ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 27:27-35

ထို႔ေနာက္ ဘုရင္ခံ​၏​စစ္သား​မ်ား​သည္ ေယရႈ​ကို ႐ုံးေတာ္​အတြင္း​သို႔​ေခၚေဆာင္​သြား​၍ တပ္ဖြဲ႕​တစ္ဖြဲ႕လုံး​ကို ကိုယ္ေတာ္​ထံ​စုေဝး​ေစ​ကာ ကိုယ္ေတာ္​၏​အဝတ္​ကို​ခြၽတ္​ၿပီး နီျမန္း​ေသာ​ဝတ္လုံ​ကို ကိုယ္ေတာ္​အား​ၿခဳံ​ေစ​ၾက​၏။ ဆူးပင္​ကို​လည္း​သရဖူ​အျဖစ္​ရစ္ေခြ​ၿပီး ကိုယ္ေတာ္​၏​ဦးေခါင္း​ေပၚ၌ ေဆာင္း​ေစ​၍ က်ဴ႐ိုး​တစ္​ေခ်ာင္း​ကို လက္ယာ​လက္​ျဖင့္ ကိုင္​ေစ​ၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေရွ႕၌​ဒူးေထာက္​လ်က္ “ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​၏​ဘုရင္၊ မဂၤလာရွိ​ပါေစေသာ”​ဟု ေျပာင္ေလွာင္​ေျပာဆို​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​ကို တံေတြး​ႏွင့္​ေထြး​၍ က်ဴ႐ိုး​ကို​ယူ​ၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ဦးေခါင္း​ကို​႐ိုက္​ၾက​၏။ ထိုသို႔ ကိုယ္ေတာ္​ကို ေျပာင္ေလွာင္​ၾက​ၿပီးေနာက္ နီျမန္း​ေသာ​ဝတ္လုံ​ကို​ခြၽတ္​၍ ကိုယ္ေတာ္​၏​အဝတ္​ကို ျပန္​ဝတ္​ေစ​ၿပီးလွ်င္ လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚ၌​တင္​ရန္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေခၚေဆာင္​သြား​ၾက​၏။ သူ​တို႔​ထြက္သြား​ၾက​စဥ္ ရွိမုန္​အမည္​ရွိ​ေသာ ကုေရေန​ၿမိဳ႕သား​တစ္​ဦး​ကို​ေတြ႕​သျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္​၏​လက္ဝါးကပ္တိုင္​ကို သူ႔​အား အတင္းအက်ပ္​ထမ္း​ေစ​ၾက​၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ဦးေခါင္းခြံ​အရပ္​ဟု​ေခၚေဝၚ​ေသာ ေဂါလေဂါသ​အမည္တြင္​သည့္​အရပ္​သို႔ ေရာက္​ၾက​လွ်င္ သူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​အား ေဆးခါး​ႏွင့္​ေရာ​ထား​ေသာ​စပ်စ္​ဝိုင္​ကို တိုက္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ျမည္းစမ္း​၍ ေသာက္​လို​ေသာ​စိတ္​ရွိ​ေတာ္​မ​မူ​ေခ်။ ထိုအခါ သူ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚ၌​တင္​ၾက​ၿပီး ကိုယ္ေတာ္​၏​အဝတ္​ေတာ္​မ်ား​ကို မဲ​ခ်​၍ ခြဲေဝ​ၾက​၏။