YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 9:10-27

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 9:10-27 MSBZ

တမန္ေတာ္​တို႔​သည္ ျပန္လာ​၍ သူ​တို႔​ျပဳ​ခဲ့​သမွ်​တို႔​ကို ကိုယ္ေတာ္​အား ၾကားေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​ကို​သာ​ေခၚ​၍ ဗက္ဇဲဒ​ဟု​ေခၚ​ေသာ​ၿမိဳ႕​သို႔ ႂကြ​ေတာ္မူ​၏။ သို႔ေသာ္ လူထု​ပရိသတ္​မ်ား​သည္ သိ​ၾက​သျဖင့္ ေနာက္​ေတာ္​သို႔​လိုက္​ၾက​၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​ကို​ႀကိဳဆို​လ်က္ ဘုရားသခင္​၏​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​အေၾကာင္း​ကို ေဟာေျပာ​ေတာ္မူ​၏။ က်န္းမာ​ျခင္း​လိုအပ္​ေသာ​သူ​တို႔​ကို​လည္း က်န္းမာ​ေစ​ေတာ္မူ​၏။ ညေနေစာင္း​ေသာအခါ တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ပါး​ေသာ​တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္ အထံ​ေတာ္​သို႔​ခ်ဥ္းကပ္​လ်က္ “အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ရွိ​ေန​ေသာ​ဤ​အရပ္​သည္ လူသူ​ကင္းေဝး​ရာ​အရပ္​ျဖစ္​ေသာေၾကာင့္ လူထု​ပရိသတ္​တို႔​သည္ ဝန္းက်င္​ရွိ ေက်းလက္​ေတာ႐ြာ​မ်ား​သို႔​သြား​၍ တည္းခို​ႏိုင္​ရန္​ႏွင့္ အစားအစာ​မ်ား​ရရွိ​ႏိုင္​ရန္ သူ​တို႔​ကို​ျပန္လႊတ္​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​က“သင္​တို႔​ကိုယ္တိုင္ သူ​တို႔​အား စား​စရာ​ေပး​ၾက​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​က​လည္း “ဤ​လူ​အားလုံး​အတြက္ အစားအစာ​မ်ား​ကို အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သြား​၍​မ​ဝယ္​လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​၌ မုန႔္​ငါး​လုံး​ႏွင့္​ငါး​ႏွစ္​ေကာင္​သာ​ရွိ​ပါ​သည္”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ (ထိုသို႔​ေလွ်ာက္​ၾက​ျခင္း​မွာ လူ​ငါးေထာင္​ခန႔္မွ်​ရွိ​ေသာေၾကာင့္​ျဖစ္​၏။) ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​အား“လူ​တို႔​ကို ငါးဆယ္​ခန႔္​စီ​စု​၍ ထိုင္ေစ​ၾက​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္​လည္း အမိန႔္​ေတာ္​အတိုင္း​ေဆာင္႐ြက္​ၾက​လ်က္ လူ​အားလုံး​တို႔​ကို​ထိုင္​ေစ​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ မုန႔္​ငါး​လုံး​ႏွင့္​ငါး​ႏွစ္​ေကာင္​ကို​ယူ​၍ မိုး​ေကာင္းကင္​သို႔​ေမွ်ာ္ၾကည့္​ကာ ေက်းဇူး​ေတာ္​ခ်ီးမြမ္း​ၿပီးလွ်င္ ၎​တို႔​ကို​ဖဲ့​၍ လူထု​ပရိသတ္​ကို​ေဝ​ေပး​ရန္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​အား​ေပး​ေတာ္မူ​၏။ လူ​အေပါင္း​တို႔​သည္ စား​၍​ဝ​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ ႂကြင္းက်န္​ေသာ​အက်ိဳးအပဲ့​မ်ား​ကို ေကာက္သိမ္း​ၾက​ရာ တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ေတာင္း​ရ​ၾက​၏။ တစ္ေန႔သ၌ ကိုယ္ေတာ္​သည္ တစ္ပါးတည္း​ဆုေတာင္း​လ်က္​ေန​ေတာ္မူ​စဥ္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ၾက​၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​က“လူထု​ပရိသတ္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို မည္သူ​ျဖစ္​သည္​ဟု​ဆို​ၾက​သနည္း”​ဟူ၍ သူ​တို႔​အား ေမး​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​က​လည္း “ဗတၱိဇံ​ဆရာ​ေယာဟန္​ဟု ဆို​ၾက​ပါ​သည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕​တို႔​က ဧလိယ​ဟု ဆိုၾက​၍ အခ်ိဳ႕​တို႔​က​လည္း ေရွး​ပေရာဖက္​တစ္ပါးပါး​ထေျမာက္​လာ​သည္​ဟု ဆို​ၾက​ပါ​သည္”​ဟူ၍ ျပန္ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“သင္​တို႔​မူကား ငါ့​ကို မည္သူ​ျဖစ္​သည္​ဟု​ဆို​ၾက​သနည္း”​ဟူ၍ ေမး​ေတာ္မူ​လွ်င္ ေပတ႐ု​က “ဘုရားသခင္​၏​ခရစ္ေတာ္​ျဖစ္​ပါ​သည္”​ဟု ျပန္ေလွ်ာက္​ေလ​၏။ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​အား သတိေပး​လ်က္ ဤ​အေၾကာင္း​ကို မည္သူ႔​ကို​မွ်​မ​ေျပာ​ရန္ အမိန႔္​ေပး​ေတာ္မူ​ၿပီးလွ်င္ “လူ႔သား​သည္ ဒုကၡ​ေဝဒနာ​မ်ားစြာ​ခံစား​ရ​လ်က္ သက္ႀကီးဝါႀကီး​မ်ား၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အႀကီးအကဲ​မ်ား​ႏွင့္ က်မ္းျပဳ​ဆရာ​မ်ား​၏​ျငင္းပယ္​ျခင္း​ကို​ခံရ​၍ အေသ​သတ္​ျခင္း​ခံရ​ၿပီး သုံး​ရက္​ေျမာက္​ေသာ​ေန႔​၌ ထေျမာက္​ရ​မည္​ျဖစ္​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ လူ​အေပါင္း​တို႔​အား“မည္သူမဆို ငါ့​ေနာက္​သို႔​လိုက္​လို​လွ်င္ မိမိကိုယ္ကို​ျငင္းပယ္​ၿပီး မိမိ​၏​လက္ဝါးကပ္တိုင္​ကို ေန႔စဥ္​ထမ္း​လ်က္ ငါ့​ေနာက္​သို႔​လိုက္​ရ​မည္။ အေၾကာင္းမွာ မိမိ​အသက္​ကို​ကယ္တင္​လို​ေသာ​သူ​သည္ အသက္​ကို​ဆုံးရႈံး​ရ​လိမ့္မည္။ ငါ့​အတြက္ မိမိ​အသက္​ကို​ဆုံးရႈံး​ရ​ေသာ​သူ​မူကား မိမိ​အသက္​ကို​ကယ္တင္​လိမ့္မည္။ လူ​သည္ ကမာၻ​ေလာက​တစ္ခုလုံး​ကို​ရရွိ​ေသာ္လည္း သူကိုယ္တိုင္​ပ်က္စီး​လွ်င္​၊ သို႔မဟုတ္ ဆုံးရႈံး​လွ်င္ မည္သည့္​အက်ိဳး​ရွိ​မည္နည္း။ မည္သူမဆို ငါ​ႏွင့္​ငါ့​တရား​စကား​အတြက္​ရွက္​လွ်င္ လူ႔သား​သည္​လည္း မိမိ​၏​ဘုန္း​အသေရ၊ ခမည္းေတာ္​၏​ဘုန္း​အသေရ​ႏွင့္ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ေကာင္းကင္တမန္​မ်ား​၏​ဘုန္း​အသေရ​တို႔​ကို​ေဆာင္​လ်က္ ႂကြလာ​ေသာအခါ ထို​သူ​အတြက္​ရွက္​လိမ့္မည္။ သင္​တို႔​အား ငါ​အမွန္​ဆို​မည္။ ဤ​ေနရာ​၌​ရပ္​ေန​ေသာ​သူ​တို႔​တြင္ ဘုရားသခင္​၏​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​ကို​မ​ျမင္​မီ ေသ​ျခင္း​ကို​မ​ျမည္းစမ္း​ရ​ေသာ​သူ​အခ်ိဳ႕​ရွိ​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။