ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 27:46-50

မြန္းလြဲ​သုံး​နာရီ​ခန႔္​တြင္ ေယရႈ​သည္ က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္“ဧလိ၊ ဧလိ၊ လာမာ ရွာဗခသာနိ”​ဟု ေအာ္ဟစ္​ေတာ္မူ​၏။ ၎​၏​အဓိပၸာယ္​မွာ“အကြၽႏ္ုပ္​၏​ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္​ကို အဘယ္ေၾကာင့္​စြန႔္ပစ္​ေတာ္မူ​သနည္း”​ဟူ၍ ျဖစ္​၏။ ထို​အရပ္​၌ ရပ္​ေန​ေသာ​သူ​အခ်ိဳ႕​တို႔​သည္​ၾကား​လွ်င္ “ဤ​သူ​သည္ ဧလိယ​ကို​ေခၚ​ေန​သည္”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ထိုအခါ သူ​တို႔​အထဲမွ တစ္​ေယာက္​သည္ ခ်က္ခ်င္း​ေျပး​သြား​၍ ေရျမႇဳပ္​ကို​ယူ​ကာ ဝိုင္ခ်ဥ္​ႏွင့္​ျပည့္​ေစ​ၿပီးလွ်င္ ၎​ကို​က်ဴ႐ိုး​ေပၚ​တပ္​လ်က္ ကိုယ္ေတာ္​အား​ေသာက္​ေစ​၏။ သို႔ေသာ္ အျခား​ေသာ​သူ​တို႔​က “ရွိပါေလေစ။ ဧလိယ​သည္ သူ႔​ကို​ကယ္တင္​ရန္ လာ​မည္​မ​လာ​မည္​ကို ငါ​တို႔ ၾကည့္​ၾက​စို႔”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈ​သည္ ေနာက္တစ္ဖန္ က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္​ေႂကြးေၾကာ္​ၿပီးလွ်င္ အသက္​ကို​စြန႔္​ေတာ္မူ​၏။