YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 27:15-31

ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 27:15-31 MSBZ

ဘုရင္ခံ​သည္ ထို​ပြဲေတာ္​တြင္ လူထု​အတြက္ သူ​တို႔​အလိုရွိ​သည့္​အက်ဥ္းသား​တစ္​ဦး​ကို လႊတ္​ေပး​ေလ့​ရွိ​၏။ ထို​အခ်ိန္​တြင္ ဗာရဗၺ​ဟု​ေခၚ​သည့္ ထင္ေပၚ​ေက်ာ္ၾကား​ေသာ အက်ဥ္းသား​တစ္​ေယာက္​ရွိ​၏။ သို႔ျဖစ္၍ လူ​တို႔​စုေဝး​ၾက​ေသာအခါ ပိလတ္​မင္း​က “သင္​တို႔​အတြက္ မည္သူ႔​ကို​လႊတ္​ေပး​ေစ​လို​သနည္း။ ဗာရဗၺ​ေလာ​၊ သို႔မဟုတ္ ခရစ္ေတာ္​ဟု​ေခၚ​ေသာ ေယရႈ​ေလာ”​ဟု သူ​တို႔​အား​ေမး​ေလ​၏။ ထိုသို႔​ေမး​ျခင္းမွာ သူ​တို႔​သည္ မလိုမုန္းထား​စိတ္​ျဖင့္ ေယရႈ​ကို​အပ္ႏွံ​ၾက​ေၾကာင္း ပိလတ္​မင္း​သိ​ေသာေၾကာင့္​ျဖစ္​၏။ ပိလတ္​မင္း​သည္ တရားပလႅင္​ေပၚ၌ ထိုင္​ေန​စဥ္ သူ​၏​ဇနီးသည္​သည္ သူ႔​ထံသို႔​လူ​လႊတ္​၍ “သင္​သည္ ထို​ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​သူ​ႏွင့္ မည္သို႔​မွ် မ​ပတ္သက္​ေစ​ပါ​ႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား ထို​သူ​ေၾကာင့္ ယေန႔ ကြၽန္မ​သည္ အိပ္မက္​ထဲ၌ စိတ္ဒုကၡ​မ်ားစြာ​ေရာက္​ရ​ပါ​၏”​ဟု မွာ​လိုက္​ေလ​၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ႏွင့္ သက္ႀကီးဝါႀကီး​မ်ား​သည္ လူထု​ပရိသတ္​အား ဗာရဗၺ​ကို​ေတာင္း​၍ ေယရႈ​ကို​မူကား အဆုံးစီရင္​ေစရန္ စည္း႐ုံး​ၾက​၏။ တစ္ဖန္ ဘုရင္ခံ​က “ဤ​သူ​ႏွစ္​ေယာက္​တို႔​တြင္ သင္​တို႔​အတြက္ မည္သူ႔​ကို​လႊတ္​ေပး​ေစ​လို​သနည္း”​ဟု ေမး​ေသာအခါ သူ​တို႔​က “ဗာရဗၺ”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ပိလတ္​မင္း​က “သို႔ျဖစ္လွ်င္ ခရစ္ေတာ္​ဟု​ေခၚ​ေသာ​ေယရႈ​ကို မည္သို႔​ျပဳ​ရ​မည္နည္း”​ဟု ေမး​ျပန္​ေသာ္ သူ​တို႔​အားလုံး​က “လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚ၌​တင္​လိုက္​ပါ”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ပိလတ္​မင္း​က​လည္း “အဘယ္ေၾကာင့္​နည္း။ သူ​သည္ မည္သည့္​မေကာင္းမႈ​ကို​ျပဳ​ခဲ့​သနည္း”​ဟု ျပန္​ေမး​ေသာ္လည္း သူ​တို႔​က “သူ႔​ကို​လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚ၌​တင္​လိုက္​ပါ”​ဟု ပို၍​ေအာ္ဟစ္​ၾက​၏။ ထိုအခါ ပိလတ္​မင္း​သည္ မည္သည့္​အက်ိဳး​မွ်​မ​ရွိ​ဘဲ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္​သာ​ျဖစ္လာ​သည္​ကို​ျမင္​၍ လူထု​ပရိသတ္​ေရွ႕တြင္ ေရ​ကို​ယူ​ၿပီး လက္​ကို​ေဆး​ကာ “ဤ​သူ​၏​ေသြး​ႏွင့္ ငါ​ကင္းရွင္း​၏။ သင္​တို႔​အမႈ​ကို သင္​တို႔​ေျဖရွင္း​ရ​မည္”​ဟု ဆို​၏။ လူ​အေပါင္း​တို႔​က​လည္း “သူ​၏​ေသြး​သည္ ငါ​တို႔​ႏွင့္​ငါ​တို႔​၏​သားသမီး​မ်ား​အေပၚ က်ေရာက္​ပါေစ”​ဟု ျပန္ေျပာ​ၾက​၏။ ထိုအခါ ပိလတ္​မင္း​သည္ သူ​တို႔​အတြက္ ဗာရဗၺ​ကို​လႊတ္​ေပး​ေလ​၏။ ေယရႈ​ကို​မူကား က်ာပြတ္​ျဖင့္​႐ိုက္ႏွက္​ေစ​ၿပီးေနာက္ လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚ၌​တင္​ရန္ အပ္ႏွံ​လိုက္​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ ဘုရင္ခံ​၏​စစ္သား​မ်ား​သည္ ေယရႈ​ကို ႐ုံးေတာ္​အတြင္း​သို႔​ေခၚေဆာင္​သြား​၍ တပ္ဖြဲ႕​တစ္ဖြဲ႕လုံး​ကို ကိုယ္ေတာ္​ထံ​စုေဝး​ေစ​ကာ ကိုယ္ေတာ္​၏​အဝတ္​ကို​ခြၽတ္​ၿပီး နီျမန္း​ေသာ​ဝတ္လုံ​ကို ကိုယ္ေတာ္​အား​ၿခဳံ​ေစ​ၾက​၏။ ဆူးပင္​ကို​လည္း​သရဖူ​အျဖစ္​ရစ္ေခြ​ၿပီး ကိုယ္ေတာ္​၏​ဦးေခါင္း​ေပၚ၌ ေဆာင္း​ေစ​၍ က်ဴ႐ိုး​တစ္​ေခ်ာင္း​ကို လက္ယာ​လက္​ျဖင့္ ကိုင္​ေစ​ၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေရွ႕၌​ဒူးေထာက္​လ်က္ “ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​၏​ဘုရင္၊ မဂၤလာရွိ​ပါေစေသာ”​ဟု ေျပာင္ေလွာင္​ေျပာဆို​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​ကို တံေတြး​ႏွင့္​ေထြး​၍ က်ဴ႐ိုး​ကို​ယူ​ၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ဦးေခါင္း​ကို​႐ိုက္​ၾက​၏။ ထိုသို႔ ကိုယ္ေတာ္​ကို ေျပာင္ေလွာင္​ၾက​ၿပီးေနာက္ နီျမန္း​ေသာ​ဝတ္လုံ​ကို​ခြၽတ္​၍ ကိုယ္ေတာ္​၏​အဝတ္​ကို ျပန္​ဝတ္​ေစ​ၿပီးလွ်င္ လက္ဝါးကပ္တိုင္​ေပၚ၌​တင္​ရန္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေခၚေဆာင္​သြား​ၾက​၏။