌ ေရာင္းဝယ္ေနေသာသူတို႔ကိုႏွင္ထုတ္ကာ ေငြေၾကးလဲလွယ္သူတို႔၏စားပြဲမ်ားႏွင့္ ခ်ိဳးငွက္ေရာင္းသူတို႔၏ထိုင္ခုံမ်ားကို ေမွာက္လွန္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ျပင္ ဗိမာန္ေတာ္ကိုျဖတ္၍ ကုန္ပစၥည္းမ်ားသယ္ေဆာင္ရန္ မည္သူ႔ကိုမွ် ခြင့္ျပဳေတာ္မမူ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔အားသြန္သင္လ်က္“ ‘ငါ့အိမ္သည္ လူမ်ိဳးတကာတို႔၏ဆုေတာင္းရာအိမ္ဟူ၍ ေခၚေဝၚျခင္းကိုခံရလိမ့္မည္’ဟု က်မ္းစာ၌ေရးထားသည္မဟုတ္ေလာ။ သို႔ေသာ္ သင္တို႔သည္ ၎ကို ဓားျပတို႔ခိုေအာင္းရာျဖစ္ေစၾကၿပီတကား”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္ က်မ္းျပဳဆရာမ်ားသည္ ထိုအေၾကာင္းကိုၾကားသိေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္ကို သတ္ႏိုင္မည့္နည္းလမ္းကို ရွာႀကံၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား လူထုပရိသတ္အေပါင္းတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္၏သြန္သင္ခ်က္ကို အံ့ဩခ်ီးမြမ္းၾကေသာေၾကာင့္ သူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုေၾကာက္႐ြံ႕ၾက၏။ ေမွာင္ရီပ်ိဳးစခ်ိန္ေရာက္လာေသာအခါ ေယရႈႏွင့္တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ထြက္သြားၾက၏။ နံနက္ေစာေစာ လမ္း၌ျဖတ္သြားၾကစဥ္ အျမစ္မွစ၍ ညႇိဳးႏြမ္းေျခာက္ေသြ႕ေနေသာသဖန္းပင္ကို သူတို႔ျမင္ၾက၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ုသည္ သတိရ၍ “ရဗၺိ၊ ၾကည့္ပါ။ ကိုယ္ေတာ္က်ိန္ေတာ္မူေသာသဖန္းပင္သည္ ညႇိဳးႏြမ္းေျခာက္ေသြ႕ပါၿပီ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၾကေလာ့။ သင္တို႔အား ငါအမွန္ဆိုသည္ကား မည္သူမဆို ဤေတာင္အား ‘ေ႐ြ႕သြား၍ ပင္လယ္ထဲသို႔က်ေလာ့’ဟု ဆိုလ်က္ မိမိစိတ္ႏွလုံးထဲ၌ သံသယကင္းမဲ့ကာ မိမိဆိုသည့္အတိုင္းျဖစ္မည္ဟုယုံၾကည္လွ်င္ ထိုသူဆိုသည့္အတိုင္း ျဖစ္လိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔အား ငါဆိုမည္။ သင္တို႔ဆုေတာင္းေသာအခါ ေတာင္းေလွ်ာက္သမွ်ေသာအရာတို႔ကို ရရွိၿပီဟုယုံၾကည္ၾကေလာ့။ ထိုအခါ သင္တို႔အတြက္ ထိုအတိုင္းျဖစ္လိမ့္မည္။ သင္တို႔သည္ မတ္တတ္ရပ္လ်က္ ဆုေတာင္းၾကေသာအခါ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေပၚ အျပစ္တင္စရာတစ္စုံတစ္ခုရွိလွ်င္ ခြင့္လႊတ္ၾကေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ရွိေတာ္မူေသာ သင္တို႔အဖသည္လည္း သင္တို႔က်ဴးလြန္ေသာအျပစ္မ်ားကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူမည္။ [သို႔ေသာ္ သင္တို႔ခြင့္မလႊတ္လွ်င္ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ရွိေတာ္မူေသာ သင္တို႔အဖသည္လည္း သင္တို႔က်ဴးလြန္ေသာအျပစ္မ်ားကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူမည္မဟုတ္]”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔သည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ တစ္ဖန္ေရာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဗိမာန္ေတာ္ထဲ၌ ႂကြေတာ္မူစဥ္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ား၊ က်မ္းျပဳဆရာမ်ားႏွင့္သက္ႀကီးဝါႀကီးမ်ားသည္ အထံေတာ္သို႔လာ၍ “သင္သည္ ဤအမႈအရာမ်ားကို မည္သည့္အခြင့္အာဏာႏွင့္ျပဳသနည္း၊ သို႔မဟုတ္ ဤသို႔ျပဳႏိုင္ေသာအခြင့္အာဏာကို မည္သူက သင့္အားေပးသနည္း”ဟု ေမးျမန္းၾက၏။ ေယရႈကလည္း“ငါသည္ သင္တို႔ကို ေမးခြန္းတစ္ခုေမးဦးမည္။ ငါ့ကိုေျဖၾကေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္ ဤအရာမ်ားကို မည္သည့္အခြင့္အာဏာႏွင့္ငါျပဳေၾကာင္း သင္တို႔အား ငါေျပာမည္။ ေယာဟန္၏ဗတၱိဇံသည္ ေကာင္းကင္မွျဖစ္သေလာ၊ သို႔မဟုတ္ လူတို႔ထံမွျဖစ္သေလာ။ ငါ့ကိုေျဖၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းေဆြးေႏြးေျပာဆိုၾကကာ “‘ေကာင္းကင္မွျဖစ္သည္’ဟု ငါတို႔ေျပာလွ်င္ သူက ‘သို႔ျဖစ္လွ်င္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေယာဟန္ကိုမယုံၾကသနည္း’ဟု ေျပာလိမ့္မည္။ ‘လူတို႔ထံမွျဖစ္သည္’ဟု ငါတို႔ေျပာလွ်င္လည္းမျဖစ္”ဟု ဆိုၾက၏။ လူအေပါင္းတို႔သည္ ေယာဟန္ကို ပေရာဖက္ျဖစ္သည္ဟု အမွန္ပင္ မွတ္ယူၾကေသာေၾကာင့္ သူတို႔သည္ လူထုပရိသတ္ကိုေၾကာက္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔က “အကြၽႏ္ုပ္တို႔မသိပါ”ဟု ေယရႈအား ျပန္ေျဖၾက၏။ ထိုအခါ ေယရႈက“ငါသည္လည္း ဤအမႈအရာမ်ားကို မည္သည့္အခြင့္အာဏာႏွင့္ျပဳေၾကာင္း သင္တို႔ကိုမေျပာ”ဟု သူတို႔အား မိန႔္ေတာ္မူ၏။