ေယာဘဝတၳဳ 15:1-35
ေယာဘဝတၳဳ 15:1-35 MSBZ
ထိုအခါ ေတမန္အမ်ိဳးသား ဧလိဖတ္က “ပညာရွိေသာသူသည္ အသိပညာမဲ့ေသာအခ်ည္းႏွီးစကားျဖင့္ ျပန္ေျပာသင့္သေလာ။ သူ၏ဝမ္းစာကို အေရွ႕ေလျဖင့္ ျဖည့္သင့္သေလာ။ အသုံးမဝင္ေသာစကား၊ အက်ိဳးမဲ့ေသာစကားမ်ားျဖင့္ ျငင္းခုံသင့္သေလာ။ အကယ္စင္စစ္ သင္၌ အေၾကာက္အလန႔္ မရွိေတာ့ၿပီ။ ဘုရားသခင္ထံ အာ႐ုံျပဳလိုစိတ္လည္း ပေပ်ာက္ေလၿပီ။ သင့္အျပစ္သည္ သင့္ႏႈတ္ကို သင္ျပေပး၍ သင္သည္ ေကာက္က်စ္ေသာစကားကို ေ႐ြးသုံးေလၿပီ။ သင့္ကို အျပစ္တင္သူမွာ ငါမဟုတ္။ သင့္ႏႈတ္ပင္ျဖစ္၏။ သင့္ႏႈတ္ခမ္းသည္ သင့္ကို ဆန႔္က်င္၍သက္ေသထြက္ဆိုေလၿပီ။ သင္သည္ အဦးဆုံးေမြးဖြားလာေသာလူေလာ။ ေတာင္ကုန္းမ်ား မျဖစ္တည္မီ သင္ျဖစ္တည္လာသေလာ။ ဘုရားသခင္၏အစည္းအေဝးကို သင္တက္ေရာက္ၾကားနာဖူးသေလာ။ ဉာဏ္ပညာကို ကိုယ့္အတြက္ကိုယ္ ကန႔္သတ္ထားရွိသေလာ။ ငါတို႔မသိဘဲ သင္သာသိေသာအရာရွိသေလာ။ ငါတို႔နားမလည္ဘဲ သင္သာနားလည္ေသာအရာရွိသေလာ။ ငါတို႔တြင္ ဆံပင္လည္းျဖဴ၊ အသက္လည္းႀကီးေသာသူတို႔ ရွိၾက၏။ သင့္ဖခင္ထက္ပင္ အသက္ပိုႀကီးၾကေသး၏။ ဘုရားသခင္၏ႏွစ္သိမ့္မႈႏွင့္ ညင္သာစြာေျပာဆိုမႈတို႔သည္ သင့္အဖို႔ မလုံေလာက္ေသးသေလာ။ အဘယ္ေၾကာင့္ သင့္စိတ္အလိုကို သင္လိုက္ရသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ သင္မ်က္လုံးမ်ားအေရာင္ေတာက္ေနရသနည္း။ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို စိတ္ဆိုး၍ ဤကဲ့သို႔ေသာစကားမ်ိဳး ႏႈတ္မွထြက္လာရသေလာ။ လူသည္ မည္သို႔ေသာသူျဖစ္၍ သန႔္ရွင္းစင္ၾကယ္ႏိုင္မည္နည္း။ မိန္းမမွေမြးလာေသာလူသည္ မည္သို႔ေျဖာင့္မတ္ႏိုင္မည္နည္း။ ကိုယ္ေတာ္သည္ မိမိ၏သန႔္ရွင္းသူတို႔ကိုပင္ ယုံၾကည္သည္မဟုတ္။ ေကာင္းကင္သည္ပင္ ကိုယ္ေတာ့္ေရွ႕တြင္ စင္ၾကယ္သည္မဟုတ္။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ ေရေသာက္သကဲ့သို႔ မေကာင္းမႈကိုျပဳ၍ စက္ဆုပ္႐ြံရွာဖြယ္ေကာင္းေသာသူ၊ အက်င့္ပ်က္ျပားေသာသူတို႔မူကား အဘယ္သို႔ဆိုဖြယ္ရာရွိမည္နည္း။ သင့္ကို ငါရွင္းျပမည္။ နားေထာင္ပါ။ ငါျမင္ဖူးေသာအရာကိုလည္း ငါေျပာျပမည္။ ဘိုးေဘးတို႔လက္ထက္မွစ၍ ပညာရွိတို႔ တစ္စုံတစ္ရာကြယ္ဝွက္ျခင္းမရွိဘဲ အဆင့္ဆင့္ေျပာျပသည့္အတိုင္း ငါျပန္ေျပာျပမည္။ ဘိုးေဘးတို႔တစ္မ်ိဳးတည္းကိုသာ ျပည္ေတာ္ကို ေပးေတာ္မူခဲ့၏။ ထိုျပည္တြင္ မည္သည့္လူမ်ိဳးျခားမွ် ျဖတ္သန္းသြားလာခြင့္မရွိ။ ဆိုးယုတ္ေသာသူသည္ ေဝဒနာမ်ားကိုသာ တစ္သက္လုံးခံစားရတတ္၏။ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာသူတို႔အဖို႔လည္း ေဝဒနာႏွစ္ကာလမ်ား သိုထားလ်က္ရွိ၏။ ေၾကာက္မက္ဖြယ္အသံမ်ားကိုသာ သူ႔နားတြင္ ၾကားေနရ၏။ ၿငိမ္းခ်မ္းေနခ်ိန္တြင္ပင္ သူ႔ထံ ဖ်က္ဆီးျခင္းေဘး ေရာက္လာတတ္၏။ အေမွာင္ထဲမွ ျပန္လွည့္လာႏိုင္မည္ဟု သူမယုံႏိုင္။ ဓားသည္လည္း သူ႔ကိုေစာင့္ႀကိဳေန၏။ သူက ‘အဘယ္မွာနည္း’ဟု ဆိုလ်က္ စားစရာကိုလွည့္လည္ရွာေဖြ၏။ ေမွာင္မိုက္ေသာေန႔ရက္သည္လည္း သူ၏လက္တစ္ကမ္းတြင္ ရွိေနေၾကာင္းကို သူသိ၏။ ဆင္းရဲဒုကၡႏွင့္ ပူပင္ေသာကတို႔သည္ သူ႔ကိုေျခာက္လွန႔္လ်က္ရွိ၏။ စစ္တိုက္ရန္ အသင့္ရွိေနေသာရွင္ဘုရင္ကဲ့သို႔ သူ႔ကို အႏိုင္ယူလ်က္ရွိ၏။ အေၾကာင္းမွာ သူသည္ ဘုရားသခင္ကို လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းျပခဲ့၏။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ကို အာခံခဲ့၏။ သူသည္ ထူထဲေသာဒိုင္းလႊားႀကီးကိုကိုင္လ်က္ ကိုယ္ေတာ့္ကို တိုက္ခိုက္ရန္ တဇြတ္ထိုးေျပးလာ၏။ သူ၏မ်က္ႏွာသည္ အဆီႏွင့္အစ္လ်က္၊ ခါးသည္လည္း အဆီႏွင့္တုတ္လ်က္ရွိ၏။ သို႔ေသာ္ သူသည္ ၿမိဳ႕ပ်က္မ်ား၊ လူမေနၿပိဳပ်က္လုေသာအိမ္မ်ားတြင္ ေနရ၏။ သူသည္ ခ်မ္းသာမည္မဟုတ္။ သူ႔ဥစၥာပစၥည္းလည္း တည္ၿမဲမည္မဟုတ္။ ေျမႀကီးေပၚတြင္ သူပိုင္ဆိုင္ေသာအရာလည္း တိုးပြားမည္မဟုတ္။ သူသည္ အေမွာင္ထဲမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မည္မဟုတ္။ မီးလွ်ံသည္ သူ႔အၫြန႔္တို႔ကို ေျခာက္ေသြ႕ေစလိမ့္မည္။ ႏႈတ္ေတာ္မွထြက္သက္ေလတစ္ခ်က္တည္းျဖင့္ သူသည္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားရလိမ့္မည္။ အက်ိဳးမရွိေသာအရာကို ယုံစားျခင္းျဖင့္ သူ႔ကိုယ္သူ မလွည့္စားသင့္ပါ။ အေၾကာင္းမူကား သူျပန္ရရွိမည့္အရာသည္လည္း အက်ိဳးမရွိေသာအရာပင္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ အခ်ိန္မတန္မီ သူသည္ အစုံအလင္ျပန္ခံရမည္။ သူ၏အကိုင္းအခက္သည္လည္း စိမ္းလန္းမည္မဟုတ္။ သူသည္ မမွည့္ခင္အသီးေႂကြက်သြားေသာစပ်စ္ပင္ကဲ့သို႔၊ အပြင့္ေႂကြသြားေသာသံလြင္ပင္ကဲ့သို႔ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ဘုရားတရားမဲ့ေသာလူအေပါင္းတို႔သည္ ျဖစ္ထြန္းမည္မဟုတ္။ တံစိုးစားေသာသူတို႔၏တဲမ်ားသည္လည္း မီးေလာင္ကြၽမ္းသြားလိမ့္မည္။ သူတို႔သည္ အခက္အခဲျပႆနာကို သေႏၶတည္၍ အျပစ္ဒုစ႐ိုက္ကို ေမြးဖြား၏။ သူတို႔၏ဝမ္းသည္ လိမ္လည္လွည့္ျဖားျခင္းအတြက္ အသင့္ရွိတတ္၏”ဟု ဆိုေလ၏။
Bible App
Bible App for Kids
