ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 8:1-34
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 8:1-34 MSBZ
ေယရႈသည္ ေတာင္ေပၚမွ ႂကြဆင္းလာရာ မ်ားစြာေသာလူထုပရိသတ္တို႔သည္ ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္ၾက၏။ ထိုအခါ အနာႀကီးေရာဂါသည္တစ္ဦးသည္ ခ်ဥ္းကပ္လာ၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုရွိခိုးလ်က္ “သခင္ဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္အလိုရွိလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုစင္ၾကယ္ေစႏိုင္ပါသည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ လက္ေတာ္ကိုဆန႔္၍ ထိုသူကိုတို႔ထိကာ“ငါအလိုရွိ၏။ စင္ၾကယ္ျခင္းသို႔ေရာက္ေစ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုခဏခ်င္းတြင္ သူသည္ အနာႀကီးေရာဂါေပ်ာက္ကင္း၍ စင္ၾကယ္ျခင္းသို႔ေရာက္ေလ၏။ ထိုအခါ ေယရႈက“မည္သူ႔ကိုမွ်မေျပာရန္ သတိျပဳေလာ့။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ထံသို႔သာသြား၍ သင့္ကိုယ္သင္ျပၿပီးလွ်င္ လူတို႔ေရွ႕၌သက္ေသျဖစ္ေစရန္ ေမာေရွပညတ္ခဲ့သည့္အတိုင္း ပူေဇာ္သကၠာကို ဆက္သေလာ့”ဟု ထိုသူအား မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ကေပရေနာင္ၿမိဳ႕သို႔ဝင္ေတာ္မူလွ်င္ တပ္မႉးတစ္ဦးသည္ အထံေတာ္သို႔ခ်ဥ္းကပ္လာ၍ “သခင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္၏ငယ္သားတစ္ေယာက္သည္ ေလျဖတ္၍ ေဝဒနာျပင္းထန္စြာခံစားလ်က္ အိမ္၌လဲေလ်ာင္းေနရပါ၏”ဟု ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ေယရႈကလည္း“ငါလာ၍ သူ႔ကိုက်န္းမာေစမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူေသာ္ တပ္မႉးက “သခင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္၏အိမ္ေခါင္မိုးေအာက္သို႔ ကိုယ္ေတာ္ႂကြဝင္ေတာ္မူျခင္းေက်းဇူးကို အကြၽႏ္ုပ္မခံထိုက္ပါ။ အမိန႔္ေတာ္ကိုသာ ေပးေတာ္မူပါ။ သို႔ျပဳလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္၏ငယ္သားသည္ က်န္းမာပါလိမ့္မည္။ ဤသို႔ဆိုျခင္းမွာ အကြၽႏ္ုပ္သည္လည္း အမိန႔္အာဏာေအာက္၌ရွိေသာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး အကြၽႏ္ုပ္၏လက္ေအာက္တြင္ စစ္သားမ်ားရွိပါသည္။ ဤတစ္ေယာက္ကို ‘သြားပါ’ဟု အကြၽႏ္ုပ္ဆိုလွ်င္ သူသည္သြား၍ အျခားတစ္ေယာက္ကို ‘လာပါ’ဟု ဆိုလွ်င္ သူသည္လာပါသည္။ အကြၽႏ္ုပ္၏အေစအပါးကိုလည္း ‘ဤအရာကိုလုပ္ပါ’ဟု ဆိုလွ်င္ သူသည္လုပ္ပါသည္”ဟူ၍ ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈသည္ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္ အံ့ဩ၍ ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္ေသာသူတို႔အား“သင္တို႔ကို ငါအမွန္ဆိုမည္။ ဤမွ်ေလာက္ႀကီးမားေသာယုံၾကည္ျခင္းရွိေသာသူတစ္စုံတစ္ဦးကိုမွ် အစၥေရးလူမ်ိဳးထဲ၌ငါမေတြ႕ဖူးေခ်။ သင္တို႔အား ငါဆိုသည္ကား မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္ အေရွ႕အရပ္ႏွင့္အေနာက္အရပ္တို႔မွလာ၍ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၌ အာျဗဟံ၊ ဣဇက္၊ ယာကုပ္တို႔ႏွင့္အတူ စားေသာက္ပြဲ၌ထိုင္ၾကလိမ့္မည္။ ႏိုင္ငံေတာ္၏သားတို႔မူကား အျပင္ဘက္အေမွာင္ထဲသို႔ ႏွင္ထုတ္ျခင္းခံရၾကလိမ့္မည္။ ထိုေနရာ၌ ငိုေႂကြးျခင္းႏွင့္အံႀကိတ္ျခင္းရွိလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈသည္ တပ္မႉးအား“သြားေလာ့။ သင္ယုံၾကည္သည့္အတိုင္း သင္၌ျဖစ္ေစ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခ်ိန္နာရီ၌ပင္ သူ၏ငယ္သားသည္ က်န္းမာလာေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈသည္ ေပတ႐ုအိမ္သို႔ႂကြေတာ္မူလွ်င္ ေပတ႐ု၏ေယာကၡမသည္ ဖ်ားနာလ်က္ အိပ္ရာေပၚတြင္ လဲေလ်ာင္းေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုအမ်ိဳးသမီး၏လက္ကို တို႔ထိေတာ္မူရာ သူသည္ အဖ်ားေပ်ာက္သျဖင့္ ထ၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုဧည့္ဝတ္ျပဳေလ၏။ ညေနခ်မ္းအခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ လူတို႔သည္ နတ္ဆိုးပူးသူမ်ားစြာတို႔ကို အထံေတာ္သို႔ေခၚေဆာင္လာၾကရာ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုနတ္တို႔ကို ႏႈတ္ေတာ္ထြက္စကားျဖင့္ ႏွင္ထုတ္ေတာ္မူ၏။ နာမက်န္းျဖစ္သူရွိသမွ်တို႔ကိုလည္း က်န္းမာေစေတာ္မူ၏။ ဤသည္ကား “ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏အားနည္းျခင္းမ်ားကို ယူေဆာင္၍ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ေရာဂါမ်ားကို သယ္ေဆာင္သြားေတာ္မူ၏”ဟု ပေရာဖက္ေဟရွာယအားျဖင့္ မိန႔္ေတာ္မူေသာအရာ ျပည့္စုံျခင္းသို႔ေရာက္မည့္အေၾကာင္းတည္း။ ေယရႈသည္ မိမိပတ္လည္၌ရွိေသာလူထုပရိသတ္ကို ျမင္ေတာ္မူေသာအခါ ပင္လယ္တစ္ဖက္ကမ္းသို႔ကူးသြားရန္ အမိန႔္ေပးေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ က်မ္းျပဳဆရာတစ္ဦးသည္ ခ်ဥ္းကပ္လာ၍ “ဆရာ၊ ဆရာသြားသည့္ေနရာတိုင္းသို႔ အကြၽႏ္ုပ္လိုက္ပါမည္”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“ေျမေခြးတို႔၌ တြင္းရွိၾက၏။ မိုးေကာင္းကင္ငွက္တို႔၌လည္း အသိုက္ရွိၾက၏။ လူ႔သား၌မူကား ေခါင္းခ်စရာေနရာမရွိ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ တစ္ဖန္ အျခားတပည့္ေတာ္တစ္ပါးက “သခင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္၏ဖခင္ကို ဦးစြာသြား၍ သၿဂႋဳဟ္ခြင့္ျပဳေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“ငါ့ေနာက္သို႔လိုက္ေလာ့။ လူေသတို႔သည္ မိမိတို႔၏လူေသတို႔ကို