ေယာဘဝတၳဳ 19:13-29

ငါ့​ညီအစ္ကို​တို႔​ကို ငါ​ႏွင့္ ေဝးကြာ​ေစ​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ငါ​ႏွင့္​သိကြၽမ္း​ေသာ​သူ​တို႔​သည္​လည္း ငါ့​ကို ေက်ာခိုင္း​သြား​ၾက​ၿပီ​။ ငါ့​ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း​တို႔​သည္ ငါ့​ကို စြန႔္ခြာ​သြား​ၾက​၏​။ ငါ​ႏွင့္​သိကြၽမ္း​ေသာ​သူ​တို႔​သည္​လည္း ငါ့​ကို ေမ့သြား​ၾက​၏​။ ငါ့​အိမ္​တြင္ တည္းခိုေနထိုင္​ေသာ​သူ​မ်ား​၊ ငါ့​ကြၽန္မ​မ်ား​လည္း ငါ့​ကို သူစိမ္း​ကဲ့သို႔ သေဘာထား​ၾက​၏​။ သူ​တို႔​အျမင္​တြင္ ငါ​သည္ တစ္ပါးအမ်ိဳးသား​ျဖစ္​ရ​၏​။ ငါ့​အေစအပါး​လည္း ငါ​ေခၚ​သည္​ကို​ပင္ ျပန္​မ​ထူး​။ ငါ့​ႏႈတ္​ျဖင့္ သူ႔​ကို အသနားခံ​ေတာင္းပန္​ရ​၏​။ ငါ​အသက္ရႉ​ျခင္း​သည္ ငါ့​မိန္းမ​အဖို႔ ႐ြံရွာစရာ​၊ ငါ့​ညီအစ္ကို​တို႔​အဖို႔ စက္ဆုပ္စရာ​ျဖစ္​၏​။ ကေလးသူငယ္​မ်ား​ပင္လွ်င္ ငါ့​ကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳ​ၾက​၏​။ ငါ​မတ္တတ္ရပ္​ေန​လွ်င္ ငါ့​ကို သေရာ္​ၾက​၏​။ ငါ​ႏွင့္​ရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္​ေသာ​မိတ္ေဆြ​အားလုံး​တို႔​သည္ ငါ့​ကို စက္ဆုပ္႐ြံရွာ​ၾက​၏​။ ငါ​ခ်စ္​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​ေက်ာခိုင္း​သြား​ၾက​၏​။ ငါ့​အသားအေရ​သည္ အ႐ိုး​၌​ကပ္​ေန​ပါ​၏​။ သြားဖုံး​သာ​က်န္​လ်က္ အသက္လြတ္​႐ုံ​သာ​ရွိ​ပါ​၏​။ အို ငါ့​မိတ္ေဆြ​တို႔​၊ ငါ့​ကို သနား​ၾက​ပါ​။ သနား​ၾက​ပါ​။ ဘုရားသခင္​သည္ ငါ့​ကို ႐ိုက္ႏွက္​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ သင္​တို႔​သည္ ဘုရားသခင္​နည္းတူ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ့​ကို​ညႇဥ္းဆဲ​ၾက​သနည္း​။ ငါ့​အသား​ညႇဥ္းဆဲ​ခံရ​သည္​ကို​ပင္ သင္​တို႔​မ​ေက်နပ္​ေသး​သေလာ​။ ငါ့​စကား​တို႔​ကို မွတ္တမ္းတင္​ေပး​မည့္​သူ ရွိ​ပါေစေသာ​။ စာလိပ္​တြင္ ေရးမွတ္​ထား​ေပး​မည့္​သူ ရွိ​ပါေစေသာ​။ ၾကာရွည္တည္တံ့​ရန္ သံ​ကညစ္​ႏွင့္ ခဲ​တို႔​ျဖင့္ ေက်ာက္ျပား​ေပၚတြင္ ကမၸည္းထိုး​ထား​ေစ​ခ်င္​ပါ​၏​။ ငါ့​ကို ေ႐ြးႏုတ္​ေတာ္မူ​မည့္​အရွင္​သည္ အသက္ရွင္​ေတာ္မူ​၍ ေနာက္ဆုံး​၌ ေျမႀကီး​ေပၚတြင္ ေပၚထြန္း​ေတာ္မူ​မည္​ကို ငါ​သိ​၏​။ ငါ့​အေရျပား​မ်ား ပ်က္စီး​သြား​ေသာ္လည္း ဤ​ကိုယ္ခႏၶာ​ျဖင့္ ဘုရားသခင္​အား ဖူးျမင္​ရ​မည္​ကို ငါ​သိ​၏​။ ငါ​ကိုယ္တိုင္ ဖူးျမင္​ရ​မည္​။ အျခား​သူ​မ​ဟုတ္​ဘဲ ငါ​ကိုယ္တိုင္ မ်က္စိ​ျဖင့္ ျမင္​ရ​မည္​။ ထိုသို႔ ငါ့​ရင္​ထဲ​၊ ႏွလုံးသား​ထဲမွ တမ္းတ​လ်က္​ရွိ​၏​။ သင္​တို႔​က ‘သူ႔​ကို ငါ​တို႔ မည္သို႔​ညႇဥ္းဆဲ​ရ​မည္နည္း’​ဟု ဆို​ၾက​လွ်င္​လည္း ျပႆနာ​အရင္းအျမစ္​သည္ ငါ​၌​သာ​ရွိ​၏​။ အမ်က္​ေတာ္​သည္ ဓားေဘး​ျဖင့္ ဒဏ္ခတ္​တတ္​သည္​ျဖစ္၍ သင္​တို႔​က​သာ ဓားေဘး​ကို ေၾကာက္​ၾက​ေလာ့​။ ဤသို႔ တရားစီရင္​ျခင္း​ရွိ​သည္​ကို သင္​တို႔​သိမွတ္​ၾက​ေလာ့”​ဟု ဆို​ေလ​၏​။