႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 10:30-35

ေယရႈ​က“လူ​တစ္​ဦး​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​မွ ေဂ်ရိေခါ​ၿမိဳ႕​သို႔​ဆင္း​လာ​စဥ္ ဓားျပ​မ်ား​ႏွင့္​ႀကဳံေတြ႕​ရ​၏။ ဓားျပ​တို႔​သည္ သူ​၏​အဝတ္​မ်ား​ကို​ခြၽတ္​ယူ​ၿပီး ႐ိုက္ႏွက္​ကာ သူ႔​ကို​ေသလုေျမာပါး​အေျခအေန​၌​ထားခဲ့​၍ ထြက္သြား​ၾက​၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​တစ္​ပါး​သည္ အေၾကာင္း​တိုက္ဆိုင္​၍ ထို​လမ္း​အတိုင္း​ဆင္း​လာ​ၿပီး ထို​သူ​ကို​ျမင္​လွ်င္ လမ္း​၏​အျခား​တစ္ဖက္​မွ ေရွာင္ကြင္း​သြား​ေလ​၏။ ထိုနည္းတူ ေလဝိ​အႏြယ္ဝင္​တစ္​ဦး​သည္​လည္း ထို​ေနရာ​သို႔​ေရာက္လာ​၍ သူ႔​ကို​ျမင္​လွ်င္ လမ္း​၏​အျခား​တစ္ဖက္​မွ ေရွာင္ကြင္း​သြား​ေလ​၏။ သို႔ေသာ္ ရွမာရိ​နယ္သား​တစ္​ဦး​သည္ ခရီး​သြား​ရင္း သူ႔​အနား​သို႔​ေရာက္လာ​၍ သူ႔​ကို​ျမင္​လွ်င္ ၾကင္နာ​စိတ္​ရွိ​သျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္​လ်က္ သူ​၏​ဒဏ္ရာ​မ်ား​အေပၚ ဆီ​ႏွင့္​စပ်စ္​ဝိုင္​ကို​ေလာင္း​ထည့္​ကာ အဝတ္​ႏွင့္​ပတ္စည္း​ေပး​၏။ ထို႔ေနာက္ သူ႔​ကို မိမိ​၏​တိရစာၦန္​ေပၚ​တင္​လ်က္ တည္းခိုခန္း​သို႔ ေခၚေဆာင္​သြား​၍ ျပဳစု​ေစာင့္ေရွာက္​ေလ​၏။ ေနာက္တစ္ေန႔​တြင္ေဒနာရိႏွစ္​ျပား​ကို​ထုတ္​၍ တည္းခိုခန္း​ပိုင္ရွင္​အား​ေပး​ၿပီးလွ်င္ ‘ဤ​သူ​ကို ျပဳစု​ေစာင့္ေရွာက္​ေပး​ပါ။ ေနာက္ထပ္ ကုန္က်​သမွ်​ကို အကြၽႏ္ုပ္​ျပန္လာ​ေသာအခါ သင့္​အား ျပန္​ေပး​ပါ​မည္’​ဟု ေျပာ​ေလ​၏။