သၿဂႋဳဟ္ၾကပါေလေစ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေလွေပၚသို႔တက္ေတာ္မူလွ်င္ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္ၾက၏။ ထိုအခါ ပင္လယ္ေပၚ၌ ျပင္းထန္ေသာမုန္တိုင္းက်ေရာက္လာသျဖင့္ ေလွသည္ လႈိင္းမ်ားေအာက္ နစ္လုမတတ္ျဖစ္ေလ၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ အိပ္စက္ေနေတာ္မူ၏။ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ခ်ဥ္းကပ္၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုႏႈိးလ်က္ “သခင္ဘုရား၊ ကယ္ေတာ္မူပါ။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ေသရပါေတာ့မည္”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္က“ယုံၾကည္ျခင္းအားနည္းေသာသူတို႔၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ေၾကာက္တတ္သနည္း”ဟု မိန႔္ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ထ၍ ေလႏွင့္ပင္လယ္တို႔ကို ဆုံးမေတာ္မူရာ အလြန္ၿငိမ္သက္သာယာသြားေလ၏။ ထိုသူတို႔သည္ အံ့ဩလ်က္ “ဤသူကား မည္သို႔ေသာသူျဖစ္သနည္း။ ေလႏွင့္ပင္လယ္တို႔ပင္လွ်င္ သူ႔ကိုနာခံၾကပါသည္တကား”ဟု ေျပာဆိုၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ပင္လယ္တစ္ဖက္ကမ္းရွိ ဂါဒရနယ္သားတို႔၏အရပ္ေဒသသို႔ ေရာက္ေတာ္မူလွ်င္ နတ္ဆိုးပူးသူႏွစ္ဦးသည္ သခ်ႋဳင္းမွထြက္လာ၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုဆီးႀကိဳၾက၏။ သူတို႔သည္ အလြန္ၾကမ္းတမ္းသည္ျဖစ္၍ ထိုလမ္းကို မည္သူမွ် ျဖတ္၍မသြားႏိုင္ၾကေခ်။ ထိုသူတို႔က “ဘုရားသခင္၏သားေတာ္၊ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္အကြၽႏ္ုပ္တို႔ မည္သို႔ဆိုင္သနည္း။ အခ်ိန္မတန္မီ အကြၽႏ္ုပ္တို႔အားညႇဥ္းဆဲရန္ ဤေနရာသို႔ႂကြလာေတာ္မူသေလာ”ဟု ေအာ္ဟစ္ေလွ်ာက္ထားၾက၏။ သူတို႔ႏွင့္မေဝးလွေသာေနရာ၌ ဝက္အုပ္ႀကီးတစ္အုပ္က်က္စားလ်က္ရွိ၏။ နတ္ဆိုးတို႔က “အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို ႏွင္ထုတ္မည္ဆိုလွ်င္ ဝက္အုပ္ထဲသို႔ ေစလႊတ္ေတာ္မူပါ”ဟု ကိုယ္ေတာ္အားေတာင္းပန္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“သြားၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူသျဖင့္ သူတို႔သည္ထြက္သြား၍ ဝက္မ်ားထဲသို႔ဝင္ၾကရာ ဝက္အုပ္တစ္အုပ္လုံးသည္ ေတာင္ကမ္းပါးအတိုင္း ပင္လယ္ထဲသို႔ တစ္ဟုန္ထိုးေျပးဆင္းကာ ေရထဲ၌ေသဆုံးၾကကုန္၏။ ဝက္ထိန္းေက်ာင္းေသာသူတို႔သည္ ထြက္ေျပး၍ ၿမိဳ႕ထဲသို႔ဝင္ၿပီးလွ်င္ နတ္ဆိုးပူးသူတို႔၏အေၾကာင္းမွစ၍ အျဖစ္အပ်က္အလုံးစုံတို႔ကို ေျပာျပၾက၏။ ထိုအခါ ေယရႈႏွင့္ေတြ႕ဆုံရန္ တစ္ၿမိဳ႕လုံးထြက္လာ၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုေတြ႕ျမင္ၾကေသာအခါ မိမိတို႔၏အရပ္ေဒသမွ ထြက္သြားေတာ္မူရန္ ေတာင္းပန္ၾက၏။