႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 1:8-30

တစ္ခါက ဇာခရိ​သည္ မိမိ​၏​အဖြဲ႕ အလွည့္​က်​သျဖင့္ ဘုရားသခင္​ေရွ႕​ေတာ္​၌​ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အမႈ​ကို​ေဆာင္႐ြက္​ေနစဥ္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္​အဖြဲ႕​၏​ဓေလ့​ထုံးစံ​အတိုင္း​မဲခ်​ၾက​ရာ ထာဝရ​ဘုရား​၏​ဗိမာန္​ေတာ္​အတြင္း​သို႔​ဝင္​၍ နံ႔သာေပါင္း​ကို​မီးရႈိ႕​ပူေဇာ္​ရန္ သူ​၌​တာဝန္​က်​ေလ​၏။ ထိုသို႔ နံ႔သာေပါင္း​မီးရႈိ႕​ပူေဇာ္​သည့္​အခ်ိန္​တြင္ လူ​အစုအေဝး​အေပါင္း​တို႔​သည္ အျပင္​၌​ဆုေတာင္း​ေန​ၾက​၏။ ထိုအခါ ထာဝရ​ဘုရား​၏​ေကာင္းကင္တမန္​သည္ ဇာခရိ​ေရွ႕၌​ေပၚလာ​၍ နံ႔သာေပါင္း​မီးရႈိ႕​ပူေဇာ္​ရာ​ယဇ္ပလႅင္​၏​လက္ယာ​ဘက္​တြင္ ရပ္​ေလ​၏။ ဇာခရိ​သည္​ျမင္​လွ်င္ တုန္လႈပ္​ေခ်ာက္ခ်ား​၍ ေၾကာက္႐ြံ႕​ေလ​၏။ ေကာင္းကင္တမန္​က “ဇာခရိ၊ ေၾကာက္႐ြံ႕​ျခင္း​မ​ရွိ​ႏွင့္။ သင္​၏​ဆုေတာင္း​သံ​ကို ဘုရားသခင္​နားေညာင္း​ေတာ္မူ​ၿပီ။ သင္​၏​ဇနီး​အဲလစ္ဇဘက္​သည္ သားေယာက္်ား​ကို​ဖြားျမင္​လိမ့္မည္။ ထို​သား​၏​အမည္​ကို ေယာဟန္​ဟု​မွည့္ေခၚ​ရ​မည္။ သူ​သည္ သင့္​အတြက္ ဝမ္းေျမာက္​စရာ​၊ ႐ႊင္ျမဴး​စရာ​ျဖစ္​မည္။ လူ​မ်ားစြာ​တို႔​သည္​လည္း သူ​၏​ဖြားျမင္​ျခင္း​အတြက္ ဝမ္းေျမာက္​ၾက​လိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား သူ​သည္ ထာဝရ​ဘုရား​ေရွ႕​ေတာ္​၌ ႀကီးျမတ္​ေသာ​သူ​ျဖစ္လာ​မည္။ စပ်စ္​ဝိုင္​ႏွင့္​ေသရည္ေသရက္​တို႔​ကို​လည္း​မ​ေသာက္​၊ အမိ​ဝမ္းတြင္း​၌​ရွိ​စဥ္​ကပင္ သန႔္ရွင္း​ေသာ​ဝိညာဥ္​ေတာ္​ႏွင့္​ျပည့္ဝ​လိမ့္မည္။ သူ​သည္ မ်ားစြာ​ေသာ​အစၥေရး​အမ်ိဳးသား​တို႔​ကို မိမိ​တို႔​၏​ဘုရားသခင္​ထာဝရ​ဘုရား​ထံ ျပန္လည္​ပို႔ေဆာင္​၍ အဖ​တို႔​၏​စိတ္ႏွလုံး​တို႔​ကို သားသမီး​တို႔​ထံသို႔​လည္းေကာင္း၊ နာခံ​ျခင္း​မ​ရွိ​ေသာ​သူ​တို႔​ကို ေျဖာင့္မတ္​ေသာ​သူ​တို႔​၏​အသိပညာ​ထဲသို႔​လည္းေကာင္း ျပန္လွည့္​လာ​ေစရန္​ႏွင့္ ျပင္ဆင္​ထား​ေသာ​လူမ်ိဳး​ေတာ္​ကို ထာဝရ​ဘုရား​အတြက္​အသင့္​ျဖစ္​ေစရန္ ဧလိယ​၏​ဝိညာဥ္​ႏွင့္​တန္ခိုး​တို႔​ျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေရွ႕​ေတာ္​မွ ဦးစြာ​သြား​ႏွင့္​မည္”​ဟု ႁမြက္ဆို​ေလ​၏။ ဇာခရိ​က​လည္း “အကြၽႏ္ုပ္​သည္ အိုမင္း​သူ​ျဖစ္​ၿပီး အကြၽႏ္ုပ္​၏​ဇနီး​သည္​လည္း အသက္​ႀကီးရင့္​ေန​ပါ​သျဖင့္ ဤသို႔​ျဖစ္​မည္​ကို