ေယာဘဝတၳဳ 19:1-12

ထိုအခါ ေယာဘ​က “​သင္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို မည္သည့္​အခ်ိန္​ထိ ညႇဥ္းဆဲ​ၾက​မည္နည္း​။ မည္သည့္​အခ်ိန္​ထိ စကား​ႏွင့္​ခ်ိဳးဖဲ့​ၾက​မည္နည္း​။ ငါ့​ကို ဆယ္​ႀကိမ္​တိုင္တိုင္ ပုတ္ခတ္ေျပာဆို​ၾက​ၿပီ​။ ငါ့​ကို ေစာ္ကားေျပာဆို​ၾက​ၿပီ​။ သင္​တို႔​မ​ရွက္​ၾက​သေလာ​။ ငါ​အမွန္ပင္​မွား​ခဲ့​လွ်င္​လည္း ငါ့​အမွား​ႏွင့္​ငါ​သာ ရွိ​ပါေစ​ေတာ့​။ သင္​တို႔​သည္ ဘဝင္ျမင့္​၍ ငါ​ကဲ့ရဲ႕​ခံရ​သည္​ကို ငါ့​အား ကဲ့ရဲ႕ရႈတ္ခ်​ၾက​၏​။ သင္​တို႔​သိ​ထား​ရ​မည္​မွာ ဘုရားသခင္​သည္ ငါ့​အမႈ​ကို ေကာက္​ေစ​ေတာ္မူ​၍ ငါ့​ပတ္ပတ္လည္​တြင္ ေထာင္ေခ်ာက္​မ်ား​ျဖင့္ ဝိုင္းရံ​ေစ​ေတာ္မူ​၏​။ ‘​ရက္စက္လြန္း​ပါ​သည္​တကား​’​ဟု ငါ​ေအာ္ဟစ္​ေသာ္လည္း ငါ့​ကို​နားေညာင္း​ေတာ္​မ​မူ​ပါ​။ ငါ​အကူအညီ​ေအာ္ဟစ္​ေတာင္းခံ​ေသာ္လည္း တရားသျဖင့္​စီရင္​ေပး​ေတာ္​မ​မူ​ပါ​။ ငါ​သြား​မည့္​လမ္း​ကို ပိတ္​ထား​ေတာ္မူ​သျဖင့္ ငါ​ျဖတ္​မ​သြား​ႏိုင္​။ ငါ​ေလွ်ာက္​မည့္​လမ္း​ကို​လည္း အေမွာင္​ခ်ထား​ေတာ္မူ​၏​။ ငါ့​ဂုဏ္သိကၡာ​ကို ဖယ္ရွား​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ငါ့​ဦးေခါင္း​မွ​သရဖူ​ကို ခြၽတ္ပစ္​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ငါ့​ကို အဘက္ဘက္​မွ​ခ်ိဳးဖဲ့​ေတာ္မူ​သျဖင့္ ငါ​က်ိဳးပဲ့​ရ​ၿပီ​။ ငါ့​ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္​မ်ား​ကို​လည္း သစ္ပင္​ကဲ့သို႔ ဆြဲႏုတ္​ပစ္​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ငါ့​ကို အမ်က္ထြက္​၍ ရန္သူ​ကဲ့သို႔ မွတ္​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ကိုယ္ေတာ္​၏​ဗိုလ္ေျခ​တို႔​သည္ အတူတကြ​ခ်ီတက္​လာ​ၾက​၍ က်ဳံး​မ်ား​ကို​တူး​လ်က္ ငါ့​တဲ​ပတ္ပတ္လည္​တြင္ စခန္းခ်​ၾက​၏​။