႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 13:1-17

ထို​အခ်ိန္​၌​ပင္ လူ​အခ်ိဳ႕​တို႔​သည္​ေရာက္လာ​၍ ပိလတ္​မင္း​သည္ ဂါလိလဲ​နယ္သား​အခ်ိဳ႕​တို႔​၏​ေသြး​ကို သူ​တို႔​ပူေဇာ္​ေသာ​ယဇ္​မ်ား​ႏွင့္​ေရာေႏွာ​ခဲ့​ေၾကာင္း ကိုယ္ေတာ္​အား​ၾကားေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​က​လည္း“ထို​ဂါလိလဲ​နယ္သား​တို႔​သည္ ထိုသို႔​ေသာ​ဒုကၡ​ေဝဒနာ​ကို​ခံစား​ၾက​ရ​ေသာေၾကာင့္ အျခား​ဂါလိလဲ​နယ္သား​အားလုံး​တို႔​ထက္ အျပစ္​မ်ား​သည္​ဟု သင္​တို႔​ထင္​ၾက​သေလာ။ ထိုသို႔​မ​ဟုတ္​ေပ။ သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​သည္​ကား သင္​တို႔​အားလုံး​သည္​လည္း ေနာင္တ​မ​ရ​လွ်င္ ထိုနည္းတူ​ပ်က္စီး​ၾက​လိမ့္မည္။ ထို႔ျပင္ ရွိေလာင္​ေမွ်ာ္စင္​ၿပိဳက်​သျဖင့္ ပိ​မိ​၍​ေသဆုံး​ေသာ​သူ​တစ္ဆယ့္ရွစ္​ေယာက္​တို႔​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​တြင္ ေနထိုင္​ၾက​ေသာ​အျခား​သူ​အားလုံး​တို႔​ထက္ အျပစ္​မ်ား​သည္​ဟု သင္​တို႔​ထင္​ၾက​သေလာ။ ထိုသို႔​မ​ဟုတ္​ေပ။ သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​သည္​ကား သင္​တို႔​အားလုံး​သည္​လည္း ေနာင္တ​မ​ရ​လွ်င္ ထိုနည္းတူ​ပ်က္စီး​ၾက​လိမ့္မည္”​ဟု ျပန္​၍​မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဤ​ပုံ​ဥပမာ​ကို​ေပး​၍ ႁမြက္ဆို​ေတာ္မူ​သည္​မွာ“လူ​တစ္​ဦး​တြင္ မိမိ​စပ်စ္ၿခံ​ထဲ၌​စိုက္​ထား​ေသာ သဖန္းပင္​တစ္​ပင္​ရွိ​၏။ သူ​သည္ ထို​အပင္​၌ အသီး​ကို​လာ​ရွာ​ေသာ္လည္း မ​ေတြ႕​ရ​ေခ်။ ထိုအခါ သူ​သည္ ဥယ်ာဥ္မႉး​အား ‘ၾကည့္​ေလာ့။ ငါ​သည္ သုံး​ႏွစ္​တိုင္တိုင္ ဤ​သဖန္းပင္​မွ​အသီး​ကို​လာ​ရွာ​ေသာ္လည္း​မ​ေတြ႕​ရ။ ဤ​သဖန္းပင္​ကို​ခုတ္​ပစ္​ေလာ့။ အဘယ္ေၾကာင့္ ေျမ​ကို အက်ိဳးမဲ့​ျဖစ္​ေစ​မည္နည္း’​ဟု ဆို​၏။ သို႔ေသာ္ ဥယ်ာဥ္မႉး​က ‘သခင္၊ ဤ​အပင္​ကို ယခု​ႏွစ္​လည္း​ထား​ပါ​ဦး။ အပင္​ပတ္လည္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​တူးဆြ​၍ ေျမၾသဇာ​ထည့္​ပါ​ဦး​မည္။ ထိုသို႔ျပဳလွ်င္ ေနာက္​ႏွစ္​တြင္ အသီး သီး​ေကာင္း​သီး​ပါ​လိမ့္မည္။ အကယ္၍ မ​သီး​ပါက