မည္သို႔​သိ​ႏိုင္​ပါ​မည္နည္း”​ဟု ေကာင္းကင္တမန္​အား ျပန္​ေျပာ​ေလ​၏။ ေကာင္းကင္တမန္​က​လည္း “ငါ​သည္ ဘုရားသခင္​ေရွ႕​ေတာ္​၌​ခစား​ရ​ေသာ ဂါေျဗလ​ျဖစ္​၏။ သင့္​ကို​ႏႈတ္ဆက္​၍ ဤ​ဝမ္းေျမာက္​ဖြယ္​သတင္း​ကို​ေျပာၾကား​ရန္ ငါ​သည္ သင့္​ထံသို႔​ေစလႊတ္​ျခင္း​ခံရ​၏။ သင္​သည္ မိမိ​အခ်ိန္​ေရာက္​လွ်င္ ျပည့္စုံ​မည့္ ငါ​၏​စကား​ကို​မ​ယုံ​ေသာေၾကာင့္ ဤ​အရာ​မ်ား​ျပည့္စုံ​သည့္​ေန႔​တိုင္ေအာင္ စကား​မ​ေျပာ​ႏိုင္​ဘဲ ဆြံ႕အ​လ်က္​ေန​လိမ့္မည္”​ဟု ျပန္​၍​ႁမြက္ဆို​ေလ​၏။ လူ​တို႔​သည္ ဇာခရိ​ကို​ေစာင့္ေမွ်ာ္​ေန​၍ သူ​သည္​ဗိမာန္​ေတာ္​ထဲ၌​ၾကန႔္ၾကာ​ေန​သည္​ကို အံ့ၾသ​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ ဇာခရိ​ျပန္​ထြက္လာ​ေသာအခါ သူ​တို႔​အား​စကား​မ​ေျပာ​ႏိုင္​ေသာေၾကာင့္ သူ​သည္ ဗိမာန္​ေတာ္​ထဲ၌ ဗ်ာဒိတ္​႐ူပါ႐ုံ​ကို​ျမင္​ရ​ၿပီ​ဟု သိရွိ​သြား​ၾက​၏။ ဇာခရိ​သည္ သူ​တို႔​အား ကိုယ္လက္​အမူအရာ​ကို​သာ​ျပ​၍ ဆြံ႕အ​လ်က္​ေန​၏။ ထို႔ေနာက္ သူ​သည္ တာဝန္​ထမ္းေဆာင္​ရ​သည့္​ေန႔ရက္​မ်ား​ၿပီးဆုံး​သြား​သျဖင့္ မိမိ​အိမ္​သို႔​ျပန္​သြား​ေလ​၏။ ထို​ေန႔ရက္​မ်ား​ေနာက္တြင္ သူ​၏​ဇနီး​အဲလစ္ဇဘက္​သည္ သေႏၶ​တည္​၍ ငါး​လ​ပတ္လုံး အိမ္​တြင္း​၌​ေအာင္း​လ်က္​ေန​၏။ အဲလစ္ဇဘက္​က “ထာဝရ​ဘုရား​သည္ လူ​တို႔​အလယ္၌ ငါ​ခံရ​ေသာ​ကဲ့ရဲ႕​ရႈတ္ခ်​ျခင္း​ကို​ဖယ္ရွား​ရန္ ငါ့​ကို​မ်က္ႏွာသာေပး​ေတာ္မူ​သည့္​ေန႔ရက္​မ်ား​၌ ဤသို႔​ျပဳ​ေတာ္မူ​ၿပီ”​ဟု ဆို​ေလ​၏။ ဆ႒မ​လ​တြင္ ဘုရားသခင္​သည္ ေကာင္းကင္တမန္​ဂါေျဗလ​အား ဂါလိလဲ​နယ္၊ နာဇရက္​ဟု​ေခၚ​ေသာ​ၿမိဳ႕​၌​ရွိ​သည့္ အပ်ိဳ​ကညာ​တစ္​ဦး​ထံသို႔​ေစလႊတ္​ေတာ္မူ​၏။ ထို​အပ်ိဳ​ကညာ​သည္ ဒါဝိဒ္​အမ်ိဳး၊ ေယာသပ္​အမည္​ရွိ​ေသာ​သူ​ႏွင့္ ေစ့စပ္​ထား​သူ​ျဖစ္​ၿပီး သူ​၏​နာမည္​မွာ မာရိ​ျဖစ္​၏။ ေကာင္းကင္တမန္​သည္ မာရိ​ထံသို႔​ဝင္လာ​၍ “ေက်းဇူး​ေတာ္​ခံစား​ရ​ေသာ​အမ်ိဳးသမီး၊ သင္​သည္​မဂၤလာရွိ​ပါေစေသာ။ ထာဝရ​ဘုရား​သည္ သင္​ႏွင့္အတူ​ရွိ​ေတာ္မူ​၏”​ဟု ႁမြက္ဆို​ေလ​၏။ မာရိ​သည္ ထို​စကား​ေၾကာင့္ စိတ္​မၿငိမ္မသက္​ျဖစ္​ၿပီး ဤ​ႏႈတ္ဆက္​ျခင္း​သည္ မည္သည့္​အရာ​ကို​ဆိုလို​သနည္း​ဟု ေတြးေတာ​ဆင္ျခင္​လ်က္​ေန​၏။ ေကာင္းကင္တမန္​က​လည္း “မာရိ၊ ေၾကာက္႐ြံ႕​ျခင္း​မ​ရွိ​ႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား သင္​သည္ ဘုရားသခင္​ထံမွ ေက်းဇူး​ေတာ္​ကို​ခံစား​ရ​ေလ​ၿပီ။