ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 13:1-35
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 13:1-35 MSBZ
ထိုေန႔၌ပင္ ေယရႈသည္ အိမ္မွထြက္၍ ပင္လယ္ကမ္းနားတြင္ ထိုင္ေတာ္မူလွ်င္ မ်ားစြာေသာလူထုပရိသတ္တို႔သည္ အထံေတာ္သို႔စုေဝးလာၾကသျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေလွေပၚသို႔တက္၍ ထိုင္ေတာ္မူ၏။ လူထုပရိသတ္အေပါင္းတို႔မူကား ကမ္းေပၚတြင္ ရပ္ေနၾက၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ မ်ားစြာေသာအရာတို႔ကို ပုံဥပမာမ်ားျဖင့္ သူတို႔အား ႁမြက္ဆိုေတာ္မူသည္မွာ“နားေထာင္ၾကေလာ့။ မ်ိဳးႀကဲေသာသူသည္ မ်ိဳးႀကဲရန္ ထြက္သြားေလ၏။ ထိုသူမ်ိဳးႀကဲစဥ္တြင္ အခ်ိဳ႕ေသာမ်ိဳးေစ့တို႔သည္ လမ္းေဘးတြင္က်သျဖင့္ ငွက္တို႔သည္လာ၍ ၎တို႔ကို ေကာက္စားၾက၏။ အခ်ိဳ႕တို႔မူကား ေျမနည္း၍ ေက်ာက္ေပါေသာေနရာတြင္က်သျဖင့္ ေျမသားပါးေသာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းအပင္ေပါက္လာ၏။ သို႔ေသာ္ ေနထြက္လာ၍ ေနေလာင္ဒဏ္ခံရေသာအခါ အျမစ္မစြဲေသာေၾကာင့္ ညႇိဳးႏြမ္းေျခာက္ေသြ႕သြားေလ၏။ အခ်ိဳ႕တို႔မူကား ဆူးပင္တို႔တြင္က်သျဖင့္ ဆူးပင္တို႔ႀကီးထြားလာ၍ ၎တို႔ကို ကာဆီးပိတ္ဆို႔ၾက၏။ အခ်ိဳ႕တို႔မူကား ေကာင္းေသာေျမ၌က်သျဖင့္ အခ်ိဳ႕သည္ အဆတစ္ရာ၊ အခ်ိဳ႕သည္ အဆေျခာက္ဆယ္၊ အခ်ိဳ႕သည္ အဆသုံးဆယ္ အသီးသီးေလ၏။ နားရွိေသာသူသည္ ၾကားပါေစ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ခ်ဥ္းကပ္လာ၍ “ကိုယ္ေတာ္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ သူတို႔အား ပုံဥပမာမ်ားျဖင့္ ႁမြက္ဆိုေတာ္မူသနည္း”ဟု ေမးေလွ်ာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း“သင္တို႔အား ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏လွ်ိဳ႕ဝွက္နက္နဲေသာအရာမ်ားကို သိခြင့္ေပးထားေသာ္လည္း သူတို႔ကိုမူကား သိခြင့္မေပးထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ အေၾကာင္းမွာ ရွိေသာသူအား ထပ္၍ေပးသျဖင့္ သူသည္ ႂကြယ္ဝျပည့္စုံလိမ့္မည္။ မရွိေသာသူထံမွမူကား သူ၌ရွိေသာအရာကိုပင္ သိမ္းယူလိမ့္မည္။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ ငါသည္ သူတို႔အား ပုံဥပမာမ်ားျဖင့္ႁမြက္ဆိုရ၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတို႔သည္ ျမင္လ်က္ပင္မျမင္၊ ၾကားလ်က္ပင္မၾကား၊ နားလည္းမလည္ၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ေဟရွာယ၏ပေရာဖက္ျပဳေဟာေျပာခ်က္သည္ သူတို႔၌ ျပည့္စုံျခင္းသို႔ေရာက္ေလ၏။ ေဟာေျပာခ်က္ကား ‘သင္တို႔သည္ ၾကားလ်က္ပင္ လုံးဝနားမလည္ဘဲ ၾကားၾကလိမ့္မည္။ ျမင္လ်က္ပင္ လုံးဝသတိမမူဘဲ ျမင္ၾကလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား ဤလူတို႔၏စိတ္ႏွလုံးသည္ ထုံထိုင္းလ်က္၊ နားသည္လည္း ေလးလ်က္၊ မ်က္စိသည္လည္း ပိတ္လ်က္ရွိၾက၏။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ သူတို႔သည္ မ်က္စိျဖင့္ျမင္လ်က္ ၊ နားျဖင့္ၾကားလ်က္၊စိတ္ႏွလုံးျဖင့္နားလည္ကာ ေျပာင္းလဲၾကသျဖင့္ ငါသည္ သူတို႔ကိုက်န္းမာေစရမည္’ဟူ၍ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ သင္တို႔၏မ်က္စိသည္ျမင္၍ သင္တို႔၏နားသည္လည္း ၾကားေသာေၾကာင့္ မဂၤလာရွိ၏။ သင္တို႔အား ငါအမွန္ဆိုသည္ကား မ်ားစြာေသာပေရာဖက္တို႔ႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔သည္ သင္တို႔ျမင္ေနရေသာအရာတို႔ကိုျမင္ရရန္အလြန္အလိုရွိေသာ္လည္း မျမင္ခဲ့ရၾကေပ။ သင္တို႔ၾကားေနရေသာအရာတို႔ကိုၾကားရရန္ အလြန္အလိုရွိေသာ္လည္းမၾကားခဲ့ရၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ မ်ိဳးႀကဲေသာသူ၏ပုံဥပမာကို သင္တို႔နားေထာင္ၾကေလာ့။ မည္သူမဆို ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာတရားစကားကိုၾကား၍ နားမလည္ဘဲေနလွ်င္ မာရ္နတ္သည္လာ၍ သူ၏စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ႀကဲထားေသာအရာကို လုယူေလ၏။ လမ္းေဘးတြင္ႀကဲျခင္းခံရသည္ဆိုသည္မွာ ထိုသို႔ေသာသူကိုဆိုလို၏။ ေက်ာက္ေပါမ်ားေသာေနရာတြင္ႀကဲျခင္းခံရသည္ဆိုသည္မွာ တရားစကားကိုၾကား၍ ဝမ္းေျမာက္စြာျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းလက္ခံေသာသူကိုဆိုလို၏။ သို႔ေသာ္ သူ၌အျမစ္မစြဲသျဖင့္ ခဏသာခံ၏။ တရားစကားေၾကာင့္ ဆင္းရဲဒုကၡ၊ သို႔မဟုတ္ ညႇဥ္းဆဲျခင္းေရာက္လာေသာအခါ ခ်က္ခ်င္းစိတ္ပ်က္သြားေလ၏။ ဆူးပင္တို႔တြင္ ႀကဲျခင္းခံရသည္ဆိုသည္မွာ တရားစကားကိုၾကားေသာ္လည္း ေလာကီေရးရာ၌စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းႏွင့္ စည္းစိမ္၏လွည့္ျဖားျခင္းတို႔က တရားစကားကို ကာဆီးပိတ္ဆို႔သျဖင့္ အသီးမသီးေသာသူကိုဆိုလို၏။ ေကာင္းေသာေျမေပၚ၌ ႀကဲျခင္းခံရသည္ဆိုသည္မွာ တရားစကားကိုၾကား၍ နားလည္ေသာသူကိုဆိုလို၏။ ထိုသို႔ေသာသူသည္ အမွန္ပင္ အသီးသီး၍ အခ်ိဳ႕သည္ အဆတစ္ရာ၊ အခ်ိဳ႕သည္ အဆေျခာက္ဆယ္၊ အခ်ိဳ႕သည္ အဆသုံးဆယ္ သီးေလ၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ အျခားေသာပုံဥပမာကိုေပး၍ သူတို႔အား ႁမြက္ဆိုေတာ္မူသည္မွာ“ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ေကာင္းေသာမ်ိဳးေစ့ကို မိမိစိုက္ခင္း၌ ႀကဲေသာသူႏွင့္တူ၏။ သို႔ေသာ္ လူတို႔အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကစဥ္ သူ၏ရန္သူသည္လာ၍ ဂ်ဳံမ်ိဳးေစ့ၾကားတြင္ ျမက္သီးမ်ိဳးေစ့မ်ားကိုႀကဲၿပီး ထြက္သြားေလ၏။ အပင္ေပါက္၍ အႏွံထြက္လာေသာအခါ ျမက္သီးပင္မ်ားလည္း