ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 27:1-10

မိုးလင္း​ခ်ိန္​ေရာက္​ေသာအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ႏွင့္ လူထု​ထဲမွ​သက္ႀကီးဝါႀကီး​အားလုံး​တို႔​သည္ ေယရႈ​ကို​ေသဒဏ္​ခ်မွတ္​ႏိုင္​ရန္ တိုင္ပင္​ေဆြးေႏြး​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ခ်ည္ေႏွာင္​လ်က္ ေခၚေဆာင္​သြား​ကာ ဘုရင္ခံ​ပိလတ္​မင္း​ထံ အပ္ႏွံ​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​ကို​အပ္ႏွံ​ေသာ​ယုဒ​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ျပစ္ဒဏ္​စီရင္​ျခင္း​ခံရ​ေၾကာင္း​ေတြ႕ျမင္​လွ်င္ စိတ္မေကာင္း​ျဖစ္​ကာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ႏွင့္ သက္ႀကီးဝါႀကီး​မ်ား​ထံ ေငြဒဂၤါး​သုံးဆယ္​ကို​ျပန္​ေပး​လ်က္ “အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အျပစ္ကင္း​ေသာ​သူ​၏​ေသြး​ကို​အပ္ႏွံ​ၿပီး အျပစ္​ျပဳ​မိ​ပါ​ၿပီ”​ဟု ဆို​၏။ သို႔ေသာ္ ထို​သူ​တို႔​က “ငါ​တို႔​ႏွင့္ မည္သို႔​ဆိုင္​သနည္း။ ကိုယ့္​အမႈ​ကို ကိုယ္​ေျဖရွင္း​ေလာ့”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ထိုအခါ သူ​သည္ ထို​ေငြ​ကို ဗိမာန္​ေတာ္​ထဲ၌​ပစ္ခ်​ၿပီး ထြက္သြား​ေလ​၏။ ထို႔ေနာက္ အျခား​သို႔​သြား​၍ ႀကိဳးဆြဲခ်​ေသ​ေလ​၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​တို႔​သည္ ထို​ေငြ​မ်ား​ကို​ယူ​၍ “ေသြး​ဖိုး​ေငြ​ျဖစ္​ေသာေၾကာင့္ ဘ႑ာတိုက္​ထဲသို႔​မ​သြင္း​အပ္”​ဟု ဆို​လ်က္ တိုင္ပင္​ေဆြးေႏြး​ၾက​ၿပီးမွ သူစိမ္း​ဧည့္သည္​တို႔​၏​သခ်ႋဳင္း​အတြက္ အိုးထိန္းသည္​၏​ေျမယာ​ကို ထို​ေငြ​ျဖင့္​ဝယ္ယူ​ၾက​၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထို​ေျမယာ​ကို ယေန႔​တိုင္ေအာင္ ေသြး​ေျမ​ဟု​ေခၚတြင္​ၾက​၏။ ထိုအခါ “သူ​တို႔​သည္ တန္ဖိုးျဖတ္​ျခင္း​ခံရ​ေသာ​သူ​၏​အဖိုးေငြ​တည္းဟူေသာ အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တို႔​တန္ဖိုးျဖတ္​ထား​သည့္ ေငြဒဂၤါး​သုံးဆယ္​ကို​ယူ​၍ အကြၽႏ္ုပ္​အား ထာဝရ​ဘုရား​မိန႔္မွာ​ေတာ္မူ​သည့္​အတိုင္း အိုးထိန္းသည္​၏​ေျမယာ​အတြက္ ထို​ေငြ​တို႔​ကို​ေပး​ၾက​၏”​ဟု ပေရာဖက္​ေယရမိ​အားျဖင့္ မိန႔္​ေတာ္မူ​ခဲ့​ေသာ​အရာ​သည္ ျပည့္စုံ​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ေလ​၏။