႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 20:9-18

ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ လူ​တို႔​အား ဤ​ပုံ​ဥပမာ​ကို​ေပး​၍​ႁမြက္ဆို​ေတာ္မူ​သည္​မွာ“လူ​တစ္​ဦး​သည္ စပ်စ္ၿခံ​ကို​စိုက္ပ်ိဳး​၍ ၿခံသမား​တို႔​အား​ငွားရမ္း​ၿပီးလွ်င္ ကာလ​အတန္ၾကာ​ခရီးထြက္​ေလ​၏။ အသီး​ေပၚ​ခ်ိန္​ေရာက္​ေသာအခါ စပ်စ္ၿခံ​ထြက္​အသီး​အခ်ိဳ႕​ကို​မိမိ​အား​ေပး​ေစရန္ အေစအပါး​တစ္​ဦး​ကို ၿခံသမား​တို႔​ထံသို႔ ေစလႊတ္​ေလ​၏။ သို႔ေသာ္ ၿခံသမား​တို႔​သည္ ထို​အေစအပါး​ကို​႐ိုက္ႏွက္​ကာ လက္ခ်ည္း​သက္သက္​ျပန္လႊတ္​ၾက​၏။ တစ္ဖန္ အျခား​အေစအပါး​တစ္​ဦး​ကို ထပ္၍​ေစလႊတ္​ေလ​၏။ သို႔ေသာ္ သူ႔​ကို​လည္း​႐ိုက္ႏွက္​၍ အရွက္ခြဲ​ၿပီးလွ်င္ လက္ခ်ည္း​သက္သက္​ျပန္လႊတ္​ၾက​၏။ ေနာက္တစ္ဖန္ တတိယ​အေစအပါး​ကို ထပ္၍​ေစလႊတ္​ေလ​၏။ သို႔ေသာ္ ထို​အေစအပါး​ကို​လည္း အနာတရ​ျဖစ္​ေစ​ၿပီးမွ ႏွင္ထုတ္​ၾက​၏။ ထိုအခါ စပ်စ္ၿခံ​ပိုင္ရွင္​က ‘ငါ​မည္သို႔​ျပဳ​ရ​မည္နည္း။ ငါ​၏​ခ်စ္​သား​ကို ငါ​ေစလႊတ္​မည္။ သူ​တို႔​သည္ သူ႔​ကို႐ိုေသ​ေကာင္း​႐ိုေသ​ၾက​လိမ့္မည္’​ဟု ဆို​၏။ သို႔ေသာ္ ၿခံသမား​တို႔​သည္ သူ႔​သား​ကို​ျမင္​လွ်င္ ‘ဤ​သူ​သည္​အေမြခံ​ျဖစ္​၏။ အေမြ​သည္ ငါ​တို႔​ဥစၥာ​ျဖစ္လာ​ရန္ သူ႔​ကို​သတ္​ၾက​စို႔’​ဟု အခ်င္းခ်င္း​ေဆြးေႏြး​ေျပာဆို​ၾက​ၿပီးလွ်င္ သူ႔​ကို စပ်စ္ၿခံ​အျပင္​သို႔​ႏွင္ထုတ္​ကာ သတ္​ပစ္​ၾက​၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ စပ်စ္ၿခံ​ပိုင္ရွင္​သည္ ထို​သူ​တို႔​ကို မည္သို႔​ျပဳ​မည္နည္း။ သူ​သည္​လာ​၍ ထို​ၿခံသမား​တို႔​ကို အဆုံးစီရင္​ကာ စပ်စ္ၿခံ​ကို အျခား​ေသာ​သူ​တို႔​အား ေပး​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ၾကား​ရ​ေသာ​သူ​တို႔​က​လည္း “ထိုသို႔​မ​ျဖစ္​ပါေစ​ႏွင့္”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​ကို​စူးစိုက္​ၾကည့္​လ်က္“ ‘တိုက္​ေဆာက္​သူ​မ်ား​ပယ္​ထား​ေသာ​ေက်ာက္​သည္ ထိပ္ဆုံး​ေထာင့္ခ်ဳပ္​ေက်ာက္​ျဖစ္လာ​၏’ဟု​ေရး​ထား​ေသာ​အရာ​သည္ မည္သည့္​အရာ​ကို​ဆိုလို​သနည္း။ ထို​ေက်ာက္​ေပၚသို႔​က်​ေသာ​သူ​တိုင္း​သည္ အပိုင္းပိုင္း​က်ိဳး​လိမ့္မည္။ ထို​ေက်ာက္​သည္ တစ္စုံတစ္ဦး​အေပၚသို႔​က်​လွ်င္ ထို​သူ​သည္ ညက္ညက္ေၾက​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။