႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 17:11-37

ကိုယ္ေတာ္​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔​ႂကြ​ေတာ္မူ​စဥ္ ရွမာရိ​နယ္​ႏွင့္ ဂါလိလဲ​နယ္​စပ္ၾကား​ကို ျဖတ္သြား​ေတာ္မူ​၏။ ႐ြာ​တစ္​႐ြာ​သို႔​ဝင္​ေတာ္မူ​ေသာအခါ အနာႀကီး​ေရာဂါသည္​ဆယ္​ဦး​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ဆီးႀကိဳ​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ အေဝး​၌​ရပ္​လ်က္ အသံ​ကို​က်ယ္စြာျပဳ​၍ “သခင္​ေယရႈ၊ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကို​သနား​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​ကို​ျမင္​လွ်င္“သင္​တို႔​သည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မ်ား​ထံသို႔​သြား​၍ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ျပ​ၾက​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​သည္​သြား​ေန​စဥ္​အတြင္း​မွာပင္ စင္ၾကယ္​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ၾက​၏။ သူ​တို႔​ထဲမွ​တစ္​ဦး​သည္ မိမိ​အနာေရာဂါ​ေပ်ာက္ကင္း​သြား​ေၾကာင္း​သိျမင္​ေသာအခါ က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္ ဘုရားသခင္​၏​ဘုန္း​ေတာ္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​လ်က္ ျပန္လာ​ကာ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေျခ​ေတာ္​ရင္း​၌​ပ်ပ္ဝပ္​၍ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေက်းဇူးတင္​၏။ ထို​သူ​သည္ ရွမာရိ​နယ္သား​ျဖစ္​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“စင္ၾကယ္​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ေသာ​သူ​မွာ လူ​ဆယ္​ဦး​မ​ဟုတ္​ေလာ။ အျခား​ကိုး​ဦး​ကား အဘယ္မွာ​နည္း။ ဘုရားသခင္​၏​ဘုန္း​ေတာ္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​ရန္​ျပန္လာ​ေသာ​သူ​သည္ ဤ​တစ္ပါးအမ်ိဳးသား​မွလြဲ၍ တစ္​ဦး​မွ်​မ​ရွိ​သေလာ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ထို​သူ​အား“ထ​၍​သြား​ေလာ့။ သင္​၏​ယုံၾကည္​ျခင္း​သည္ သင့္​ကို​က်န္းမာ​ေစ​ၿပီ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ တစ္ခါတြင္ ဖာရိရွဲ​တို႔​က ဘုရားသခင္​၏​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​သည္ မည္သည့္​အခ်ိန္​၌​ေပၚထြန္း​မည္နည္း​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ၾက​သျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္​က“ဘုရားသခင္​၏​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​သည္ မ်က္ျမင္​ေတြ႕​ႏိုင္​ေသာ​အရာ​အျဖစ္ ေပၚထြန္း​မည္​မ​ဟုတ္။ ၾကည့္​ေလာ့။ ဤ​အရပ္​၌​ရွိ​သည္၊ သို႔မဟုတ္ ထို​အရပ္​၌​ရွိ​သည္​ဟူ၍​လည္း မ​ေျပာ​ႏိုင္။ အေၾကာင္းမူကား ဘုရားသခင္​၏​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​သည္ သင္​တို႔​၏​အထဲ၌​ရွိ​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​အား“သင္​တို႔​သည္ လူ႔သား​၏​ေန႔ရက္​မ်ား​ထဲမွ တစ္​ရက္​ကို​ပင္ အလြန္​ေတြ႕ျမင္​လို​ေသာ္လည္း မ​ေတြ႕ျမင္​ရ​သည့္​ေန႔ရက္​မ်ား ေရာက္လာ​လိမ့္မည္။ ထိုအခါ လူ​တို႔​က သင္​တို႔​အား ‘ၾကည့္​ေလာ့။ ထို​အရပ္​၌​ရွိ​၏၊ သို႔မဟုတ္ ၾကည့္​ေလာ့။ ဤ​အရပ္​၌​ရွိ​၏’​ဟု ဆို​ၾက​လွ်င္​လည္း လိုက္​မ​သြား​ၾက​ႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား လွ်ပ္စီး​သည္​လက္​၍ မိုး​ေကာင္းကင္​တစ္ဖက္​မွ မိုး​ေကာင္းကင္​အျခား​တစ္ဖက္​တိုင္ေအာင္ ထြန္းလင္း​သကဲ့သို႔ လူ႔သား​သည္ မိမိ​ေန႔ရက္​၌ ထိုနည္းတူ​ျဖစ္​လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သူ​သည္ ပထမ​ဦးစြာ ဒုကၡ​ေဝဒနာ​မ်ားစြာ​ခံစား​ရ​၍ ဤ​မ်ိဳးဆက္​၏​ျငင္းပယ္​ျခင္း​ကို​ခံ​ရ​လိမ့္မည္။ ေနာဧ​၏​ေန႔ရက္​မ်ား​၌​ျဖစ္​သကဲ့သို႔ လူ႔သား​၏​ေန႔ရက္​မ်ား​၌​လည္း​ျဖစ္​လိမ့္မည္။ ေနာဧ​သည္ သေဘၤာ​ထဲသို႔​ဝင္​သည့္​ေန႔​တိုင္ေအာင္ လူ​တို႔​သည္ စား​ေသာက္​လ်က္၊ ထိမ္းျမား​စုံဖက္​လ်က္၊ ေပးစား​ေဆာင္ႏွင္း​လ်က္​ေန​၍ ေရ​လႊမ္းမိုး​ျခင္း​ေရာက္လာ​ကာ သူတို႔​အားလုံး​ကို​ဖ်က္ဆီး​ေလ​၏။ ထိုနည္းတူ ေလာတ​၏​ေန႔ရက္​မ်ား​၌​လည္း လူ​တို႔​သည္ စား​ေသာက္​လ်က္၊ ေရာင္း​ဝယ္​လ်က္၊ စိုက္ပ်ိဳး​တည္ေဆာက္​လ်က္​ေန​ခဲ့​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ေလာတ​သည္ ေသာဒုံ​ၿမိဳ႕​မွ ထြက္ခြာ​သြား​ေသာ​ေန႔​၌​ပင္ မိုး​ေကာင္းကင္​မွ ကန႔္​ႏွင့္​မီး​႐ြာသြန္း​၍ သူတို႔​အားလုံး​ကို​ဖ်က္ဆီး​ေလ​၏။ လူ႔သား​ေပၚထြန္း​ေသာ​ေန႔ရက္​၌​လည္း ထိုနည္းတူ​ျဖစ္​လိမ့္မည္။ ထို​ေန႔ရက္​၌ ေလသာေဆာင္​ေပၚတြင္​ရွိ​ေသာ​သူ​သည္ အိမ္​ထဲ၌ မိမိ​ဥစၥာ​ပစၥည္း​မ်ား​ရွိ​လွ်င္ ၎​တို႔​ကို​ယူ​ရန္ ေအာက္သို႔​မ​ဆင္း​ေစ​ႏွင့္။ ထိုနည္းတူ လယ္​၌​ရွိ​ေသာ​သူ​သည္​လည္း ေနာက္​သို႔​ျပန္​မ​လွည့္​ေစ​ႏွင့္။ ေလာတ​၏​ဇနီး​ကို​သတိရ​ၾက​ေလာ့။ မိမိ​အသက္​ကို​ထိန္းသိမ္း​ေစာင့္ေရွာက္​ရန္ ႀကိဳးစား​ေသာ​သူ​သည္ အသက္​ကို​ဆုံးရႈံး​ရ​လိမ့္မည္။ မိမိ​အသက္​ကို ဆုံးရႈံး​ရ​ေသာ​သူ​မူကား အသက္​ကို​ထိန္းသိမ္း​ေစာင့္ေရွာက္​လိမ့္မည္။ သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​မည္။ ထို​ည​တြင္ ခုတင္​တစ္​ခု​ေပၚ၌​ရွိ​ေသာ လူ​ႏွစ္​ဦး​တို႔​တြင္ တစ္​ဦး​သည္ ေခၚေဆာင္​သြား​ျခင္း​ခံရ​၍ အျခား​တစ္​ဦး​သည္ က်န္ရစ္​ရ​လိမ့္မည္။ ႀကိတ္ဆုံ​အတူ​ႀကိတ္​ေန​ေသာ အမ်ိဳးသမီး​ႏွစ္​ဦး​တို႔​တြင္ တစ္​ဦး​သည္ ေခၚေဆာင္​သြား​ျခင္း​ခံရ​၍ အျခား​တစ္​ဦး​သည္ က်န္ရစ္​ရ​လိမ့္မည္။ [လယ္​၌​ရွိ​ေသာ လူ​ႏွစ္​ဦး​တို႔​တြင္ တစ္​ဦး​သည္ ေခၚေဆာင္​သြား​ျခင္း​ခံရ​၍ အျခား​တစ္​ဦး​သည္ က်န္ရစ္​ရ​လိမ့္မည္]”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ တပည့္​ေတာ္​တို႔​က​လည္း “သခင္၊ မည္သည့္​အရပ္​၌ ထိုသို႔​ျဖစ္​မည္နည္း”​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ၾက​ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​က“အေသေကာင္​ရွိ​ရာ​အရပ္​၌ လင္းတ​တို႔​သည္​လည္း စုေဝး​ၾက​လိမ့္မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။