ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 11:2-30
ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 11:2-30 MSBZ
ေယာဟန္သည္ ခရစ္ေတာ္ျပဳေတာ္မူေသာအမႈမ်ားကို ေထာင္ခန္းထဲ၌ၾကားရေသာအခါ မိမိတပည့္တို႔ကိုေစလႊတ္၍ “ကိုယ္ေတာ္သည္ ႂကြလာေတာ္မူေသာအရွင္ျဖစ္ပါသေလာ။ သို႔မဟုတ္ အျခားေသာသူကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ရပါမည္ေလာ”ဟု ေမးေလွ်ာက္ေစ၏။ ေယရႈကလည္း ထိုသူတို႔အား“သင္တို႔ၾကားရ၊ ျမင္ရသမွ်တို႔ကို သြား၍ ေယာဟန္အား ေျပာျပၾကေလာ့။ မ်က္မျမင္တို႔သည္ မ်က္စိျမင္ရၾက၏။ ေျခမသန္စြမ္းသူတို႔သည္ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ၾက၏။ အနာႀကီးေရာဂါသည္တို႔သည္ စင္ၾကယ္ျခင္းသို႔ေရာက္ၾက၏။ နားမၾကားေသာသူတို႔သည္ ၾကားရၾက၏။ ေသေသာသူတို႔သည္ ထေျမာက္ေစျခင္းကိုခံရၾက၏။ ဆင္းရဲသားတို႔သည္ ေကာင္းျမတ္ေသာသတင္းကို ၾကားရၾက၏။ ငါ့ေၾကာင့္ စိတ္မပ်က္ေသာသူသည္ မဂၤလာရွိ၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုသူတို႔ျပန္သြားၾကေသာအခါ ေယရႈသည္ လူထုပရိသတ္တို႔အား ေယာဟန္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ႁမြက္ဆိုေတာ္မူသည္မွာ“သင္တို႔သည္ မည္သည့္အရာကိုၾကည့္ရႈရန္ ေတာကႏၲာရသို႔ ထြက္သြားၾကသနည္း။ ေလတိုက္၍လႈပ္ေနေသာက်ဴပင္ကိုေလာ။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ မည္သည့္အရာကိုၾကည့္ရႈရန္ ထြက္သြားၾကသနည္း။ ႏူးညံ့ေသာအဝတ္မ်ားဝတ္ဆင္ထားေသာသူကိုေလာ။ ႏူးညံ့ေသာအဝတ္မ်ားဝတ္ဆင္ထားေသာသူတို႔သည္ ဘုရင့္နန္းေတာ္မ်ား၌ရွိၾက၏။ ထိုသို႔မဟုတ္လွ်င္ မည္သည့္အရာကိုၾကည့္ရႈရန္ ထြက္သြားၾကသနည္း။ ပေရာဖက္ကိုေလာ။ မွန္ေပ၏။ ပေရာဖက္ထက္ပင္ ႀကီးျမတ္ေသာသူျဖစ္သည္ဟု သင္တို႔အား ငါဆို၏။ ‘ၾကည့္ရႈေလာ့။ သင့္ေရွ႕၌သင္၏လမ္းကိုျပင္ဆင္မည့္ ငါ၏ေစတမန္ကို သင့္ထက္အလ်င္ဦးစြာငါေစလႊတ္မည္’ဟု က်မ္းစာ၌ေရးထားသည္မွာ ဤသူ၏အေၾကာင္းပင္ျဖစ္၏။ သင္တို႔အား ငါအမွန္ဆိုမည္။ မိန္းမတို႔မွ ေမြးဖြားလာေသာသူတို႔တြင္ ဗတၱိဇံဆရာေယာဟန္ထက္ ႀကီးျမတ္ေသာသူတစ္ေယာက္မွ် မေပၚထြန္းခဲ့ဖူးေပ။ သို႔ေသာ္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၌ အငယ္ဆုံးေသာသူသည္ သူ႔ထက္ႀကီးျမတ္၏။ ဗတၱိဇံဆရာေယာဟန္လက္ထက္မွ ယခုတိုင္ေအာင္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ အတင္းတိုးဝင္ျခင္းကိုခံရလ်က္ အတင္းတိုးဝင္ေသာသူတို႔သည္ ၎ကိုလုယူဝင္စားၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား ပေရာဖက္က်မ္းမ်ားႏွင့္ပညတ္တရားက်မ္းရွိသမွ်တို႔သည္ ေယာဟန္လက္ထက္တိုင္ေအာင္ ပေရာဖက္ျပဳေဟာေျပာခဲ့ၾက၏။ သင္တို႔သည္ လက္ခံရန္ ဆႏၵရွိလွ်င္ ဤသူသည္ ေပၚထြန္းလာရမည့္ ဧလိယျဖစ္၏။ နားရွိေသာသူသည္ ၾကားပါေစ။ သို႔ေသာ္ ဤေခတ္ကာလကို မည္သည့္အရာႏွင့္ ခိုင္းႏႈိင္းရမည္နည္း။ ၎တို႔သည္ ေဈးအရပ္၌ထိုင္လ်က္ မိမိသူငယ္ခ်င္းတို႔အား ‘ငါတို႔သည္ သင္တို႔အတြက္ ပေလြမႈတ္ေပးေသာ္လည္း သင္တို႔သည္ မကၾက။ ငိုခ်င္းကိုဖြဲ႕ႏြဲ႕သီဆိုေသာ္လည္း သင္တို႔သည္ မျမည္တမ္းၾက’ဟု လွမ္း၍ေျပာဆိုေနၾကေသာ ကေလးသူငယ္မ်ားႏွင့္တူ၏။ အေၾကာင္းမူကား ေယာဟန္သည္ေရာက္လာ၍ မစားမေသာက္ဘဲေနေသာ္ ‘သူ၌နတ္ဆိုးပူးေနသည္’ဟု ဆိုၾက၏။ လူ႔သားသည္ ေရာက္လာ၍ စားေသာက္လ်က္ေနေသာ္ ‘ၾကည့္ရႈေလာ့။ သူသည္ အစားၾကဴးေသာသူ၊ ေသေသာက္ၾကဴးေသာသူျဖစ္ၿပီး အခြန္ေကာက္ခံသူမ်ားႏွင့္ အျပစ္သားမ်ား၏အေပါင္းအသင္းျဖစ္ပါသည္တကား’ဟု ဆိုၾကျပန္၏။ သို႔ေသာ္ ဉာဏ္ပညာေတာ္သည္ ေျဖာင့္မတ္ေၾကာင္း မိမိ၏လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားက ေဖာ္ျပ၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ တန္ခိုးလကၡဏာအမ်ားစုျပဳေတာ္မူရာၿမိဳ႕မ်ားသည္ ေနာင္တမရေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထိုၿမိဳ႕တို႔ကိုျပစ္တင္ေျပာဆိုလ်က္ “ေခါရာဇိန္ၿမိဳ႕၊ သင္သည္ အမဂၤလာရွိ၏။ ဗက္ဇဲဒၿမိဳ႕၊ သင္သည္ အမဂၤလာရွိ၏။ အေၾကာင္းမူကား သင္တို႔၌ျပဳခဲ့ေသာတန္ခိုးလကၡဏာမ်ားကို တိုင္ရာၿမိဳ႕ႏွင့္ဆီဒုန္ၿမိဳ႕တို႔၌ျပဳခဲ့လွ်င္ သူတို႔သည္ ေရွးယခင္ကပင္ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကိုဝတ္လ်က္ ျပာႏွင့္လူးကာ ေနာင္တရခဲ့ၾကေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သင္တို႔အား ငါဆိုမည္။ တရားစီရင္ေတာ္မူရာေန႔၌ တိုင္ရာၿမိဳ႕ႏွင့္ဆီဒုန္ၿမိဳ႕တို႔သည္ သင္တို႔ထက္ ခံသာၾကလိမ့္မည္။ ကေပရေနာင္ၿမိဳ႕၊ သင္သည္ ေကာင္းကင္အထိ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းကိုခံရပါမည္ေလာ။ သင္သည္ မရဏာႏိုင္ငံတိုင္ေအာင္ က်ဆင္းရလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား သင္၌ျပဳခဲ့ေသာတန္ခိုးလကၡဏာမ်ားကို ေသာဒုံၿမိဳ႕၌ ျပဳခဲ့လွ်င္ ထိုၿမိဳ႕သည္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ တည္ရွိခဲ့ေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သင္တို႔အား ငါဆိုမည္။ တရားစီရင္ေတာ္မူရာေန႔၌ ေသာဒုံၿမိဳ႕သည္ သင့္ထက္ ခံသာလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေယရႈက“ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီး၏အရွင္သခင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာအဖ၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ပညာရွိမ်ားႏွင့္ဉာဏ္ထက္ျမက္ေသာသူမ်ားအား ဤအရာတို႔ကိုကြယ္ဝွက္ထားလ်က္ ကေလးသူငယ္မ်ားကို ဖြင့္ျပေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းပါ၏။ မွန္ပါ၏ အဖ။ ဤသည္ကား ေရွ႕ေတာ္၌ ႏွစ္သက္ေတာ္မူေသာအရာျဖစ္ပါ၏။ ငါ၏ခမည္းေတာ္သည္ အရာခပ္သိမ္းတို႔ကို ငါ့အားအပ္ႏွင္းေတာ္မူၿပီ။ ခမည္းေတာ္မွတစ္ပါး မည္သူမွ် သားေတာ္ကိုမသိ။ ခမည္းေတာ္ကိုလည္း သားေတာ္ႏွင့္ သားေတာ္ကဖြင့္ျပလိုေသာသူတို႔မွတစ္ပါး အျခားမည္သူမွ်မသိ။ ဝန္ေလး၍ပင္ပန္းေသာသူအေပါင္းတို႔၊ ငါ့ထံသို႔လာၾကေလာ့။ ငါသည္ သင္တို႔အားၿငိမ္သက္ခ်မ္းသာမႈကိုေပးမည္။ ငါသည္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕လ်က္ ႏွိမ့္ခ်ေသာစိတ္ႏွလုံးရွိေသာေၾကာင့္ ငါ့ထမ္းပိုးကိုယူ၍ထမ္းကာ ငါ့ထံ၌နည္းခံၾကေလာ့။ ထိုအခါ သင္တို႔၏စိတ္ဝိညာဥ္သည္ သက္သာရာရလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား ငါ့ထမ္းပိုးသည္ ထမ္းရလြယ္၏။ ငါ့ဝန္လည္း ေပါ့၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။