႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 21:17-38
႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 21:17-38 MSBZ
လူအေပါင္းတို႔သည္လည္း ငါ့နာမေၾကာင့္ သင္တို႔ကိုမုန္းတီးၾကလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သင္တို႔ဦးေခါင္းမွ ဆံပင္တစ္ပင္မွ်မပ်က္စီးရ။ သင္တို႔သည္ သည္းခံေသာအားျဖင့္ သင္တို႔အသက္ကိုရရွိၾကလိမ့္မည္။ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕အား စစ္မက္ဗိုလ္ေျခတို႔ဝိုင္းရံၾကသည္ကိုသင္တို႔ေတြ႕ျမင္ၾကေသာအခါ ထိုၿမိဳ႕၏ပ်က္စီးဆိတ္သုဥ္းျခင္းနီးကပ္လာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိမွတ္ၾကေလာ့။ ထိုအခါ ယုဒနယ္၌ရွိေသာသူတို႔သည္ ေတာင္မ်ားေပၚသို႔ထြက္ေျပးၾကေစ။ ၿမိဳ႕ထဲ၌ရွိေသာသူတို႔သည္ ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ထြက္ၾကေစ။ ေက်းလက္ေဒသ၌ရွိေသာသူတို႔သည္လည္း ၿမိဳ႕ထဲသို႔မဝင္ၾကေစႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား ထိုေန႔ရက္မ်ားသည္ က်မ္းစာ၌ေရးထားေသာအရာအားလုံးျပည့္စုံမည့္ ျပစ္ဒဏ္ေပးရာေန႔ရက္မ်ားျဖစ္၏။ ထိုေန႔ရက္မ်ား၌ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ႏို႔စို႔ကေလးငယ္ရွိေသာမိခင္မ်ားသည္ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဤျပည္အေပၚ၌ ႀကီးစြာေသာဒုကၡဆင္းရဲျခင္းက်ေရာက္၍ ဤလူမ်ိဳးအေပၚ၌အမ်က္ေတာ္သက္ေရာက္လိမ့္မည္။ သူတို႔သည္ ဓားေဘးျဖင့္က်ဆုံး၍ အျခားေသာျပည္အရပ္ရပ္သို႔ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားျခင္းခံရၾကလိမ့္မည္။ လူမ်ိဳးျခားတို႔သည္လည္း မိမိတို႔အခ်ိန္အခါမ်ားျပည့္စုံသည္အထိ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ကို နင္းေခ်ၾကလိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ ေန၊ လ၊ ၾကယ္တာရာမ်ား၌ အတိတ္နိမိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚလာလိမ့္မည္။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ လူမ်ိဳးတကာတို႔သည္ ပင္လယ္လႈိင္းတံပိုးသံေၾကာင့္ စိတ္မၿငိမ္မသက္ျဖစ္လ်က္ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားၾကလိမ့္မည္။ အာကာသေကာင္းကင္၏စြမ္းအားတို႔သည္ တုန္လႈပ္ၾကမည္ျဖစ္၍ လူတို႔သည္ ကမာၻေပၚတြင္သက္ေရာက္လာမည့္အရာမ်ားကို ႀကိဳေတြးလ်က္ ေၾကာက္႐ြံ႕သျဖင့္ သတိလစ္ေမ့ေျမာၾကလိမ့္မည္။ ထိုအခါ လူ႔သားသည္ တန္ခိုးႏွင့္ ႀကီးမားေသာဘုန္းအသေရတို႔ျဖင့္ မိုးတိမ္ကိုစီးလ်က္ ႂကြလာသည္ကို လူတို႔ျမင္ရၾကလိမ့္မည္။ ဤအရာမ်ားစတင္ျဖစ္ပ်က္လာေသာအခါ သင္တို႔ကို ေ႐ြးႏုတ္ေတာ္မူေသာအခ်ိန္နီးကပ္လာၿပီျဖစ္၍ တည့္မတ္စြာရပ္လ်က္ သင္တို႔ေခါင္းကိုေမာ့ထားၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔အား ပုံဥပမာတစ္ခုႁမြက္ဆိုေတာ္မူသည္မွာ“သဖန္းပင္ႏွင့္ အျခားသစ္ပင္အားလုံးတို႔ကို ၾကည့္ၾကေလာ့။ ႐ြက္ႏုထြက္လာေသာအခါ သင္တို႔သည္ျမင္၍ ေႏြရာသီနီးၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အလိုအေလ်ာက္သိၾက၏။ ထိုနည္းတူ ဤအရာမ်ားျဖစ္ပ်က္ေနသည္ကို သင္တို႔ျမင္ရေသာအခါ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ေပၚထြန္းလုနီးၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိမွတ္ၾကေလာ့။ သင္တို႔အား ငါအမွန္ဆိုသည္ကား ဤအရာအားလုံးမျဖစ္ပ်က္မီ ဤမ်ိဳးဆက္သည္ မည္သည့္အခါမွ် ကြယ္ေပ်ာက္လိမ့္မည္မဟုတ္။ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးသည္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားလိမ့္မည္။ ငါ့စကားမူကား မည္သည့္အခါမွ်ကြယ္ေပ်ာက္လိမ့္မည္မဟုတ္။ သင္တို႔သည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သတိထားၾကေလာ့။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ အေပ်ာ္ၾကဴးျခင္း၊ ေသာက္စားမူးယစ္ျခင္းႏွင့္ အသက္ရွင္ေရးအတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔စိတ္ႏွလုံးေလးလံထိုင္းမႈိင္းေနၾကစဥ္ ထိုေန႔ရက္သည္ ေက်ာ့ကြင္းကဲ့သို႔ သင္တို႔အေပၚသို႔ ႐ုတ္တရက္က်ေရာက္လာလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား ထိုေန႔ရက္သည္ ေျမတစ္ျပင္လုံး၌ေနထိုင္သူအေပါင္းတို႔အေပၚသို႔ သက္ေရာက္လာလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ ျဖစ္ပ်က္ေတာ့မည့္ ဤအမႈခပ္သိမ္းတို႔မွ လြတ္ေျမာက္၍ လူ႔သား၏ေရွ႕ေတာ္၌ မတ္တတ္ရပ္ႏိုင္ရန္ အခ်ိန္ရွိသေ႐ြ႕ ႏိုးႏိုးၾကားၾကားရွိလ်က္ ဆုေတာင္းၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေန႔အခါမ်ား၌ ဗိမာန္ေတာ္တြင္ သြန္သင္ေတာ္မူၿပီး ညအခါမ်ား၌မူ အျပင္သို႔ထြက္သြား၍ သံလြင္အမည္ရွိေသာေတာင္ေပၚ၌ ညကိုကုန္လြန္ေစေတာ္မူ၏။ လူအေပါင္းတို႔သည္လည္း ကိုယ္ေတာ္၏တရားေတာ္ကိုၾကားနာရန္ နံနက္ေစာေစာ ဗိမာန္ေတာ္၌ရွိေသာကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ လာၾက၏။