႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 4:38-43

ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဝတ္ျပဳ​စည္းေဝး​ေက်ာင္း​မွ​ထြက္ခြာ​ၿပီးလွ်င္ ရွိမုန္​၏​အိမ္​သို႔​ႂကြ​ေတာ္မူ​၏။ ရွိမုန္​၏​ေယာကၡမ​သည္ ျပင္းထန္​စြာ​ဖ်ားနာ​လ်က္ ေဝဒနာ​ခံစား​ေန​ရ​သျဖင့္ လူ​တို႔​သည္ သူ႔​အတြက္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေတာင္းေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္​လည္း ထို​အမ်ိဳးသမီး​၏​အနီး​၌​ရပ္​လ်က္ အဖ်ားအနာ​ကို​ဆုံးမ​ေတာ္မူ​လွ်င္ သူ​သည္ အဖ်ား​ေပ်ာက္​သျဖင့္ ခ်က္ခ်င္း​ထ​၍ သူ​တို႔​ကို​ဧည့္ဝတ္​ျပဳ​ေလ​၏။ ေန​ဝင္​ခ်ိန္​ေရာက္​ေသာအခါ လူ​တို႔​သည္ ေရာဂါ​အမ်ိဳးမ်ိဳး​စြဲကပ္​၍ နာမက်န္း​ျဖစ္​သူ​ရွိသမွ်​တို႔​ကို အထံ​ေတာ္​သို႔​ေခၚေဆာင္​လာ​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ထို​လူနာ​အသီးသီး​တို႔​အေပၚသို႔ လက္​ေတာ္​ကို​တင္​၍ သူ​တို႔​ကို​က်န္းမာ​ေစ​ေတာ္မူ​၏။ နတ္ဆိုး​တို႔​က​လည္း “ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဘုရားသခင္​၏​သား​ေတာ္​ျဖစ္​ေတာ္မူ​၏”​ဟု ေအာ္ဟစ္​လ်က္ လူ​မ်ားစြာ​တို႔​အထဲမွ ထြက္သြား​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ခရစ္ေတာ္​ျဖစ္​ေၾကာင္း ထို​နတ္ဆိုး​တို႔​သိ​ၾက​ေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​ကို​ဆုံးမ​၍ သူ​တို႔​အား စကား​ေျပာ​ခြင့္​ေပး​ေတာ္​မ​မူ။ မိုးလင္း​ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္​သည္ လူသူ​ကင္းေဝး​ရာ​အရပ္​သို႔ ထြက္ခြာ​သြား​ေတာ္မူ​၏။ သို႔ရာတြင္ လူထု​ပရိသတ္​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ႀကိဳးစား​ရွာေဖြ​ၾက​ၿပီးလွ်င္ အထံ​ေတာ္​သို႔​လာ​၍ မိမိ​တို႔​ထံမွ ထြက္ခြာ​မ​သြား​ရန္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​တားဆီး​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​က“ငါ​သည္ အျခား​ေသာ​ၿမိဳ႕႐ြာ​တို႔​၌​လည္း ဘုရားသခင္​၏​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​ႏွင့္ဆိုင္သည့္ ေကာင္းျမတ္​ေသာ​သတင္း​ကို​ေဟာေျပာ​ရ​မည္။ အေၾကာင္းမူကား ငါ​သည္ ဤ​အတြက္​ေစလႊတ္​ျခင္း​ခံရ​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီးလွ်င္