ေယာဘဝတၳဳ 13:20-28

အကြၽႏ္ုပ္​အား အခ်က္​ႏွစ္​ခ်က္​သာလွ်င္ မ​ျပဳ​ဘဲ ေန​ေတာ္မူ​ပါ​။ သို႔ျပဳလွ်င္ ကိုယ္ေတာ့္​ထံ​မွ ပုန္းေရွာင္​မည္​မ​ဟုတ္​ပါ​။ လက္​ေတာ္​ကို အကြၽႏ္ုပ္​အေပၚ​မွ ႐ုပ္သိမ္း​ေတာ္မူ​ပါ​။ ကိုယ္ေတာ္​ထံမွ ေၾကာက္မက္ဖြယ္​ရာ​မ်ား​ျဖင့္ အကြၽႏ္ုပ္​ကို ေျခာက္လွန႔္​ေတာ္​မ​မူ​ပါ​ႏွင့္​။ ထိုအခါ အကြၽႏ္ုပ္​ကို​ေခၚ​လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္​ထူး​ပါ​မည္​။ အကြၽႏ္ုပ္​ေလွ်ာက္​လွ်င္​လည္း အကြၽႏ္ုပ္​ကို ျပန္​၍​ေျဖၾကား​ေတာ္မူ​ပါ​။ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ဒုစ႐ိုက္​အျပစ္​တို႔​သည္ အဘယ္မွ်ေလာက္​မ်ား​ပါ​သနည္း​။ အကြၽႏ္ုပ္​က်ဴးလြန္​ေသာ​အမႈ​ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္​၏​အျပစ္​တို႔​ကို အကြၽႏ္ုပ္​အား သိ​ေစ​ေတာ္မူ​ပါ​။ အဘယ္ေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္​ထံမွ မ်က္ႏွာလႊဲ​ေတာ္မူ​၍ အကြၽႏ္ုပ္​ကို ရန္သူ​ကဲ့သို႔ ထင္မွတ္​ေတာ္မူ​ပါ​သနည္း​။ ေလႏွင္ရာ​လြင့္ပါ​သြား​ေသာ​သစ္႐ြက္​ကို ေျခာက္လွန႔္​ေတာ္မူ​မည္ေလာ​။ ေကာက္႐ိုး​ေျခာက္​ကို လိုက္​ေတာ္မူ​မည္ေလာ​။ အကြၽႏ္ုပ္​အဖို႔ ျပင္းထန္​ေသာ​စြဲခ်က္​မ်ား​ကို ေရးမွတ္​ထား​၍ အကြၽႏ္ုပ္​ငယ္စဥ္​က ျပဳ​မိ​ေသာ​ဒုစ႐ိုက္​မ်ား​ကို ျပန္၍​ခံရ​ေစ​ေတာ္မူ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ေျခ​ကို ထိတ္တုံးခတ္​ထား​ေတာ္မူ​၏​။ အကြၽႏ္ုပ္​သြား​ေသာ​လမ္း​အားလုံး​ကို ေစာင့္ၾကည့္​၍ အကြၽႏ္ုပ္​ကို ေျခရာခံ​လိုက္​ေတာ္မူ​၏​။ ထို႔ေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ေဆြးျမည့္​တတ္​ေသာ​အရာ​ကဲ့သို႔​လည္းေကာင္း​၊ ပိုးကိုက္​တတ္​ေသာ​အဝတ္​ကဲ့သို႔​လည္းေကာင္း ယိုယြင္းပ်က္စီး​ရ​ပါ​ၿပီ​တကား​။