ခုတ္​ပစ္​ႏိုင္​ပါ​သည္’​ဟု ျပန္​ေလွ်ာက္​၏”​ဟူ၍ မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ဥပုသ္ေန႔​၌ ဝတ္ျပဳ​စည္းေဝး​ေက်ာင္း​တစ္​ေက်ာင္း​တြင္ သြန္သင္​လ်က္​ေန​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ တစ္ဆယ့္ရွစ္​ႏွစ္​ပတ္လုံး နာမက်န္း​ျဖစ္​ေစ​ေသာ​နတ္​ပူး​သျဖင့္ ခါး​ကုန္း​လ်က္ လုံးဝ​တည့္မတ္​စြာ​မ​ရပ္​ႏိုင္​ေသာ​အမ်ိဳးသမီး​တစ္​ဦး​ရွိ​၏။ ေယရႈ​သည္ သူ႔​ကို​ျမင္​လွ်င္ အထံ​ေတာ္​သို႔​ေခၚ​၍“အခ်င္း​မိန္းမ၊ သင္​သည္ သင္​၏​နာမက်န္း​ျဖစ္​ျခင္း​မွ လြတ္ေျမာက္​ၿပီ”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​ၿပီးလွ်င္ သူ႔​အေပၚ လက္​ေတာ္​ကို​တင္​ေတာ္မူ​၏။ ထို​ခဏခ်င္း​တြင္ သူ​၏​ခါး​သည္ ျပန္လည္​တည့္မတ္​သြား​၍ သူ​သည္ ဘုရားသခင္​၏​ဘုန္း​ေတာ္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​ေလ​၏။ သို႔ေသာ္ ဥပုသ္ေန႔​၌ အနာေရာဂါ​ကို​ေယရႈ​ၿငိမ္း​ေစ​ေတာ္မူ​ေသာေၾကာင့္ ဝတ္ျပဳ​စည္းေဝး​ေက်ာင္း​တာဝန္ခံ​သည္ စိတ္ဆိုး​လ်က္ “အလုပ္​လုပ္​ရ​မည့္​ေန႔ရက္​ေျခာက္​ရက္​ရွိ​သည္​ျဖစ္၍ ထို​ေန႔ရက္​မ်ား​၌​လာ​၍ ေရာဂါ​ၿငိမ္း​ေစ​ျခင္း​ကို​ခံယူ​ၾက​ေလာ့။ ဥပုသ္​ေန႔​၌​မ​လာ​ၾက​ႏွင့္”​ဟု လူထု​ပရိသတ္​တို႔​အား​ဆို​၏။ သခင္​ဘုရား​က​လည္း“သူေတာ္ေကာင္း​ေယာင္ေဆာင္​ေသာ​သူ​တို႔၊ သင္​တို႔​အသီးသီး​သည္ ဥပုသ္ေန႔​၌ မိမိ​တို႔​ႏြား​၊ သို႔မဟုတ္ ျမည္း​ကို တင္းကုပ္​မွ​လႊတ္​၍ ေရ​တိုက္​ရန္​ေခၚေဆာင္​သြား​ၾက​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ တစ္ဆယ့္​ရွစ္​ႏွစ္​ပတ္လုံး စာတန္​ခ်ည္ေႏွာင္​ထား​သည့္ အာျဗဟံ​၏​သမီး​ျဖစ္​ေသာ ဤ​သူ​ကို ဥပုသ္​ေန႔​၌ ထို​ခ်ည္ေႏွာင္​ျခင္း​မွ လြတ္​ေစ​သင့္​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ”​ဟု ျပန္​၍​မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထိုသို႔ ကိုယ္ေတာ္​မိန႔္​ေတာ္မူ​ေသာအခါ ကိုယ္ေတာ္​ကို​ဆန႔္က်င္​ေန​ေသာ​သူ​ရွိသမွ်​တို႔​သည္ အရွက္ရ​ၾက​၏။ လူထု​ပရိသတ္​အေပါင္း​တို႔​သည္ ကိုယ္ေတာ္​ျပဳ​ေတာ္မူ​သည့္ ထူးျမတ္​ေသာ​အမႈ​အလုံးစုံ​တို႔​အတြက္ ဝမ္းေျမာက္​ၾက​၏။