ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ 10:5-14

ေယရႈ​သည္ ဤ​တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ပါး​တို႔​ကို​ေစလႊတ္​၍ မိန႔္မွာ​ေတာ္မူ​သည္​ကား“လူမ်ိဳးျခား​တို႔​ရွိ​ရာ​လမ္း​သို႔ မ​သြား​ၾက​ႏွင့္။ ရွမာရိ​နယ္သား​တို႔​၏​ၿမိဳ႕​ထဲသို႔​လည္း မ​ဝင္​ၾက​ႏွင့္။ အစၥေရး​အမ်ိဳး​၏​ေပ်ာက္ဆုံး​ေသာ သိုး​မ်ား​ထံသို႔​သာ သြား​ၾက​ေလာ့။ သင္​တို႔​သြား​ၾက​ေသာအခါ ‘ေကာင္းကင္​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​ေပၚထြန္း​လုနီး​ၿပီ’​ဟု ေဟာေျပာ​ၾက​ေလာ့။ နာမက်န္း​ျဖစ္​သူ​တို႔​ကို က်န္းမာ​ေစ​ၾက​ေလာ့။ ေသ​ေသာ​သူ​တို႔​ကို ထေျမာက္​ေစ​ၾက​ေလာ့။ အနာႀကီး​ေရာဂါသည္​တို႔​ကို စင္ၾကယ္​ေစ​ၾက​ေလာ့။ နတ္ဆိုး​မ်ား​ကို ႏွင္ထုတ္​ၾက​ေလာ့။ သင္​တို႔​သည္ အခမဲ့​ရရွိ​ၾက​သည့္​အေလ်ာက္ အခမဲ့​ေပး​ၾက​ေလာ့။ သင္​တို႔​၏​ခါးပန္း​တြင္ ေ႐ႊ၊ ေငြ၊ ေၾကး​ဒဂၤါး​တို႔​ကို မ​ထည့္​သြား​ၾက​ႏွင့္။ လမ္း​ခရီး​အတြက္ လြယ္အိတ္၊ အက်ႌ​အပို၊ ဖိနပ္​ႏွင့္ ေတာင္ေဝွး​တို႔​ကို​လည္း မ​ယူ​သြား​ၾက​ႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား အလုပ္​လုပ္​ေသာ​သူ​သည္ မိမိ​စားစရာ​ကို​ရ​ထိုက္​၏။ မည္သည့္​ၿမိဳ႕​႐ြာ​သို႔​မဆို သင္​တို႔​ဝင္​ၾက​ေသာအခါ ထို​ၿမိဳ႕႐ြာ​၌ မည္သူ​သည္ ထိုက္တန္​ေသာ​သူ​ျဖစ္​သည္​ကို ရွာေဖြ​စုံစမ္း​ၿပီး ျပန္လည္​ထြက္ခြာ​သည့္​တိုင္ေအာင္ ထို​သူ​၏​အိမ္​၌ တည္းခို​ၾက​ေလာ့။ ထို​အိမ္​သို႔​ဝင္​ေသာအခါ ႏႈတ္ဆက္​ၾက​ေလာ့။ ထို​အိမ္​သည္ ထိုက္တန္​လွ်င္ သင္​တို႔​၏​ၿငိမ္သက္​ျခင္း​သည္ ၎​အေပၚသို႔​သက္ေရာက္​ပါေစ။ မ​ထိုက္တန္​လွ်င္​မူကား သင္​တို႔​၏​ၿငိမ္သက္​ျခင္း​သည္ သင္​တို႔​ထံ​ျပန္လာ​ပါေစ။ မည္သူမွ် သင္​တို႔​ကို​လက္​မ​ခံ၊ သင္​တို႔​၏​စကား​ကို​လည္း နား​မ​ေထာင္​လွ်င္ ထို​အိမ္၊ သို႔မဟုတ္ ထို​ၿမိဳ႕​ျပင္​သို႔​ထြက္သြား​ၾက​စဥ္ သင္​တို႔​၏​ေျခဖဝါး​မွ​ေျမမႈန႔္​ကို ခါခ်​ခဲ့​ၾက​ေလာ့။