YouVersion လိုဂို
ရွာရန္ အိုင္ကြန္

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 17:1-21

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 17:1-21 MSBZ

ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ တပည့္​ေတာ္​တို႔​အား“မွားယြင္း​ေစ​ေသာ​အရာ​မ်ား​သည္ ဧကန္မုခ်​သက္ေရာက္​မည္​ျဖစ္​၏။ သို႔ေသာ္ ထို​အရာ​မ်ား​ကို သက္ေရာက္​ေစ​ေသာ​သူ​သည္ အမဂၤလာရွိ​၏။ ထို​သူ​သည္ ဤ​ငယ္​ေသာ​သူ​မ်ား​ထဲမွ တစ္စုံတစ္ဦး​ကို မွားယြင္း​ေစ​သည္​ထက္ ႀကိတ္ဆုံ​ေက်ာက္​ကို မိမိ​လည္ပင္း​၌​ဆြဲ​လ်က္ ပင္လယ္​ထဲသို႔​ပစ္ခ်​ခံရ​လွ်င္ သူ႔​အတြက္ သာ၍​ေကာင္း​၏။ သင္​တို႔​သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို​သတိထား​ၾက​ေလာ့။ သင္​၏​ညီအစ္ကို​သည္ သင့္​ကို​ျပစ္မွား​လွ်င္ သူ႔​ကို​ဆုံးမ​ေလာ့။ သူ​သည္​ေနာင္တရ​လွ်င္ သူ႔​ကို​ခြင့္လႊတ္​ေလာ့။ တစ္​ေန႔​အတြင္း သင့္​ကို​ခုနစ္ႀကိမ္​ျပစ္မွား​လ်က္ သင့္​ထံသို႔ ခုနစ္ႀကိမ္​တိုင္တိုင္​လာ​၍ ‘အကြၽႏ္ုပ္​ေနာင္တရ​ပါ​၏’​ဟု ဆို​လွ်င္ သူ႔​ကို​ခြင့္လႊတ္​ရ​မည္”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ တမန္ေတာ္​တို႔​က သခင္​ဘုရား​အား “အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​၏​ယုံၾကည္​ျခင္း​ကို တိုးပြား​ေစ​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ သခင္​ဘုရား​က​လည္း“သင္​တို႔​တြင္ မုန္ညင္းနက္​ေစ့​ခန႔္မွ်​ယုံၾကည္​ျခင္း​ရွိ​ပါက ဤ​ပိုးစာပင္​အား ‘အျမစ္​ပါ​ကြၽတ္​၍ ပင္လယ္​ထဲမွာ​စိုက္​လ်က္​ေန​ေလာ့’​ဟု ေျပာ​လွ်င္ ၎​သည္ သင္​တို႔​ကို​နာခံ​လိမ့္မည္။ သင္​တို႔​တြင္ လယ္လုပ္​ေသာ​အေစအပါး​၊ သို႔မဟုတ္ သိုး​ကို​ထိန္းေက်ာင္း​ေသာ​အေစအပါး​ရွိ​၍ ထို​အေစအပါး​သည္ လယ္​မွ​ျပန္လာ​ေသာအခါ ‘အလ်င္အျမန္​လာ​ၿပီး ထိုင္ ၍​စား​ေလာ့’​ဟု ဆို​မည့္​သူ​ရွိ​သေလာ။ ထိုသို႔​မ​ဆို​ဘဲ ‘ငါ့​အတြက္​စားစရာ​တစ္စုံတစ္ခု​ျပင္ဆင္​၍ ငါ​စား​ေသာက္​ၿပီး​သည္​အထိ ခါးစည္း​လ်က္ ငါ​အလိုရွိ​ရာ​ကို​ေဆာင္႐ြက္​ေလာ့။ ထို႔ေနာက္မွ သင္​သည္ စား​ေသာက္​ေလာ့’​ဟု ဆို​မည္​မ​ဟုတ္​ေလာ။ အေစအပါး​သည္ ေစခိုင္း​ထား​သည့္​အတိုင္း​ေဆာင္႐ြက္​ေသာေၾကာင့္ သခင္​သည္ သူ႔​ကို​ေက်းဇူး​တင္​သေလာ။ ထိုနည္းတူ သင္​တို႔​သည္​လည္း သင္​တို႔​အား​ေစခိုင္း​သည့္​အရာ​အားလုံး​ကို ေဆာင္႐ြက္​ၿပီး​ေသာအခါ ‘အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​သည္ အက်ိဳးမျပဳ​ေသာ​အေစအပါး​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​ပါ​၏။ ေဆာင္႐ြက္​ရ​မည့္​အမႈ​ကို ေဆာင္႐ြက္​ခဲ့​ျခင္း​သာ​ျဖစ္​ပါ​၏’​ဟု ဆို​ၾက​ေလာ့”​ဟူ၍ မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​သို႔​ႂကြ​ေတာ္မူ​စဥ္ ရွမာရိ​နယ္​ႏွင့္ ဂါလိလဲ​နယ္​စပ္ၾကား​ကို ျဖတ္သြား​ေတာ္မူ​၏။ ႐ြာ​တစ္​႐ြာ​သို႔​ဝင္​ေတာ္မူ​ေသာအခါ အနာႀကီး​ေရာဂါသည္​ဆယ္​ဦး​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ဆီးႀကိဳ​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ အေဝး​၌​ရပ္​လ်က္ အသံ​ကို​က်ယ္စြာျပဳ​၍ “သခင္​ေယရႈ၊ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​ကို​သနား​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​ကို​ျမင္​လွ်င္“သင္​တို႔​သည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​မ်ား​ထံသို႔​သြား​၍ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ျပ​ၾက​ေလာ့”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​သည္​သြား​ေန​စဥ္​အတြင္း​မွာပင္ စင္ၾကယ္​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ၾက​၏။ သူ​တို႔​ထဲမွ​တစ္​ဦး​သည္ မိမိ​အနာေရာဂါ​ေပ်ာက္ကင္း​သြား​ေၾကာင္း​သိျမင္​ေသာအခါ က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္ ဘုရားသခင္​၏​ဘုန္း​ေတာ္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​လ်က္ ျပန္လာ​ကာ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေျခ​ေတာ္​ရင္း​၌​ပ်ပ္ဝပ္​၍ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ေက်းဇူးတင္​၏။ ထို​သူ​သည္ ရွမာရိ​နယ္သား​ျဖစ္​၏။ ေယရႈ​က​လည္း“စင္ၾကယ္​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ေသာ​သူ​မွာ လူ​ဆယ္​ဦး​မ​ဟုတ္​ေလာ။ အျခား​ကိုး​ဦး​ကား အဘယ္မွာ​နည္း။ ဘုရားသခင္​၏​ဘုန္း​ေတာ္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​ရန္​ျပန္လာ​ေသာ​သူ​သည္ ဤ​တစ္ပါးအမ်ိဳးသား​မွလြဲ၍ တစ္​ဦး​မွ်​မ​ရွိ​သေလာ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ထို​သူ​အား“ထ​၍​သြား​ေလာ့။ သင္​၏​ယုံၾကည္​ျခင္း​သည္ သင့္​ကို​က်န္းမာ​ေစ​ၿပီ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ တစ္ခါတြင္ ဖာရိရွဲ​တို႔​က ဘုရားသခင္​၏​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​သည္ မည္သည့္​အခ်ိန္​၌​ေပၚထြန္း​မည္နည္း​ဟု ေမးေလွ်ာက္​ၾက​သျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္​က“ဘုရားသခင္​၏​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​သည္ မ်က္ျမင္​ေတြ႕​ႏိုင္​ေသာ​အရာ​အျဖစ္ ေပၚထြန္း​မည္​မ​ဟုတ္။ ၾကည့္​ေလာ့။ ဤ​အရပ္​၌​ရွိ​သည္၊ သို႔မဟုတ္ ထို​အရပ္​၌​ရွိ​သည္​ဟူ၍​လည္း မ​ေျပာ​ႏိုင္။ အေၾကာင္းမူကား ဘုရားသခင္​၏​ႏိုင္ငံ​ေတာ္​သည္ သင္​တို႔​၏​အထဲ၌​ရွိ​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။