ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 17:9-27
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 17:9-27 MSBZ
ထို႔ေနာက္ ေတာင္ေပၚမွ သူတို႔ဆင္းလာၾကစဥ္ ေယရႈက“လူ႔သားသည္ ေသေသာသူတို႔ထဲမွ မထေျမာက္မီ ဤ႐ူပါ႐ုံကို မည္သူ႔ကိုမွ်မေျပာၾကႏွင့္”ဟု သူတို႔အား မိန႔္မွာေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ တပည့္ေတာ္တို႔က “သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဧလိယသည္ ဦးစြာလာရမည္ဟု က်မ္းျပဳဆရာတို႔က အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုၾကသနည္း”ဟူ၍ ကိုယ္ေတာ္အား ေမးေလွ်ာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“ဧလိယသည္လာ၍အရာခပ္သိမ္းတို႔ကို ျပန္လည္ထူေထာင္မည္မွန္၏။ သို႔ေသာ္ သင္တို႔အား ငါဆိုသည္ကား ဧလိယသည္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။ သို႔ရာတြင္ လူတို႔သည္ သူ႔ကိုမသိၾကဘဲ သူ႔အေပၚျပဳလိုရာျပဳခဲ့ၾကၿပီ။ ထိုနည္းတူ လူ႔သားသည္လည္း သူတို႔လက္၌ ဒုကၡေဝဒနာခံစားရေတာ့မည္”ဟု ျပန္၍ မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ဗတၱိဇံဆရာေယာဟန္ကိုရည္ၫႊန္း၍ မိမိတို႔အား ကိုယ္ေတာ္မိန႔္ေတာ္မူေၾကာင္း သေဘာေပါက္ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ လူထုပရိသတ္ရွိရာသို႔ေရာက္လာၾကရာ လူတစ္ဦးသည္ ကိုယ္ေတာ္ထံ ခ်ဥ္းကပ္လာ၍ ေရွ႕ေတာ္၌ ဒူးေထာက္ကာ “သခင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္၏သားကိုသနားေတာ္မူပါ။ အေၾကာင္းမွာ သူသည္ ဝက္႐ူးျပန္ေရာဂါစြဲ၍ ေဝဒနာျပင္းထန္စြာခံစားေနရပါ၏။ မီးထဲသို႔လည္းေကာင္း၊ ေရထဲသို႔လည္းေကာင္း မၾကာခဏ လဲက်တတ္ပါ၏။ သို႔ျဖစ္၍ သူ႔ကို ကိုယ္ေတာ္၏တပည့္ေတာ္တို႔ထံသို႔ ေခၚေဆာင္လာေသာ္လည္း သူတို႔သည္ သူ႔ကိုမက်န္းမာေစႏိုင္ၾကပါ”ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယရႈကလည္း“အို ယုံၾကည္ျခင္းမရွိ ေဖာက္ျပန္လမ္းလြဲေသာမ်ိဳးဆက္၊ ငါသည္ သင္တို႔ႏွင့္အတူ မည္မွ်ၾကာေအာင္ေနရမည္နည္း။ သင္တို႔ကို မည္မွ်ၾကာေအာင္သည္းခံရမည္နည္း။ သူငယ္ကို ငါ့ထံ ဤေနရာသို႔ေခၚခဲ့ၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈသည္ နတ္ဆိုးကိုဆုံးမေတာ္မူလွ်င္ နတ္ဆိုးသည္ သူငယ္အထဲမွထြက္သြားသျဖင့္ သူငယ္သည္ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ က်န္းမာလာေလ၏။ ထိုအခါ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ သူတို႔ခ်ည္းသာေယရႈထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာ၍ “အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ထိုနတ္ဆိုးကို အဘယ္ေၾကာင့္ မႏွင္ထုတ္ႏိုင္ပါသနည္း”ဟု ေမးေလွ်ာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“သင္တို႔၏မယုံၾကည္မႈေၾကာင့္ျဖစ္၏။ သင္တို႔အား ငါအမွန္ဆိုသည္ကား သင္တို႔တြင္ မုန္ညင္းနက္ေစ့ခန႔္မွ် ယုံၾကည္ျခင္းရွိပါက ဤေတာင္ကို ‘ဤေနရာမွ ထိုေနရာသို႔ ေ႐ြ႕ေလာ့’ဟု ေျပာလွ်င္ ၎သည္ ေ႐ြ႕သြားလိမ့္မည္။ သင္တို႔အတြက္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာအရာလည္း တစ္စုံတစ္ခုမွ်ရွိမည္မဟုတ္။ [သို႔ေသာ္ ထိုနတ္မ်ိဳးသည္ ဆုေတာင္းျခင္းႏွင့္အစာေရွာင္ျခင္းအားျဖင့္မဟုတ္လွ်င္ မထြက္တတ္]”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ သူတို႔သည္ ဂါလိလဲနယ္၌စု႐ုံးေနၾကစဥ္ ေယရႈက“လူ႔သားသည္ လူတို႔၏လက္သို႔အပ္ႏွံျခင္းခံရေတာ့မည္။ လူတို႔သည္လည္း သူ႔ကိုသတ္ၾကလိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ သုံးရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ သူသည္ ထေျမာက္လိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူရာ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ အလြန္ဝမ္းနည္းၾက၏။ ကေပရေနာင္ၿမိဳ႕သို႔ သူတို႔ေရာက္ရွိလာၾကေသာအခါ ဗိမာန္ေတာ္ခြန္ေကာက္ခံေသာသူတို႔သည္ ေပတ႐ုထံသို႔လာ၍ “သင္တို႔၏ဆရာသည္ ဗိမာန္ေတာ္ခြန္ကို ေပးေဆာင္ပါသေလာ”ဟု ေမးၾက၏။ ေပတ႐ုက “ေပးေဆာင္ပါသည္”ဟု ေျဖၿပီးမွ အိမ္ထဲသို႔ဝင္လာရာ ေယရႈက“ရွိမုန္၊ သင္မည္သို႔ထင္ျမင္သနည္း။ ကမာၻေျမႀကီး၏ရွင္ဘုရင္တို႔သည္ မည္သူ႔ထံမွ အခြန္အေကာက္မ်ားကို ေကာက္ခံၾကသနည္း။ မိမိတို႔၏သားမ်ားထံမွေလာ၊သို႔မဟုတ္ သူတစ္ပါးတို႔ထံမွေလာ”ဟု ေပတ႐ုကို ဆီး၍ေမးေတာ္မူ၏။ ေပတ႐ုကလည္း “သူတစ္ပါးတို႔ထံမွေကာက္ခံပါသည္”ဟု ေလွ်ာက္ေသာ္ ေယရႈက“သို႔ျဖစ္လွ်င္ သားတို႔သည္ ကင္းလြတ္ခြင့္ရၾက၏။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ကိုမမွားယြင္းေစရန္ ပင္လယ္သို႔သြား၍ ငါးမွ်ားေလာ့။ ပထမဦးဆုံးမိသည့္ငါးကိုယူ၍ ၎၏ပါးစပ္ကိုဖြင့္လွ်င္ သတာတဲေငြတစ္ျပားကိုေတြ႕လိမ့္မည္။ ၎ကိုယူ၍ ငါႏွင့္သင့္အတြက္ သူတို႔အား ေပးေဆာင္ေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။