႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 6:1-19

တစ္ေန႔ေသာ​ဥပုသ္ေန႔​၌ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဂ်ဳံခင္း​မ်ား​ကို​ျဖတ္​လ်က္​ႂကြ​ေတာ္မူ​ရာ တပည့္​ေတာ္​တို႔​သည္ ဂ်ဳံႏွံ​မ်ား​ကို​ဆြတ္ခူး​၍ လက္​ႏွင့္​ပြတ္နယ္​ၿပီး​စား​ၾက​၏။ ထိုအခါ ဖာရိရွဲ​အခ်ိဳ႕​တို႔​က “သင္​တို႔​သည္ ဥပုသ္ေန႔​၌​ျပဳ​ခြင့္​မ​ရွိ​ေသာ​အရာ​ကို အဘယ္ေၾကာင့္​ျပဳ​ၾက​သနည္း”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“ဒါဝိဒ္​သည္ သူ​မွစ၍ သူ​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ေသာ​သူ​တို႔​ဆာေလာင္​ၾက​ေသာအခါ မည္သည့္​အရာ​ျပဳ​ခဲ့​သည္​ကို သင္​တို႔​မ​ဖတ္​ဖူး​ၾက​သေလာ။ သူ​သည္ ဘုရားသခင္​၏​အိမ္​ေတာ္​သို႔​ဝင္​၍ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မ်ား​မွတစ္ပါး အျခား​မည္သူမွ်​စား​ခြင့္​မ​ရွိ​ေသာ ေရွ႕​ေတာ္​မုန႔္​ကို​ယူ​စား​ၿပီးလွ်င္ သူ​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ေသာ​သူ​တို႔​ကို​လည္း ေပး​ခဲ့​၏”​ဟု ျပန္​၍​မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီးလွ်င္ “လူ႔သား​သည္ ဥပုသ္ေန႔​၏​အရွင္​သခင္​ျဖစ္​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ အျခား​ေသာ​ဥပုသ္ေန႔​၌ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဝတ္ျပဳ​စည္းေဝး​ေက်ာင္း​သို႔​ဝင္​၍ သြန္သင္​ေတာ္မူ​၏။ ထို​ေနရာ​၌ လက္ယာ​လက္​ေသ​ေသာ​သူ​တစ္​ဦး​လည္း​ရွိ​၏။ က်မ္းျပဳ​ဆရာ​ႏွင့္​ဖာရိရွဲ​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို စြပ္စြဲ​စရာ​အေၾကာင္း ေတြ႕ရွိ​ႏိုင္​ရန္​အတြက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဥပုသ္ေန႔​၌ အနာေရာဂါ​ၿငိမ္း​ေစ​မည္​၊ မ​ၿငိမ္း​ေစ​မည္​ကို ေစာင့္ၾကည့္​ေန​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​၏​ေတြးေတာ​ႀကံစည္​မႈ​မ်ား​ကို သိ​ေတာ္မူ​သျဖင့္ လက္​ေသ​ေသာ​သူ​အား“ထ​၍ အားလုံး​ေရွ႕၌​မတ္တတ္ရပ္​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ရာ သူ​သည္​ထ​၍ မတ္တတ္ရပ္​ေလ​၏။ ထိုအခါ ေယရႈ​သည္ ထို​သူ​တို႔​အား“သင္​တို႔​ကို ငါ​ေမး​မည္။ တရား​ေတာ္​အရ ဥပုသ္ေန႔​၌ ေကာင္း​ေသာ​အမႈ​ကို​ျပဳ​အပ္​သေလာ​၊ သို႔မဟုတ္ ဆိုး​ေသာ​အမႈ​ကို​ျပဳ​အပ္​သေလာ။ အသက္​ကို​ကယ္​အပ္​သေလာ​၊ သို႔မဟုတ္ ဖ်က္ဆီး​အပ္​သေလာ”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ထို​သူ​အေပါင္း​တို႔​ကို ပတ္ပတ္လည္​ၾကည့္ရႈ​ေတာ္မူ​ၿပီး လက္​တစ္ဖက္​ေသ​ေသာ​သူ​အား“သင္​၏​လက္​ကို​ဆန႔္​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ သူ​သည္​လည္း​ဆန႔္​လိုက္​ရာ သူ​၏​လက္​သည္ အေကာင္း​ပကတိ​ျဖစ္​ေလ​၏။ ထိုအခါ သူ​တို႔​သည္ ေဒါသ​စိတ္​မႊန္​၍ ေယရႈ​အား မည္သို႔​ျပဳ​ရ​မည္​ကို အခ်င္းခ်င္း​တိုင္ပင္​ၾက​၏။ ထို​ေန႔ရက္​မ်ား​၌ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဆုေတာင္း​ရန္ ေတာင္​ေပၚသို႔​ႂကြ​၍ ဘုရားသခင္​ထံ တစ္ညလုံး​ဆုေတာင္း​လ်က္​ေန​ေတာ္မူ​၏။ မိုးလင္း​ေသာအခါ တပည့္​ေတာ္​မ်ား​ကို​ေခၚ​၍ ထို​သူ​တို႔​အထဲမွ တစ္ဆယ့္ႏွစ္​ပါး​တို႔​ကို​ေ႐ြးေကာက္​ၿပီးလွ်င္ တမန္ေတာ္​ဟူ၍ ေခၚေဝၚ​သမုတ္​ေတာ္မူ​၏။ ထို​သူ​တို႔​မွာ ေပတ႐ု​ဟု​ကိုယ္ေတာ္​မွည့္​ေခၚ​ထား​ေသာ​ရွိမုန္​ႏွင့္ သူ​၏​ညီ​အေျႏၵ၊ ယာကုပ္​ႏွင့္​ေယာဟန္၊ ဖိလိပၸဳ​ႏွင့္​ဗာေသာလမဲ၊ မႆဲ​ႏွင့္​ေသာမ၊ အာလဖဲ​၏​သား​ယာကုပ္​ႏွင့္ မ်ိဳးခ်စ္​ပုဂၢိဳလ္​ဟု​ေခၚ​ၾက​ေသာ​ရွိမုန္၊ ယာကုပ္​၏​သား​ယုဒ​ႏွင့္ သစၥာေဖာက္​ေသာ​သူ​ျဖစ္​သြား​သည့္ ယုဒ​ဣရွကာ႐ုတ္​တို႔​ျဖစ္​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​ႏွင့္အတူ ေတာင္​ေပၚမွ​ႂကြဆင္း​လာ​၍ ေျမျပန႔္​အရပ္​တြင္ ရပ္​ေတာ္မူ​၏။ ထို​ေနရာ​၌ တပည့္​ေတာ္​တို႔​၏​အစုအေဝး​ႀကီး​မွစ၍ ယုဒ​နယ္​အရပ္ရပ္​တို႔​ႏွင့္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​မွ​လည္းေကာင္း၊ ပင္လယ္​ကမ္းေျခ​ရွိ တိုင္ရာ​ၿမိဳ႕​ႏွင့္​ဆီဒုန္​ၿမိဳ႕​တို႔​မွ​လည္းေကာင္း လာ​ၾက​ေသာ လူ​အေျမာက္အျမား​ရွိ​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ တရား​ေတာ္​ကို​ၾကားနာ​ရန္​ႏွင့္ မိမိ​တို႔​ေရာဂါ​မ်ား​ၿငိမ္း​ေစ​ျခင္း​ကို​ခံယူ​ရန္ ေရာက္လာ​သူ​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၏။ ညစ္ညဴး​ေသာ​နတ္​တို႔​၏​ညႇဥ္းဆဲ​ျခင္း​ခံရ​ေသာ​သူ​မ်ား​သည္​လည္း အေကာင္းပကတိ​ျဖစ္​လာ​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​ထံမွ​တန္ခိုး​ေတာ္​ထြက္​၍ လူ​အေပါင္း​တို႔​ကို​က်န္းမာ​ေစ​ေသာေၾကာင့္ လူထု​ပရိသတ္​အားလုံး​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​တို႔ထိ​ႏိုင္​ရန္ ႀကိဳးစား​ၾက​၏။