ေယာဘဝတၳဳ 16:6-22

ယခုမွာ ငါ​စကားေျပာ​လွ်င္လည္း ငါ့​ေဝဒနာ မ​သက္သာ​ပါ​။ ငါ​မေျပာ​ဘဲ​ေန​လွ်င္လည္း ငါ့​ေဝဒနာ ေပ်ာက္ကင္း​သြား​ပါ​မည္ေလာ​။ အကယ္စင္စစ္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ငါ့​ကို အားအင္ကုန္ခန္း​ေစ​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ငါ့​မိသားစု​အသိုက္အၿမဳံ​အားလုံး​ကို ဖ်က္ဆီး​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ငါ့​ကို ပိန္ရႈံ႕​ေစ​ေတာ္မူ​သည္​မွာ သက္ေသ​ျဖစ္​၏​။ ခ်ည့္နဲ႔​ျခင္း​သည္​လည္း ငါ့​ေရွ႕​တြင္​ရပ္​လ်က္ သက္ေသထူ​ေလ​၏​။ ငါ့​ကို အမ်က္​ေတာ္​ျဖင့္ ဆြဲဆုတ္​၍ ညႇဥ္းဆဲ​ေတာ္မူ​၏​။ ငါ့​ကို အံႀကိတ္ျပ​ေတာ္မူ​၏​။ ငါ့​ရန္သူ​သည္ ငါ့​ကို စိန္းစိန္းဝါးဝါး​ၾကည့္​၏​။ လူ​တို႔​သည္ ငါ့​ကို​ဝိုင္းအုံ​၍ ပါးစပ္​ၿဖဲျပ​ၾက​၏​။ ငါ့​ကို​ကဲ့ရဲ႕​၍ ပါး​႐ိုက္​ၾက​၏​။ ဘုရားသခင္​သည္ ငါ့​ကို လူမိုက္​တို႔​လက္​သို႔ အပ္​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ လူဆိုး​တို႔​လက္​သို႔ ထိုးအပ္​လိုက္​ေလ​ၿပီ​။ ေအးခ်မ္း​စြာ​ေန​ရ​စဥ္ ငါ့​ကို တစ္စစီခ်ိဳးဖဲ့​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ငါ့​လည္ပင္း​ကို ဖမ္းကိုင္​ၿပီးလွ်င္ ငါ့​ကို တစ္စစီ​ေျခမႊ​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ငါ့​ကို ပစ္မွတ္​အျဖစ္​ထား​ေတာ္မူ​ၿပီ​။ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေလးသည္ေတာ္​တို႔​သည္ ငါ့​ကို ဝိုင္း​ထား​ၾက​၏​။ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ငါ့​ေက်ာက္ကပ္​ကို မ​ညႇာ​မ​တာ​ပစ္ခတ္​ေတာ္မူ​၏​။ ငါ့​သည္းေျခ​ကို​လည္း ေျမ​ေပၚသို႔ ေဖာက္ခ်​ေတာ္မူ​၏​။ စစ္သူရဲ​ကဲ့သို႔ ငါ့​ထံသို႔ ေျပးလာ​ၿပီး အနာ​ေပၚ​ထပ္၍ အနာ​ျဖစ္​ေအာင္ ထိုးေဖာက္​ေတာ္မူ​၏​။ အေရျပား​ေပၚတြင္ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္​ကို ခ်ဳပ္ဝတ္​ထား​ရ​ပါ​၏​။ ငါ့​ဦးခ်ိဳ​ကို​လည္း ေျမမႈန႔္​ထဲ၌ ျမႇဳပ္​ထား​ရ​ပါ​၏​။ ငိုေႂကြး​ေန​ရ​ေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာ​မွာ​နီရဲ​၍ မ်က္ကြင္း​မ်ား​လည္း ညိဳမဲ​ေန​ပါ​၏​။ သို႔ေသာ္လည္း ငါ​သည္ မတရားမႈ​ကို​မ​ျပဳ​။ ငါ​၏​ဆုေတာင္း​ျခင္း​သည္​လည္း သန႔္ရွင္း​ပါ​၏​။ အို ေျမႀကီး​၊ ငါ့​ေသြး​ကို ဖုံး​မ​ထား​ပါ​ႏွင့္​။ ငါ့​ေအာ္ဟစ္သံ​ရပ္စဲ​ရာ​အရပ္​ဟူ၍ မ​ရွိ​ေစ​ပါ​ႏွင့္​။ ၾကည့္ရႈ​ေလာ့​။ ယခုပင္ ငါ့​အတြက္ သက္ေသထြက္ဆို​ေပး​မည့္​သူ​သည္ ေကာင္းကင္​၌​ရွိ​ေတာ္မူ​၏​။ ငါ့​အတြက္ ေလွ်ာက္လဲ​ေပး​မည့္​သူ​သည္ အျမင့္ဆုံးအရပ္​တြင္​ရွိ​ေတာ္မူ​၏​။ ငါ့​မိတ္ေဆြ​တို႔​သည္ ငါ့​ကို ျပက္ရယ္ျပဳ​ၾက​၏​။ ငါ​သည္ ဘုရားသခင္​ေရွ႕​ေတာ္​တြင္ မ်က္ရည္​က်​ရ​ပါ​၏​။ လူ​အခ်င္းခ်င္း​ၾကားတြင္ စီရင္ဆုံးျဖတ္​ေပး​သူ​ရွိ​သကဲ့သို႔ လူ​ႏွင့္​ဘုရားသခင္​ၾကားတြင္ စီရင္ဆုံးျဖတ္​ေပး​မည့္​သူ ရွိ​ပါေစေသာ​။ ႏွစ္​မ်ား​လည္း ကုန္ဆုံး​လု​ၿပီ​။ ျပန္​လမ္း​မ​ရွိ​ေသာ​ခရီး​ကို ငါ​သြား​ရ​ေတာ့​မည္​။