ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 8:6-10

“သခင္​ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ငယ္သား​တစ္​ေယာက္​သည္ ေလျဖတ္​၍ ေဝဒနာ​ျပင္းထန္​စြာ​ခံစား​လ်က္ အိမ္​၌​လဲေလ်ာင္း​ေန​ရ​ပါ​၏”​ဟု ေတာင္းပန္​ေလွ်ာက္​ထား​ေလ​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“ငါ​လာ​၍ သူ႔​ကို​က်န္းမာ​ေစ​မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ေသာ္ တပ္မႉး​က “သခင္​ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္​၏​အိမ္​ေခါင္မိုး​ေအာက္သို႔ ကိုယ္ေတာ္​ႂကြဝင္​ေတာ္မူ​ျခင္း​ေက်းဇူး​ကို အကြၽႏ္ုပ္​မ​ခံထိုက္​ပါ။ အမိန႔္​ေတာ္​ကို​သာ ေပး​ေတာ္မူ​ပါ။ သို႔ျပဳလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ငယ္သား​သည္ က်န္းမာ​ပါ​လိမ့္မည္။ ဤသို႔ဆိုျခင္းမွာ အကြၽႏ္ုပ္​သည္​လည္း အမိန႔္​အာဏာ​ေအာက္၌​ရွိ​ေသာ​သူ​တစ္​ေယာက္​ျဖစ္​ၿပီး အကြၽႏ္ုပ္​၏​လက္ေအာက္​တြင္ စစ္သား​မ်ား​ရွိ​ပါ​သည္။ ဤ​တစ္​ေယာက္​ကို ‘သြား​ပါ’​ဟု အကြၽႏ္ုပ္​ဆို​လွ်င္ သူ​သည္​သြား​၍ အျခား​တစ္​ေယာက္​ကို ‘လာ​ပါ’​ဟု ဆို​လွ်င္ သူ​သည္​လာ​ပါ​သည္။ အကြၽႏ္ုပ္​၏​အေစအပါး​ကို​လည္း ‘ဤ​အရာ​ကို​လုပ္​ပါ’​ဟု ဆို​လွ်င္ သူ​သည္​လုပ္​ပါ​သည္”​ဟူ၍ ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ေယရႈ​သည္ ထို​စကား​ကို​ၾကား​လွ်င္ အံ့ဩ​၍ ေနာက္​ေတာ္​သို႔​လိုက္​ေသာ​သူ​တို႔​အား“သင္​တို႔​ကို ငါ​အမွန္​ဆို​မည္။ ဤမွ်ေလာက္​ႀကီးမား​ေသာ​ယုံၾကည္​ျခင္း​ရွိ​ေသာ​သူ​တစ္စုံ​တစ္ဦး​ကို​မွ် အစၥေရး​လူမ်ိဳး​ထဲ၌ငါ​မ​ေတြ႕​ဖူး​ေခ်။