႐ွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ 11:33-38

ေယရႈ​သည္ မာရိ​ငိုေႂကြး​ေန​သည္​ကို​လည္းေကာင္း၊ လိုက္​လာ​ေသာ​ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​သည္​လည္း ငိုေႂကြး​ေန​ၾက​သည္​ကို​လည္းေကာင္း ျမင္​ေတာ္မူ​လွ်င္ စိတ္​ေတာ္​ထဲတြင္​ညည္းတြား​လ်က္ ရင္​တြင္း​၌​မၿငိမ္မသက္​ျဖစ္​ကာ “သူ႔​ကို​အဘယ္မွာ​သၿဂႋဳဟ္​ၾက​သနည္း”​ဟု ေမး​ေတာ္မူ​၏။ သူ​တို႔​က​လည္း “သခင္​ဘုရား၊ ႂကြ​၍​ၾကည့္ရႈ​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ေယရႈ​သည္ မ်က္ရည္​က်​ေတာ္မူ​၏။ ထိုအခါ ဂ်ဴး​လူမ်ိဳး​တို႔​က “ၾကည့္​ပါ။ လာဇ႐ု​ကို အလြန္​ခ်စ္ခင္​ပါ​သည္​တကား”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ သို႔ေသာ္ သူ​တို႔​ထဲမွ​အခ်ိဳ႕​တို႔​က “မ်က္မျမင္​ကို​မ်က္စိ​ျမင္​ေစ​ခဲ့​ေသာ ဤ​သူ​သည္ လာဇ႐ု​ကို​လည္း​မ​ေသ​ေစရန္ မ​တတ္ႏိုင္​သေလာ”​ဟု ဆို​ၾက​၏။ ထို႔ေနာက္ ေယရႈ​သည္ ေနာက္တစ္ဖန္ ရင္​တြင္း​၌ ညည္းတြား​လ်က္ သခ်ႋဳင္း​ဂူ​သို႔​ႂကြ​ေတာ္မူ​၏။ ထို​သခ်ႋဳင္းဂူ​သည္ ေက်ာက္​လိုဏ္ဂူ​ျဖစ္​ၿပီး အဝင္​ဝ​ကို ေက်ာက္တုံး​ျဖင့္​ပိတ္​ထား​၏။