ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 26:31-46

ထိုအခါ ေယရႈ​က“ ‘ငါ​သည္ သိုးထိန္း​ကို​ခုတ္​သတ္​သျဖင့္ သိုး​အုပ္​သည္ ကြဲလြင့္​သြား​ရ​လိမ့္မည္’ဟု က်မ္းစာ​၌​ေရး​ထား​သည္​ျဖစ္၍ ဤ​ည​၌ သင္​တို႔​အားလုံး​သည္ ငါ့​ေၾကာင့္​စိတ္ပ်က္​ၾက​လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ငါ​သည္ ထေျမာက္​ၿပီးေနာက္ ဂါလိလဲ​နယ္​သို႔ သင္​တို႔​ထက္ အလ်င္​ဦးစြာ​သြား​ႏွင့္​မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ ေပတ႐ု​က “ကိုယ္ေတာ္​ေၾကာင့္ အားလုံး​စိတ္ပ်က္​ၾက​လွ်င္​လည္း အကြၽႏ္ုပ္​သည္ မည္သည့္​အခါ​မွ် စိတ္ပ်က္​မည္​မ​ဟုတ္​ပါ”​ဟု ျပန္ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“သင့္​အား ငါ​အမွန္​ဆို​သည္​ကား ဤ​ည​တြင္​ပင္ ၾကက္​မ​တြန္​မီ သင္​သည္ ငါ့​ကို သုံး​ႀကိမ္​တိုင္တိုင္ ျငင္းပယ္​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ေပတ႐ု​က “အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္အတူ​ေသ​ရ​လွ်င္​ပင္ ကိုယ္ေတာ္​ကို လုံးဝ​မ​ျငင္းပယ္​ပါ”​ဟု ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ တပည့္​ေတာ္​အားလုံး​တို႔​သည္​လည္း ထိုနည္းတူ​ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈ​သည္ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ ေဂသေရွမန္​ဟု​ေခၚ​ေသာ​အရပ္​သို႔ ေရာက္​ေတာ္မူ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​အား“ငါ​သည္ ထို​ေနရာ​သို႔​သြား​၍ ဆုေတာင္း​စဥ္​တြင္ ဤ​ေနရာ​၌ ထိုင္​ေန​ၾက​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီးလွ်င္ ေပတ႐ု​ႏွင့္ ေဇေဗဒဲ​၏​သား​ႏွစ္​ေယာက္​တို႔​ကို ေခၚသြား​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဝမ္းနည္း​ျခင္း​ႏွင့္​စိတ္ပူပန္​ျခင္း​ရွိ​သျဖင့္ “ငါ​၏​စိတ္​ဝိညာဥ္​သည္ ေသ​လုမတတ္ အလြန္​ဝမ္းနည္း​ျခင္း​ရွိ​၏။ ဤ​ေနရာ​၌​ေန​၍ ငါ​ႏွင့္အတူ သတိ​ႏွင့္​ေစာင့္​ေန​ၾက​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ေရွ႕သို႔​အနည္းငယ္​ႂကြ​ေတာ္မူ​ၿပီး ပ်ပ္ဝပ္​လ်က္“အကြၽႏ္ုပ္​၏​အဖ၊ ျဖစ္ႏိုင္​လွ်င္ ဤ​ခြက္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​ထံမွ လြန္​သြား​ေစ​ေတာ္မူ​ပါ။ သို႔ေသာ္ အကြၽႏ္ုပ္​၏​အလို​အတိုင္း​မ​ဟုတ္​ဘဲ ကိုယ္ေတာ္​၏​အလို​ေတာ္​အတိုင္း ျဖစ္​ေစ​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ဆုေတာင္း​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​ထံသို႔ ျပန္လာ​၍ သူ​တို႔​အိပ္ေပ်ာ္​ေန​ၾက​သည္​ကို​ေတြ႕​ေတာ္မူ​လွ်င္ ေပတ႐ု​အား“သင္​တို႔​သည္ တစ္​နာရီ​မွ် ငါ​ႏွင့္အတူ သတိ​ႏွင့္​မ​ေစာင့္​ႏိုင္​ၾက​သေလာ။ ျဖားေယာင္း​ေသြးေဆာင္​ရာ​ထဲသို႔ မ​က်ေရာက္​ေစရန္ သတိ​ႏွင့္​ေစာင့္​ေန​လ်က္ ဆုေတာင္း​ၾက​ေလာ့။ စိတ္​ဝိညာဥ္​သည္ ထက္သန္​ေသာ္လည္း ကိုယ္ကာယ​မူကား အားနည္း​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ တစ္ဖန္ ဒုတိယ​အႀကိမ္​ထြက္သြား​၍“အကြၽႏ္ုပ္​၏​အဖ၊ ဤ​ခြက္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​မ​ေသာက္​ဘဲ လြန္​သြား​ရန္ မ​ျဖစ္ႏိုင္​ပါက ကိုယ္ေတာ္​၏​အလို​ေတာ္​အတိုင္း ျဖစ္​ေစ​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ဆုေတာင္း​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ တစ္ဖန္​ျပန္လာ​၍ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္ မ်က္စိ​ေလးလံ​သျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္​ေန​ၾက​သည္​ကို ေတြ႕​လွ်င္ သူ​တို႔​ကို​ထားခဲ့​၍ တစ္ဖန္​ႂကြသြား​လ်က္ အထက္​က ေတာင္းေလွ်ာက္​ခဲ့​သည့္​အတိုင္း တတိယ​အႀကိမ္ ထပ္၍​ဆုေတာင္း​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​ထံသို႔ ျပန္လာ​၍“ယခု​တိုင္ေအာင္​အိပ္ေပ်ာ္​လ်က္ အနားယူ​ေန​ၾက​သေလာ။ ၾကည့္ရႈ​ေလာ့။ အခ်ိန္​ေရာက္လာ​ၿပီ။ လူ႔သား​သည္ အျပစ္သား​တို႔​၏​လက္​သို႔ အပ္ႏွံ​ျခင္း​ခံရ​ေတာ့မည္။ ထ​ၾက။ သြား​ၾက​စို႔။ ငါ့​ကို​အပ္ႏွံ​မည့္​သူ​ေရာက္လာ​ၿပီ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။