႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 15:3-10

သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​အား ဤ​ပုံ​ဥပမာ​ကို​ေပး​၍​ႁမြက္ဆို​ေတာ္မူ​သည္​မွာ “သင္​တို႔​ထဲမွ တစ္စုံတစ္ဦး​၌ သိုး​အေကာင္​တစ္ရာ​ရွိ​ၿပီး ၎​တို႔​ထဲမွ တစ္​ေကာင္​သည္​ေပ်ာက္ဆုံး​လွ်င္ သူ​သည္ ကိုးဆယ့္ကိုး​ေကာင္​ကို ေတာ​ကႏၲာရ​၌​ထား​ခဲ့​၍ ေပ်ာက္ဆုံး​ေသာ​သိုး​ကို​မေတြ႕မခ်င္း​လိုက္ရွာ​မည္​မ​ဟုတ္​ေလာ။ ထို​သိုး​ကို​ေတြ႕​လွ်င္ သူ​သည္ ဝမ္းေျမာက္​လ်က္ ၎​ကို မိမိ​ပခုံး​ေပၚ​တင္​၍ အိမ္​သို႔​ျပန္လာ​ၿပီးလွ်င္ မိတ္ေဆြ​မ်ား​ႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္း​မ်ား​ကို​ေခၚ​လ်က္ ‘ေပ်ာက္ဆုံး​ေသာ​ငါ့​သိုး​ကို ျပန္​ေတြ႕​ၿပီ​ျဖစ္၍ ငါ​ႏွင့္အတူ​ဝမ္းေျမာက္​ၾက​ေလာ့’​ဟု ဆို​လိမ့္မည္။ ထိုနည္းတူ ေနာင္တရ​စရာ​မ​လို​သည့္ ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​သူ​ကိုးဆယ့္ကိုး​ဦး​အတြက္​ထက္ ေနာင္တရ​သည့္​အျပစ္သား​တစ္​ဦး​အတြက္ ေကာင္းကင္​ဘုံ​၌ ပို၍​ႀကီးမား​ေသာ​ဝမ္းေျမာက္​ျခင္း​ရွိ​လိမ့္မည္​ဟု သင္​တို႔​အား​ငါ​ဆို​၏။ ထိုမွတစ္ပါး အမ်ိဳးသမီး​တစ္ဦး​၌ ေငြ​ဒဂၤါး​ဆယ္​ျပား​ရွိ​ၿပီး ၎​တို႔​ထဲမွ တစ္​ျပား​သည္​ေပ်ာက္ဆုံး​လွ်င္ သူ​သည္ ဆီမီး​ထြန္း​၍ အိမ္​ကို​လွဲက်င္း​ကာ ၎​ကို​မေတြ႕မခ်င္း​ေသခ်ာ​စြာ​ရွာ​မည္​မ​ဟုတ္​ေလာ။ ထို​ဒဂၤါး​ကို​ေတြ႕​လွ်င္ သူ​သည္ မိတ္ေဆြ​မ်ား​ႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္း​မ်ား​ကို​ေခၚ​လ်က္ ‘ေပ်ာက္ဆုံး​ေသာ​ေငြ​ဒဂၤါး​ကို ငါ​ျပန္​ေတြ႕​ၿပီ​ျဖစ္၍ ငါ​ႏွင့္အတူ​ဝမ္းေျမာက္​ၾက​ေလာ့’​ဟု ဆို​လိမ့္မည္။ ထိုနည္းတူ ေနာင္တရ​ေသာ​အျပစ္သား​တစ္​ဦး​အတြက္ ဘုရားသခင္​၏​ေကာင္းကင္တမန္​မ်ား​ထဲတြင္​ဝမ္းေျမာက္​ျခင္း​ရွိ​၏​ဟု သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​၏”​ဟူ၍ မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။