ေယာဘဝတၳဳ 4:7-11

ယခု ဆင္ျခင္​ၾကည့္​ပါ​ေလာ့​။ မည္သူ​သည္ အျပစ္​မ​ရွိ​ဘဲ ပ်က္စီး​ဖူး​သနည္း​။ ေျဖာင့္မွန္​ေသာ​သူ​သည္ အဘယ္မွာ ဖ်က္ဆီး​ခံရ​ဖူး​သနည္း​။ ငါ​သတိျပဳ​မိ​သည္​မွာ အျပစ္ဒုစ႐ိုက္​ကို​ထြန္ယက္​၍ အခက္အခဲ​ျပႆနာ​ကို​ႀကဲ​ေသာ​သူ​သည္ ထို​အရာ​တို႔​ကို ျပန္​ရိတ္သိမ္း​ရ​တတ္​၏​။ ဘုရားသခင္​ထံ​ေတာ္​မွ ထြက္သက္ေလ​တစ္ခ်က္တည္း​ႏွင့္ ထို​သူ​တို႔ ပ်က္စီး​ရ​၏​။ အမ်က္​ေတာ္​အရွိန္​ႏွင့္ ထို​သူ​တို႔ ဘဝ​နိဂုံးခ်ဳပ္​ရ​၏​။ ျခေသၤ့​၏​မာန္ဖီသံ​၊ ျခေသၤ့ႀကီး​၏​ဟိန္းေဟာက္သံ ဆိတ္သုဥ္း​ရ​၏​။ ျခေသၤ့ပ်ိဳ​တို႔​၏​အစြယ္​မ်ား က်ိဳးသြား​ရ​၏​။ သားေကာင္​မဲ့​ေသာေၾကာင့္ ျခေသၤ့​တို႔ ေသေက်​ၾက​ရ​၏​။ ျခေသၤ့ေပါက္ေလး​တို႔​လည္း ကြဲလြင့္​ကုန္​ပါ​၏​။