ထင္ရွားလာၾက၏။ ထိုအခါ စိုက္ခင္းပိုင္ရွင္၏အေစအပါးတို႔သည္လာ၍ ‘သခင္၊ သခင္၏စိုက္ခင္း၌ ေကာင္းေသာမ်ိဳးေစ့ကို ႀကဲခဲ့သည္မဟုတ္ေလာ။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ျမက္သီးပင္မ်ားသည္ အဘယ္ကေပါက္လာသနည္း’ဟု ေမးျမန္းၾက၏။ စိုက္ခင္းပိုင္ရွင္ကလည္း ‘ဤသည္ကား ရန္သူ၏လုပ္ရပ္ျဖစ္၏’ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ အေစအပါးတို႔က ‘ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သြား၍ ျမက္သီးပင္တို႔ကို ႏုတ္ယူရမည္ေလာ’ဟု ေမးေလွ်ာက္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ စိုက္ခင္းပိုင္ရွင္က ‘ထိုသို႔မျပဳႏွင့္။ ျမက္သီးပင္မ်ားကိုႏုတ္ယူစဥ္ ဂ်ဳံပင္ကိုေရာေႏွာ၍ အျမစ္ပါမက်န္ဆြဲႏုတ္မိမည္ကို စိုးရိမ္ရ၏။ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္တိုင္ေအာင္ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးအတူ ႀကီးထြားၾကပါေစ။ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္၌ ရိတ္သိမ္းေသာသူတို႔အား “ျမက္သီးပင္မ်ားကို ဦးစြာႏုတ္ယူ၍ ၎တို႔ကိုမီးရႈိ႕ရန္ အစည္းလိုက္ခ်ည္ထားၾကေလာ့။ ဂ်ဳံဆန္ကိုမူကား ငါ၏က်ီထဲ၌ စုသိမ္းထားၾကေလာ့”ဟု ငါေျပာမည္’ဟု ဆိုေလ၏”ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ အျခားေသာပုံဥပမာကိုေပး၍ သူတို႔အားႁမြက္ဆိုေတာ္မူသည္မွာ“ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ မုန္ညင္းနက္ေစ့ႏွင့္တူ၏။ လူတစ္ဦးသည္ ထိုအေစ့ကိုယူ၍ မိမိ၏စိုက္ခင္း၌ ႀကဲေသာအခါ ၎သည္ အေစ့တကာတို႔ထက္ ေသးငယ္၏။ သို႔ေသာ္ ႀကီးထြားလာေသာအခါတြင္မူ အျခားဟင္းသီးဟင္း႐ြက္ပင္တို႔ထက္ ႀကီး၍ ၎၏အကိုင္းမ်ားတြင္ မိုးေကာင္းကင္ငွက္တို႔သည္လာ၍ အသိုက္ဖြဲ႕ေနႏိုင္ေလာက္ေသာအပင္ျဖစ္လာ၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ အျခားေသာပုံဥပမာကို သူတို႔အား ႁမြက္ဆိုေတာ္မူသည္မွာ“ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ တေဆးႏွင့္တူ၏။ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးသည္ ၎ကိုယူ၍ ဂ်ဳံမႈန႔္သုံးစိတ္ထဲတြင္ထည့္လိုက္ေသာ္ မုန႔္ညက္တစ္ပုံလုံးကိုေဖာင္းပြေစ၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ေယရႈသည္ ဤအေၾကာင္းအရာအလုံးစုံတို႔ကို ပုံဥပမာမ်ားျဖင့္ လူထုပရိသတ္တို႔အား ႁမြက္ဆိုေတာ္မူ၏။ ပုံဥပမာမပါဘဲ သူတို႔အား ႁမြက္ဆိုေတာ္မမူ။ ဤသည္ကား “ငါသည္ ပုံဥပမာမ်ားျဖင့္ ငါ့ႏႈတ္ကိုဖြင့္လ်က္ ကမာၻတည္ကတည္းက ကြယ္ဝွက္ထားေသာအရာတို႔ကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုမည္”ဟု ပေရာဖက္အားျဖင့္ မိန႔္ေတာ္မူေသာအရာျပည့္စုံျခင္းသို႔ေရာက္မည့္အေၾကာင္းတည္း။